Maat - en meetlint
Zinnen, geef mij je woorden
terug, huid van perkament
een lege slaapzak op de rug,
om inzichtelijk te worden
blindheid op het papier, het
wordt me aangepraat misschien,
geblinddoekt naar een einde
streven naar gelijke strofen
en ik de inhoud nog niet zie
en me op de private tekst verlaat,
het ene dicht de ander toe in de
maat- en meetlint van de poëzie,
fluitend riet waar de wind van de
me toegemeten tijd in blaast, steeds
hoger en altijd gehaast, reikt naar
de toonhoogte van mijn verdriet en
naar een remedie tegen dyslexie.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 28 november 2010
Geplaatst in de categorie: filosofie
Mooi gedicht.
Bijzonder gedicht Paul.