Alle inzendingen over naam

Z’n broek op half elf in de ene hand een blikje en andere een joint, lult hij een eind aan de brij van men, fuck, en veel vet aan zijn lippen hangt een jonge brunette die breezend op geïxte benen balanceert haar geringde navel en veevorm van de bilnaad zijn door tattoos opgewaardeerd hij noemt haar slet.…

van die Naam afwijkt altijd spreken over die Naam kan alleen als je God jouw God noemt wanneer je vraagt bestaat God vraag dan ook waarom noem ik in Gods Naam dan die Naam…

gewond, bebloed en zonder naam. en amper te verdragen blies hij recht in mijn gezicht zijn laatste adem uit. dag irakees, dag soedanees, dag islamiet, dag westerling. je was een zoon, misschien een vader. nu ben je enkel nog een man, een onbekende man, een doodgeschoten man in mijn dood gewone ochtendkrant.…

in de ruis van alledag sprokkel ik licht en lucht bijeen een stukje lucht zal open blijven ik breng de zorgen naar de slaap de wind blaast de woorden overboord de liefde houd ik vast noemt de witte steen mijn naam…

Als ik zie hoe machteloos de gedachten van velen de namen omzwermen als volièrevogels het zangzaad beklim ik liever het naamloos ding dat een berg is desnoods halverwege het zwijgen te toonzetten maar de naam te verzwijgen, niet uit eerbied maar uit eenvoudige blindheid en zó de stof het feit en de tijd nauwkeurig te zeven door vlees…

Er is een naam voor oudemensengebouwen -- ze heten: Verlies.…

Het is nat in Den Haag het donkert en dreuzelt zij is de enige die zich nog staande houdt ze tuurt over zee alsof ze hoopt dat ‘het’ terugkomt ‘het’ dat nog niet weg is en nog geen naam heeft de duifjes samen sterk waartegen is nog onbekend maar het bestaat zoals je je verweert tegen hartenpijn die zich openbaart nog voor ze er…

Een vrouw die haar man heeft verloren noem je weduwe, maar hoe noem je een moeder die haar kind verliest.…

Nog al te vaak ontploft de taal. Op slag klinkt in ons spreken een goddeloze tong banaal en barsten er gebreken... Dan liever een heilsoldaat die schreeuwt dat Hij onze Heelmeester is. Terwijl het bolwerk van de heilige vader dogma's koestert, dilemma's wekt, celebreert men Christus' komst op aarde... Welke pope zou een jood de voeten…

Zoveel meer zie je zwijg je zing je onhoorbaar over knagende pijn verdriet dat geen naam verdragen kan.…

twee stenen leeuwen - tandeloos en blind - zien liggend toe hoe jij de naam beitelt in steen de klok slaat loden uren wolken hullen zich in leigrijze kleuren de zon weet wat afscheid is takken buigen diep voor het ademen van donkere aarde in een droomloze tijd de naam in marmer laat zich niet benoemen blinde wachters snoeren…

in gedachten ben ik aan het strand en schrijf met mijn vingers jou naam in het zand dan komt een golf en spoelt het stuk jouw naam is weg maar niet uit mijn gedachten geen golf doet breken jouw naam die in mijn hart is neergestreken…

je kent alleen haar naam want ze staat voortdurend in de belangstelling analyseer maar het emplooi knaagt aan heel het purisme…

Bloem, Albrecht Rosenbach, Lut de Block Anton Korteweg en Rien Vroegindeweij Hans Sleutelaar, Paul van den Hout, Bastet Dichterlijke namen vormen een sonnet…

Geluidloos ademend verjaag ik jouw demonen, ik wil in jouw naam zuiver wonen.…

Jouw naam verbindt zich met de mijne en samen worden ze oud, maar als jouw naam weggevallen is worden de letters dofgekleurd goud. Dan is de glans verdwenen het dansen voorgoed voorbij twee namen niet meer samen alleen rest dan nog de naam van mij.…

Zonder het koude begin te veranderen in deze nacht van veredelde schaduwen en radeloze sprekers schrijf ik wat met slapeloze inspiratie niet meer is dan een droom die een dader zoekt en wacht op de overgave van elke herinnering die me kwelt en mij alleen nog mijn naam laat begrijpen…

