Alle inzendingen over moeders

Deze hartenkreet draag ik op aan medebezoeksters: de 16 jarige Juliette Reijnen en haar moeder Irene Hin.…

opeens ontmoet ik de dood in eigen tuin uit het vlieggat van een vogelhuis tuurt een lijkje poes vrat moeder op voorzichtig begraaf ik haar jong…

(tanka) Moeder eend zwemt voort, gevolgd door één kleintje maar... Verlies geleden? Blijdschap! Uit het gras komen haar vijf andere kuikens.…

Zee De zee ligt vlak en uitgestrekt Golftopjes als kippenvel op haar strakke buik De speelse branding is een kind Dat aan moeders rokken trekt…

Was je mijn moeder, ik zou van je houden en trots op je zijn Was je mijn vrouw, ik zou van je houden en trots op je zijn Was je mijn dochter, ik zou van je houden en trots op je zijn Je bent niets van dat alles, je bent meer dan dat mijn lief en daarom zal ik van je houden en trots op je zijn.…

laatst zag ik een vriendin van vroeger maar zoveel ouder dat ik even dacht het is haar moeder later toen ik thuiskwam en in de spiegel keek herkende ik mijn vader…

Moederdag niet zoals gewoon, zonder jou, Moederdag ongewoon omdat de normale trip, die naar jou Moeder met Stip niet meer kan. Moederdag met dubbele bodem, maar wat gevoelig!…

mijn vader, moeder Dan zijn ze even weer springlevend maar de, hun, mijn oorlog ook want hun oorlog werd mijn oorlog levenslang!…

De enige liefde in ons gezin kwam van mijn moeder. Als ik mijn ogen sluit hoor ik haar zachte bescheiden stem aan mijn oor die fluisterde… Mijn kinderen , jullie zijn het licht van mijn ogen en jij mijn zoon, bent de sultan van mijn hart.…

Gewoon een moeder ben ik, als dertien in een dozijn, maar eigenlijk moeten dat er twaalf toch zijn? Gewoon een moeder met een paar kinderen, waarvan de oudste een zoon is, een zoon met een eigen bedrijf, maar of dat nu allemaal zo "gewoon"is? Lees zelf en oordeel daarna, of ik nog volop met al mijn gebreken in het leven "sta"?…

Voor haar Schonk ik zaad in de schoot van haar moeder, Cellen groeiden tot een wezen en niets Brengt haar in mij terug, ook niet In de moeder hoewel ze haar droeg, Leven gaf en snikte bij de scheiding. Niets kan ondanks al mijn afgunst Ons ooit herenigen.…

goed en oh ze heeft de hoogte graag want nu, nu loopt ze uit de pas met moeders oude mantel rond haar paarden bijten op het bit hun ijzers schrapen naakte grond ze giechelen een beetje om de kraaien bij de buxushaag een smoezelige hoepelrok veegt over het tapijt fluistert vuil de schone randen van haar moeders mantel rond een rijp geworden…

broekje het liefst zo snel mogelijk vies maken Ging met voetballen onderuit in de modder en het natte gras Mijn moeder kon lekker toch niet de hele dag over me waken Thuis vroeg ik m´n moeder wijzend Doe je gauw weer de witte was ...omdat dit ook een witte was?…

vuur heeft de kleur verwond en bloedt uit moeder aarde Groningen, diep geraakt door boorput en ovenschalen, het schaalt te diep en Richter heeft zijn eerbied in kracht verloren weer is het perkament gevouwen in scherpe delen van de waarheid, het knarst als nooit tevoor, maar ik hoop op mededogen van onze moeder aarde ***…

die avond dat mijn moeder me mee naar buiten nam me zacht van achteren bij de haren pakte me de sterren wees daartussen een onzichtbare vinger die met de nagel een vuurstreep door de hemel trok.…

