Alle inzendingen over multiculturele maats

Hij meet de afstand tussen mijn kruis en de grond. Hij legt zijn centimeter om mijn hals als een strop. Zijn vingers betasten de stof. Ik hou mijn armen stijf uiteen: een vogelschrik in de binnenkant van kleren. De naalden prikken door de voering heen. Ik word opgemeten als een partij land. Zijn vrouw stelt mij te boek. Hij dicteert haar…

Geen maat houden, kon hij die geen maat kon houden mateloos verliefd op de nacht desolate romantiek vreemdeling ritme, ritme en nieuwe woorden in de gewaarwording diepere zelf gemaakte melancholieke melodieën mateloos verliefd op de romantiek ritme, ritme, oude zonden en doedelzak muziek voor de bohemiens nu het vallen der bladeren…

Te veel en nooit goed genoeg Het motto van het westen En het kost me een kop, Want de balans is ver te zoeken Net als mama zal ik boeten Nee is nee Wat is daar nou niet duidelijk aan Je bereed de grens Ook al gaf ik hem meer dan duidelijk aan Nee is nee Nog een keer Met een voet in je hol Niet zo zeer Om de grote mond Maar de maat…

Ogen zo trouw, waauw Bron van licht en wonne Levenslust totaal.…

spiegeltje, spiegeltje aan de wand zeg me nu eens eerlijk wat is er aan de hand wanneer ik in jou kijk verschiet ik mij een bult dan voel ik ontevredenheid en dat is weer jouw schuld jouw glas wordt mat en schraal je toont me wat ik niet verdien mijn hoofd wordt lichtjes kaal en dat zijn dingen… die ik zeker niet wil zien!…

Vanavond ga ik weer een uurtje matten Een opgefokte juut is snel gevonden Ik voel me dan zo vrij en ongebonden Vanzelf verschijnt een knuppel in m’n jatten Dat ding wordt automatisch steeds gemener: Het liefste knuppelt hij een hulpverlener…

een witte dame begeerde een zwarte heer ze had vernomen van zijn kunsten dat trok haar des te meer pionnen werden opgeofferd torens gesloopt, paarden gedood en lopers baanden wegen mens, haar nood was groot ze zette hem, eindelijk, mat nu kon hij geen kant meer op hij bood zijn wapen aan ze sprong er boven op vurig werd hij bedwongen…

modestia vestra (de maat die u past) hij vond de tombe bij zijn bakermat en wrong zich steunend door het mangat heen de wieg in die de grote man omvat het diep dat leeg en vol atomen scheen verknocht aan domme machtssymbolen speelt hij met pistolen telt het geld nog maanden kan hij hokken in zijn holen en zich verdichten tot beproefde…

Matte spiegels tonen beelden van tevoren Weemoed die verloren slentert door een dag Vragen die toen rezen Leugens nooit bewezen Angstig overleven af en toe een lach Denken aan de tijden die horizonten verwijdden De opgave bestrijden en spelen als een kind Slapen in fel licht handen voor gezicht De waarheid opgelicht Totdat ik je…

Een lening op maat Een hypotheek naar wens Kleding in elke maat op voorraad Leef boven je stand mens Kredietbanken ontstaan als paddestoelen Voedselbanken volgen in de sporen Goedgelovigen kunnen niet alles aanvoelen Wijzen kunnen zich er slechts aan storen Een auto die bij je past Een huis dat je niet verrast Een vrouw dient te voldoen…

Door mateloze matenjacht gedreven, door mode-masochisme onderdrukt pimpt men het lijf tot uniform product. Ach…, laat die ouders toch wat anders geven. Iets als een ingreep, om bij deze zielepoten het zinvol zélfbeeld eerst wat te vergroten.…

Onder de mat na de voordeur legt hij het luik naar de kruipruimte op zijn plaats De vloer dreunt boven mijn hoofd Ik volg zijn voetstappen naar het gat dat zij geboord heeft Langs de plint is slordig Tussen tuner en speaker moet snoer onzichtbaar zijn Het zand is nat en koud Mijn hand plet een zwam Ik vang rag vol verpopte spinnen…

het steen lijkt de beitel te ontwijken als ik een stukje dwars voorzichtig wil splijten meegaand heb ik zijn structuren gepolst aders en lijnen gevolgd in subtiele verfijning mat gepolijst met de glans van bloed zweet en tranen ademt schoonheid je schaduw vol karakter sta je daar bevallig en profiel maar met je stukje dwars ben…

als je het goedvindt leg ik hier mijn liniaal ik zou je willen meten naar de mate van vergeten van wat ik zocht ondanks verschil en overlap overgave tegenover zeggenschap zoals een meisje in de ogen van haar paard zijn trouw wil zien maar ook zijn eigen aard als zij hem wil gaan rijden zo zocht ik in mijn droom toen jij mij ging verleiden…

Als het gemis te groot wordt schrijf ik je een brief, lang of kort met de bedoeling die eens te sturen te laten merken dat ook aan mij de tijd niet ongemerkt voorbijging maar voor de zekerheid leg ik hem op de stapel van één, twee, zeven Gelukkig bestaan er van ons twee geen foto's, voorzover ik weet wel de beelden in mijn hoofd de koude…

