1734 resultaten.
En dan...
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.538 Door tederheid vergeten
vergeven de pijn
dan het verdriet
zo zinloos allemaal
Door vergeten tederheid
nostalgie op menu
de zorgzaamheid kwijt
nu verder…
Rembrandt
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 552 Pencelen golven in
rivieren van Rijn
landschappelijke levensaderen
ambachtelijk gevoelsterrein
etsen schetsen in
roodkoperen plaat
schilderijen in
achtergalerijen
nachten wachten in
schitterend kaarsenlicht
monumentale lichteffecten
fluweelzacht penceel
engelenrijn
Rembrandt Harmenszoon
van Rijn.…
Openhartig
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 190 Hoe zwaar
is mijn hart
om te dragen
Hoe zwak
kan mijn stem
om vriendschap vragen
Hoe fragiel
bespiedt
mijn ziel
de dagen
in de verte
en ik zie
alleen nog
nostalgie.…
Zinnig woordeloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 118 Mettertijd in scherven
resterend gesloopt,
hoopjes in
rouw, nostalgie en doodschrik.…
Humor de RuG op
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 180 Om ongewenste humor te bestrijden
Zoekt men in Groningen een vakjurist
Liefst één die elk gevoel voor humor mist
En die ons van “gekwetst zijn” gaat bevrijden
Dus Sam en Moos en Jezus in de kast
Ook Mohammed is ons nooit meer tot last…
[ Ik ben een vreemde ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Ik ben een vreemde
voor hen, ik heb geen humor –
die dat overbrugt.…
Boomdroom
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 914 Ik sta daar
en ruis maar
ben een boom
in die droom
Volg het seizoen
soms in groen
dan weer kaal
monumentaal
Bij weer en ontij
herken je mij
je staat dan stil
bekijkt me pril
Zou je willen vragen
iets voor alle dagen
laat die hond thuis
zie te vaak z’n kruis…
Weerzien
gedicht
3.0 met 16 stemmen 4.130 Maar, als gezegd, laatst zag ik hem terug;
hij stond vóór mij, in de rij, op het postkantoor:
een bevende grijsaard, bijna zonder haren.
Zijn dove schreeuwstem vroeg aan het loket:
'Wat kost een brief? Een brief naar Engeland?'-
----------------------------------------------
uit: Aandachtige liederen (1977 - 1982)…
Enigmatische Maestro
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Als de bescheiden Eredirigent
Van 't Amsterdams Concertgebouworkest
En chef van 't Philharmonic Orchestra
Wars van het overdreven theatrale
Gesticuleren, haar- en armgebaar
Met in zijn hand geen staf
maar een penseel
Die strijkers stuurde in zijn minimale
Aanzetten, subtiel, slechts manueel
Maestro van 't Klassiek Monumentale…
Schiedam
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 877 Het pauselijk wapen pontificaal
boven de ingang van de kerk,
voor enkele jaren monumentaal
gepromoveerd tot basiliek.
De hoogste, grootste en het eerst:
wie tussen raffinaderijen
en grote havens niet onder wil gaan,
moet met pakhuizen aan een gracht,
zelfverzekerd en megalomaan,
zich presenteren als uniek.…
Woud
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Monumentaal – beuk
in grootmoeder’s tijd
geborgen worden.
Evenzeer een eik,
erfgenaam in vader’s lijn
verbonden zilver.
Heelal biedt ruimte
om te kiezen - langs maansknoop
in eigen leven:
vast te houden aan
het oude web dat nu werkt
en te blijven zijn
óf
een berk te worden
en nieuwe werelden in
zelf op te bouwen…
Geen excuus voor lachen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 recht door zee is best
een nuance
is verschansen
wat humor verpest…
KOMMER VAN ONS KAMPEN
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 628 Nostalgie die ons belaagt
en, wat me van het najaar beklijft,
het dorre loof uit takken jaagt.
En als het dan daadwerkelijk dreigt
dat de herfst zijn intrede doet,
de dag weer korter wordt in tijd,
maar aan luchtigheid inboet,
zie ik ons beider sterfelijkheid.…
Twaalf keer koekoek
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 556 Zwarte Woud nostalgie
zwaartekracht
rond middernacht.…
land des laechelns
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281 De humor valt daar uit de lucht,
met bakken,schuin en rechte.
Een paraplu die kent men niet,
men loopt met open mond,
daar in de humor stortbui,
dat houdt hen zo gezond.