In mijn rode jurkje met de witte stippen Wandelend aan moeders hand Voorbij duinen paarse heide 't zout op lippen Sloffend sporen achterlatend door 't mulle zand Eensklaps een lied uit de wolken gewaar Getoonzet door honger dichtbij 't strand Nergens de kinderboerderij waarop ik staar Zachtjes streelt moeder mijn hand Met waterlanders…

ziekenhuis deden ze er iets op en toen ging de pijn aan mijn handen weg maar de andere pijn is altijd gebleven en mijn vader en moeder zijn dood alleen de zee is gebleven zoals ze was en ook de kwallen…

ik lijk op jou volgens de moeder niet bedoeld als compliment is maar ten dele waar, jij had talent…

koud in de nacht die komt en ben het wantrouwen zo hoorbaar moe moeder, waarom tekende jij het schaambeen en de schaduwen op mijn dunne huid…

en niet gedanst hebt met de wind Met stijle passen schuifel ik uit je kader als kind, geliefde, moeder, vader en weer als kind…

Het kind reikt tot zijn schouder, straks is zij wat jaren ouder, en niet afhankelijk van moeders gril, dan kan zij komen zo vaak ze wil.…

verjaardag op 31 mei van onze moeder werd haar laatste wil uitgevoerd en hebben wij als kinderen met onze aanhang een ceremonie bij ons familiegraf gehouden, waarbij ik bovenstaande hartenkreet heb mogen voordragen.…

vroeger hadden we een groene boom met engelenhaar op alle takken daar tussen door daar hingen kransjes door moeder zelf gebakken en 's avonds werd het even stil als vader dan ging staan voorzichtig lichte hij de kaarsjes die glanzend branden gaan vrede op aarde zong dan mijn moeder vrede toch voor iedereen zij geloofde echt dat het zou…

' ze holden weg, struikelden en vielen in prikkeldraad, ingewikkeldheid en onbuigzame principes en mijn moeder ging met haar hand door het haar van mijn vaer en mijn vader zweeg. ---------------------------- uit: 'Raafvogels', 2006.…

Moeder Aarde houdt van zichzelf, maar even sterk van haar bewoners; daarom is ze daar stil ze bewaart haar geheim, haar kracht, een enkeling die haar ontsluiert, die haar tegenkomt.…

Alle revoluties wissen de dood van mijn moeder niet uit. En alle vooruitgang hindert niet dat ik mijn vader heb gehaat. Ik doe nog altijd, te laat van school, de stap naar de keukendeur en licht de klink op, bang dat de deur weer te hard kraakt.…

Tegenover mij zit een echtpaar, zij een leeftijdgenoot van mij zegt; mijn moeder van 94 leeft nog!!! Mijn moeder van 94 leeft nog? ik kijk haar met jaloerse blikken aan, zeg; oh, hou dat vrouwtje in ere, want weet je, je weet pas wat je mist, als je het kwijt bent? Jemig ik ben jaloers!…

Maar tegen ongeloof en beter weten in, blijft onze ziel waanzinnig hopen, dat moeder in de hemel op ons wacht. Hemels zijn plaatsen waar zielen samenkomen. Waar geliefden elkaar weer vinden. Waar sterfelijkheid wordt omgetoverd, in herboren levenskracht. Moeder, blijf in de hemel op ons wachten. Blijf in de liefde geloven.…

In de bus, achter mijn rug, speelt een moeder met haar kind: Waar ben je? Waar ben je? Een schaterende lach. Waar ben je? Waar ben je? In die kamer, op die dag. Moeder ziek op bed, met uitgestrekte armen haar zoon verwelkomend.…

De liefste vrouw, die ik een beetje ken, is de liefste moeder, voor onze kinderen. Mijn eigen moeder, hield echt van me, onvoorwaardelijk, zoals ik ben. Ideale mannen zijn trouw, zoals honden kunnen zijn. Ze likken en geven poten. Ze kwispelen met staarten. Goed opgevoede honden, lopen rustig aan hun lijnen.…