Onderweg

In de bus,
achter mijn rug,
speelt een moeder
met haar kind:
Waar ben je?
Waar ben je?
Een schaterende lach.

Waar ben je?
Waar ben je?
In die kamer,
op die dag.
Moeder ziek op bed,
met uitgestrekte armen
haar zoon verwelkomend.

Haar handen in
mijn handen vattend,
besefte ik spoedig
een duister land
van afscheid en verlies
te zullen binnengaan,
waar een diepe klank,
een treurig akkoord,
dolende mensen in hun
verdrietig zwerven begeleidt.
Waar ben je?
Waar ben je?

Halte bereikt.

moeder kind verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 210