Spreuken 17:22
Operette van Franz Lehar…
Met stukjes leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 85 ik ben geïmponeerd
door de immense muren
de vele stenen gevoegd
met stukjes leven uit
een lang vervlogen tijd
handen hebben
gesjouwd en gebouwd
samen gevouwen in gebed
de hoop op een spoedige
voltooiing is al te vaak voorzegd
nog spreken de stenen
over de cultuur van eeuwen
met hun naam in de groeven
is het monumentale erfgoed
door…
Vintage per ongeluk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 258 Storing door noodstroomtest
Eventjes géén TV
Dàt is pas nostalgie
Wordt vast een hit
Terug naar de tijd van het
Evengeduldbordje
's Nachts alleen sneeuw
En geregeld zwart-wit…
Herfstfilosofie
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 140 kristal
waarin achtpotigen drinken van hemeltranen
Met mijn verkleumde handen diep in mijn zakken
voel ik een heimwee
naar mijn ontvankelijkheid als kind
Ik leek mij niet bewust van de kou
noch van de geur van nostalgie
omdat ik de wereld als een wonder zag
vanuit mijn eigen kasteel
van flinterdun kristal….…
Passievlucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 123 Jij vroeg was deze hang een zucht
Naar Eva's appel, passievrucht,
Was deze puur uit nostalgie geboren?
Jij vroeg mij naar de liefdespijn
Naar 't bitterzoet van rode wijn,
Was jou en mij geen morgenland beschoren?…
RECONSTRUCTIES
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 988 Er schijnen oude helden terug te keren
Van Klukkluk tot aan Freddy Mercury
En zo verwart men nep met nostalgie
En imiteren met reïncarneren
Maar ongeacht de grime of wat ze zeggen:
Hoe alles wás blijft zeer van die ver wegge…
Verwegzuster
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 145 Van wie ik ooit hield
in jeugdige dromen
vol overmoed en energie
Je woorden ademen vrijheid
maar ook heden vol verleden
nostalgie zonder toekomst
Laat me maar dromen
dromen zijn sterker
dan elke dood…
Idealen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 42 Idealen verdwenen
je kunt er om wenen
maar is het niet fijner
te zoeken naar nieuwe
om weer iets te wensen
Ach geef ons toch
onze dagelijkse idealen
zodat wij niet verzuren
in hopeloze nostalgie
of valse bitterheid…
Marc-jan
gedicht
3.0 met 5 stemmen 7.346 Monumentale gedichten, 1981…
Papierbakvondst
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 111 Ik greep de kaart met de foto van het
middeleeuwse postkantoor in Tintagel.
Het is werkelijk prachtig wat ik zie
en even waan ik me de bewoner hiervan,
met in de achtertuin vrolijke biggen,
lekker knus en veilig tijdens hagel
en vrijgewaard van iedere rataplan.…
Eeuwenoude melodieën
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 99 ik hoorde muziek
achter de bomen
met donkerrood loof
zag de linden
wit dansend ontsnappen
uit hun cirkels van drie
geen vogelgeluid in
het monumentale geruis
van eeuwenoude melodieën
zacht trok de wind
aan de kleurrijke balg
langs de zoom van het bos
wei en heidegeur mengden
maar het oerbos bleef gesloten
in donkerrode eeuwen…
Jij meisje jij
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 6.172 Jij meisje jij
dat zomaar ergens staat, staart
mij bekeert
verleer ik wat het was om te (on)pas
je verwonderende ogen te kijken,
je te stralen
en te verhalen
over hoe grauw nostalgie is
in contrast met jouw meisje jij-zijn.…
Schimmel
gedicht
3.0 met 43 stemmen 15.156 De grote zaal is leeg en
in de haard dansen de vlammen
Van de bedienden slechts
hun verre fluisterstemmen
Een ogenblik is alles stil
een dood moment in tijd
de neus gedrukt in het
naar stof riekend trijp
van de versleten canapé
Naar buiten kijkend
in de wintergrijze lucht
een sledetocht met paarden
over het landgoed van mijn…
filosoof
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 774 volgens mijn leraar filosofie
is ´het existentialisme
tromgeroffel op een leeg vat´
daarbij glimlachte hij intens
rimpels in zijn gezicht
van poëzie vond hij
dat daarmee alle gaten
in het menselijk denken
te pas en onpas
worden gedicht
een beetje dankzij hem
ben ik geworden die ik ben…
De oude onomatopee
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 671 De oude onomatopee
klimt stram uit zijn cabine
en stekkert vast een '1', een '2' -
zijn pet staat naar benzine.
Ik vraag zijn toekomst, zijn tevree,
zijn hang aan de machine.
"Ach", zegt hij, "vroeger viel het mee:
het is het ongeziene ..."
"En", zegt hij schoorvoets, "onderzee
moet ik de kost verdienen.
Maar verder maak ik…
dwaalkind in Tienen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.099 ik ben niet vergeten
hoe je de wereld verkende
in uren en uren op je kinderfiets
de steile helling en het enge bos
waaraan voorbij, de wereld vredig werd
en haast volmaakt, met de wind
in het gezicht en de geur van het land
losgewoeld door de trekpaarden
dat ik in jouw armen niet eenzaam ben…