Alle inzendingen over nageslacht

Vrouwen, fanatieke hoedsters van familieband en nageslacht leverden de grootste bijdrage, door hun invoelend vermogen roddelen en netwerken, aan samenleving en haar normen De mens, vlees geworden taal maakte samen leven mogelijk zoiets complex in stand houden vraagt om een groot brein niet het verzamelen als apen of het jagen als…

daar staan ze, in hun smoking, zij aan zij verkleumde, maar ook plichtsgetrouwe heren die zwijgend barre winterkou trotseren verloren in een witte woestenij ze koesteren het nageslacht, een ei en hongeren, maar zonder protesteren terwijl hun spek verschrompelt onder veren een echte heer gedoogt de heerschappij van dames die nu heerlijk…

Wilde verwoester, laat ons van de aarde niets dan het heimwee naar u doodse beemden, die Noach’s nageslacht voorgoed vervreemdden van ’t woonschip en zijn drijvende diergaarde. --------------------------- uit: Schipbreuk (1945)…

De vlinders fladderen van bloem tot bloem en zorgen voor nageslacht in mijn geest. Te lang als dode taal absent geweest: de schoonheid waarmee ik me zelf verzoen, komt van binnen. In mijn hoofd een tuinfeest zonder lege hulzen, die mijn tijd verdoen.…

Is er nog toekomst in ons land Voor ons en het nageslacht ? Vaak wordt hier over nagedacht Want veel is er aan de hand. Hoe is het met de O-zon laag Kan de wereld zo langer doorgaan ? Hoe wordt straks ons bestaan ? Het is en blijft een grote vraag.…

ook in de lente van de ouderdom, vol met babyboomers uit de vorige eeuw, rijpen nog zoete druiven al dragen ze gerimpeld vlies en lijken stram om nog tegen vele winden in te wuiven ze hebben vaak twinkelende ogen en worden harten goudgerand door zorg voor hun nageslacht; de kinderen van de kinderen, die nog niet in het moeten van…

, door een gracht gescheiden van de bruid die naar je lacht die elke dag als mens met jou wil praten je wilt haar en je raakt in alle staten ontsnappen zal je, nu, je moet op jacht je toont een veel te lang verborgen kracht en snel heb je de mensaap in de gaten het oerwoud neemt bezit van brein en vaten en stemmen schreeuwen luidkeels: nageslacht…

immers van mijn vlees en bloed Madame de Monteban kon dat bekennen Aldus besloot ik, Koning, neer te pennen Wat eerdere voorschriften hadden verhoed Het deed de beide vrouwen zichtbaar goed Françoise wist de hengst in mij te mennen Er kwam een Internaat nadat ik stierf Voor adellijke meisjes, jong, verarmd Toen ze heenging, had ze geen nageslacht…

Op t.v.laten ze zien, dat er speeltuinen genoeg zijn voor kinderen dan misschien, maar heeft er ooit iemand nagedacht, dat ook het oudere nageslacht, in een speeltuin zou willen zijn?…

vooruitstrevende rede Vergaarden we macht en middelen zat Er komt een stop op toxische pesticiden We leggen gebieden aan voor wilde bloemen Voor de insecten die we nu zo zeer verdoemen En gaan onze wegwerpcultuur verbieden Slaak het luidkeels van de daken Er is een uitweg naar het beloofde land Moeder aarde gaat voor alle zaken Of maakt ons nageslacht…

Zijn nageslacht wordt wereldwijd gehoord -door strenge leer van de islamdocenten- de homo, franke vrouw of dissidenten ze worden door de salafist vermoord. Ook hier stelt zo’n docent meerkeuzevragen doorklieven, stenigen, met vuur belagen?…

vrede is weer ver te zoeken Het Midden-Oosten laait en vlamt Dwingt ons een monster te vervloeken De mens die van een beest afstamt Het Midden-Oosten vlamt en laait Uit zicht door zware, zwarte wolken Dat waar het werkelijk om draait Verdraagzaamheid onder de volken Gevolgen van bepaald beleid Die vallen nimmer te voorspellen Een keuze, nageslacht…

silhouetten van ontluikend groen dat afsteekt tegen een azuurblauwe lucht Vogels komen weer terug van hun verre vlucht op zoek naar een nieuwe lentebruid en zingen het hoogste lied met hun lieflijk stemgeluid Bloesem en narcissen verspreiden haar betoverende kleuren en adembenemende geuren Eendjes vormen paartjes en zorgen voor hun nageslacht…

De bloem is een gehavend blad dat vol ontluikt in tegenspoed zo schrijnend dat het wreed zoet gekruisigd wordt aan nageslacht. De bloem is een gehavend blad dat het leven driest verslindt uit alle kleuren de ware vindt geuren plant en dier verwacht.…

Tot in het holst van de kast loert nageslacht.…

Als ik hier eens zal liggen te wachten op wat komt loopt hier misschien mijn nageslacht te hopen op Zijn komst wie weet zit op dit bankje een jonge organist te denken aan zijn oma die hij een beetje mist. Ik zal weer eens op huis aan om eten klaar te maken voor hen die heel graag met mij over leven willen praten.…

