Netgedichten

netgedicht (nr. 19.097):

Rouwdouw

daar loopt ze uit de pas met moeders oude mantel rond
haar levendige geur begraven in de bonte kraag
en oh ze kent het bouquet goed en oh ze heeft het parfum graag
een vage glimlach krult haar rouge stift gelijnde mond

een moment uit de plooien van het starre dat ze vond
in het leven aan de boezem van de rijke bovenlaag
en oh ze kent de bodem goed en oh ze heeft de hoogte graag
want nu, nu loopt ze uit de pas met moeders oude mantel rond

haar paarden bijten op het bit hun ijzers schrapen naakte grond
ze giechelen een beetje om de kraaien bij de buxushaag
een smoezelige hoepelrok veegt over het tapijt

fluistert vuil de schone randen van haar moeders mantel rond
een rijp geworden mist groeit aan de rijke bovenlaag
en achter haar rug om treuren de butler en de meid