Het kleine vrouwtje, rond gebukt, Het mannetje, in stoel gedrukt - Ze grijzen in het kotje; Hij rukt de biezen uit de schoof En reikt ze vrouwtje, staand' op stoof,- Zij reikt naar het schavotje.- Schavotje is een hoog toestel, Daar schuift men biezen aan, op tel.- De biezen groeien aan de kreek, In 't binnenland, de heidestreek, Nabij…

De bal was kwaad Meer op hem zelf dan op zijn maat Deze een kleurrijk figuur met witte tippen Had voor hem in de boom weten te glippen Deze rijk voorziene Pocher als hij was verdrong eenieder van zijn plek Scheldend met, rot op vies, mager, lelijk, en gek Zo hangt de rijke bal nu vooraan aan zijn dikke nek De ander kleurloos onbelicht niet…

Zinnen, geef mij je woorden terug, huid van perkament een lege slaapzak op de rug, om inzichtelijk te worden blindheid op het papier, het wordt me aangepraat misschien, geblinddoekt naar een einde streven naar gelijke strofen en ik de inhoud nog niet zie en me op de private tekst verlaat, het ene dicht de ander toe in de maat- en…

onverstoorbaar tegen blauwe lucht recht de meeuw zijn rug en slaat in regelmaat de vleugels uit op warm zand krioelt de mierenhoop geeft winters wit met mate bloot en smeert tegen verschraling in herhaling kuiven golven wit van rollers in de branding bij een door wind gestuurde landing zon en zee een meeuw en blauwe lucht ingrediënten…

waait onrust zelfs de kerkklokken luiden alarm met voorbedachte rade plaveit hij omzichtig zijn weg een bres is snel geslagen in water kunnen kraaien niet kraaien zij klampen zich wanhopig aan haar vast jachtig haasten gevoelens zich voor de zondvloed uit hij - de man - tracht de zondvloed te stoppen door wortel te schieten in haar - mat…

Balancerend tussen de vlakken van zwart en wit, vrees de kracht niet van ieder stuk op het ongeschonden schaakbord van de Poëzie, ik herken de samenloop van letters tot aan de laatste zet, waarin mijn koning in het defensief door de dame wordt mat gezet, zonder aan gretigheid te verliezen.…

in het huis van slangetjes en buizen houdt steriel de echte wereld buiten witte jassen stappen zelfverzekerd in de gang die geen einde kent waar het verblijven nooit went omdat je op kamer zoveel weer het laatste nummer bent de zorg op maat is ruim genomen naast het kastje en de muur blijken ook de druiven zuur blijdschap en…

Na ophef over scharrels en pingping Is hij door zoonlief uit zijn land verdreven, Voor Juan Carlos rest een eerloos leven, Als afgedankte vorst en banneling. Nu vlucht en wankelt Koning Nooitgenoeg, Als ooit de olifant waarop hij joeg.…

ze vissen woorden uit de letterzee snel en zeer behendig zijn de grote bazen zij weten stekjes vissen met te kleine mazen en nemen daardoor volle zinnen mee de aanvoer is te groot het zijn clichés woorden met de klank van holle frasen op originelen zitten we al lang te azen wij verkopen noodgedwongen nee ik kies een mand met mooie zinnen…

Astronomen hebben zich vergist. Géén honderd miljard. Nee. Twee biljoen sterrenstelsels groot, is ons aller hemelrijk. Het aantal sterren per stelsel, rond de tweehonderd miljard, bleef ongeveer gelijk. Ik dacht altijd al te weten, dat planeten stofjes zijn. Onze aarde is bijna niets. Maar wie of wat zijn wij?…

Een stille droom in duistere nacht Waarin geen licht wil schijnen Geen maan die vriendelijk lacht De kleinste sterren zelfs verdwijnen En biddend wachten op de morgen Een verre kim gehuld in gloed Een dag vol zon en vrij van zorgen Waarin stille droom zijn doel ontmoet. Pas als de avond de kim niet duister kleurt De nacht weer straalt met…

Kijk daar is Mats, de handy modderman Hij doet in meten maken en monteren Uurtje factuurtje, en maar declareren Een kraakje hoef je hem echt niet te leren Het geld brengt hem bij louche hoge heren Laat hem maar schuiven, Mats de modderman Hij heeft geen job, maar was zich gaan bekéren Nu trekt hij nieuwe modestukken an Zegt modejournaliste…

ooit bevuild te zijn zij bonkten hun onlusten in ronkende donders en schichtten valse bliksems met gevaarlijke kleuren uit de aarde kroop angst als mens verterend ongenoegen uit het diepst van stinkende riolen in een wereld die zijn balans verloren heeft van de natuur geen enkele weet meer heeft omdat chaos ons de maat…

De kledingbranche meldt o, zo opgewekt: Wij zetten voor uw kids gezonde schreden, Zwaarlijvigheid wordt adequaat bestreden, De tailles zijn per maat flink opgerekt. De maat van Bram is niet meer zo extreem… En weg is zijn obesitasprobleem.…

Kastanje zo mat al maar een houvast daar in het donker…