Het was een vrouw die mij daar had verwacht als deelgenoot van 't stemgerechtigd vee Zij vroeg me - heel normaal - om mijn ID en om een foto, voor het nageslacht " 't Is ten bewijze van uw stembusgang..." 'Nee laat u maar, de rij is veel te lang!…

de arme boer, hij ploegde eenzaam voort zijn zaad liet slechts verstilde akkers bloeien de liefde was alleen besteed aan koeien die zeiden ‘boe’, doch nooit een innig woord door geiten werd hij vaak geringeloord geen nageslacht zou op zijn erf volgroeien hij kon het zware celibaat verfoeien de trage trekker leek in veen ontspoord maar zie…

Het nageslacht trok het land in, was de golven voor. De namen op de stenen zijn bijna verdwenen in zoutbeslag en regen die familie Toxopeus wist wat sterven was. Deze botten houden de dijk op orde kraakbeen en knekelwering. Ze liggen daar maar open en bloot, missen de schaduw van de kerk als schapen in de zomer de bomen.…

Een familie voorgoed voor het nageslacht verloren. Frank en vrij, maar angstig desolaat, drukt de pressie van 'Mein Kampf' dat niet in de boekenkast staat. Spinoza en Thora zullen een uitzichtloos wachten niet meer overleven; en nimmer meer door de familie worden gelezen. Achter een boekenkast ging al het leven voorgoed verloren.…

penseel de heer met zweep De slavenhandel was een gouden greep ‘Beschaafd’ maar ook barbaars waren die tijden We maakten winst en werden onbescheiden We gingen telkens vol begeerte scheep En hielpen daardoor ‘goederen’ om zeep We dreven mensenhandel, zaaiden lijden Erken nu het voorvaderlijk gedrag Zie de gevolgen van de slechte daden Het nageslacht…

ik heb met jou het brood gebroken de vis gedeeld het paradijs genoten in je ogen lees ik schuld hebben we de wet ontdoken die mensen hebben afgesproken is het een goddelijke eis één liefde voor jouw lijf Hij nam mijn rib om jou te klaren joeg passie in de genen om een nog mooier nageslacht te baren hij sloot het paradijs…

Pa, als je nog op kon kijken en je nageslacht zou zien zou je het werkelijk niet geloven... want je hebt maar één kleinkind gezien.. Het zijn er nu al drieentwintig allen nazaten van jou! Het meest nog zou je trots zijn op ons mama jouw allerliefste vrouw...…

Decennia vervuld van geest gebroken door vervreemding De waat’ren hebben toegespoeld een ongeleefd verleden Toch komt eenmaal, luidt een kroniek de terugkeer van de koning Onuitroeibaar nageslacht zijn dochters en diens kroning O, koningstroon van zilverschoon wiens plaats is omgestoten De bladeren liggen in het rond gevallen van de bomen…

samenleving met zijn criminaliteit en wangedrag verbant naar verweggistan, ontstaat ‘n nieuwe onderlaag, dat gaat door tot alleen de baas over is, als hij sterft is er niemand die hem begraaft Bedenk ‘brave’ burger dat zonder deze bende ongeregeld WIJ de nieuwe onderkant zijn en ons nageslacht…

Het duurde - ze waren heel koud - wel een poos maar ze zijn nu getrouwd en de twee gaan naar bed, maar alleen voor de pret, want voor nageslacht is ze te oud.…

Als dank zou ik geven een sierlijke dans gaf fleur aan jouw leven jouw zaadjes een kans O bloemetje klein, o bloemetje fijn ook zou ik wel graag een honingbij zijn - ik kroop in jouw kelkje met haastige spoed en dronk van jouw sapje mij helemaal zoet Als dank zou ik zoemen een wijsje zo zacht en schonk jou tig bloemen een schoon nageslacht…

bestaat geen enkele weerstand roerloos uit haar baan te drijven, als goddelijke lampion hangt ze daar, volmaakt en zwaar en als muziek vanuit de uitgediepte kraters klinkt als overgave, zo volkomen weeft het door de lichtste vleugels van de nacht, herschrijft een verscheiden maan z’n naam en wast zich in een frêle pose voor het nageslacht…

geen enkele weerstand roerloos uit haar baan te gedreven, als goddelijke lampion hangt ze daar, volmaakt en zwaar en als muziek vanuit de uitgediepte kraters klinkt als overgave, zo volkomen weeft het door de lichtste vleugels van de nacht, herschrijft een verscheiden gedicht haar naam en wast zich in een frêle pose voor het nageslacht…

Vullen hem graag voor ons nageslacht in. Onze wijsheid helpt hen evenmin, want goed of fout, zij doen hun eigen zin. Maken fouten, of kiezen verkeerd. De tijd geeft te zien of ze hebben geleerd. Een proces dat zich steeds herhaalt, door alle geslachten, en iedereen faalt.…