hij die geen naam draagt

de winter ging aan
wijdopen
in het nachtland
van afwezige rozen

in het water
tot ijs versteend
behangen met dichterswoorden
stond hij
die ik liefhad

ik was zonder gewicht
toen ik op mijn tenen
de zwarte lucht streelde
en zijn stilte liet rusten
in de wind

wolken schreven ijsvogels
op zijn schouders en lieten
sneeuw dalen
nog trager en hagelwit

ik bleef
dromen rapen
boven het blinde spiegelvlak

maar hij keek door mij heen
en ik verloor
wat ik verzameld had

er waren immers geen rozen

Schrijver: kerima ellouise, 24 juni 2006

miemakehotmail.com

hij die geen naam dr

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 16 stemmen 341