Ze is zo verloren in haar denken zit vaak zo stilletjes voor het raam maar als ik haar gedag ga zeggen weet ze gelukkig nog steeds mijn naam.…

Elf uur Lokale TV bakken koffie of mokken thee twaalf uur Buitenhof, politiek variété één uur boeken en cultuur maar dan de radio, vlug 89.5 FM sport lokaal mijn jongen schiet nét tegen de paal verslaggever gaat met zijn naam aan de haal Giovanni Hainje, niet zo moeilijk toch? logisch dat ik baal! vijf minuten later….…

Heb slechts even met je gesproken was eerst niet van je gecharmeerd Je kwam kil en afstandelijk over maar dat beeld bleek geheel verkeerd Toen ik moeite nam je aan te spreken bleek je warm, innemend en charmant Door de indruk die je op me maakte vergat ik je naam te vragen naderhand Ik hoop je ooit weer tegen te komen en je alsnog je naam…

De aardrijkskunde geeft geen antwoord Op menig interessante vraag. Waarin bijvoorbeeld schuilt de oorzaak Dat men moet huilen in Snikzwaag? Woont er wellicht in Opperburen Geen burger op begane grond? Kent Kietvitshaar geen kievitsveren? Is zwijgen zonde in Roermond? In welke talen converseert men In 't Brabants Babyloniënbroek? Waarmee…

Hoofden bogen zich respectvol gezwegen, maar in de fluistering van de wind komen we jullie namen dikwijls nog tegen.…

de winter ging aan wijdopen in het nachtland van afwezige rozen in het water tot ijs versteend behangen met dichterswoorden stond hij die ik liefhad ik was zonder gewicht toen ik op mijn tenen de zwarte lucht streelde en zijn stilte liet rusten in de wind wolken schreven ijsvogels op zijn schouders en lieten sneeuw dalen…

ik sta stil en geef je het geschenk van mijn woorden verpakt in ‘t feestgedruis van jaren ik houd je vast volg mijn hart en geef je belletjes aan een rozenstrik je stem wordt wat grijzer mij zachtjes bekorend wanneer het begin van alles zich herhaalt je lachte loom in ’t hoge licht de herfst wat buikig gebogen…

De naam De Ruyter, dat kwam later pas. Maar wat historici nog steeds niet weten: dat hij als lichtmatroos al Rouvoet heette. -------------------- Uit een document blijkt dat admiraal De Ruyter in zijn jonge jaren zichzelf 'Trouwhand' noemde; en, André Rouvoet wordt vice-premier in het kabinet Balkenende IV.…

dan alleen een naam. karakter dat zit in je zo ben je niet alleen... een simpel nummer!…

in mijn straat woont een stad en wanneer ze ontwaakt lijkt het licht te veranderen in raamloze huizen zwijgende gezichten lekken door muren alsof de dag nooit spreekt zoals de vreemde minnaar die onder het dekendak een naam zoekt haar verhaal probeert te onderscheiden van het zijne ik kom hem wel eens tegen hij…

Ach mijn lieve lief als je soms iets vergeet dan is dat nog zo erg niet zolang je mijn naam nog weet Als je iets kwijt bent help ik het je vinden want de liefde zal blijven en ons eeuwig verbinden Vergeten verloren of kwijt we zijn nog altijd samen anderen merken het nog niet vergeten,maar nooit onze namen.…

Een vreemdeling werd kaal geboren, de huid en broek zaten hem te wijd, de riem te strak, het gewei van corruptie stak tussen beide oren, liep voorop in een verloren strijd, achtervolgde de balans van alle ongeboren stemmen, die de wereld in bezit namen, dat kon de gedachten niet remmen, respect is niet te temmen, gevat in het eelt…

een eeuwige seconde stilt de tijd zijn honger naar herkenning maar welke naam hem ook te binnen schiet zijn hand trilt en haar hoofd schudt nee…… dat ben het niet welke relatie is het die zich hier verschuilt als hij een traan van haar wang ziet rollen weet hij dat hij huilt…