Alle inzendingen over natuur hoop verwachting

Zij hoorden niet hetgeen wat ik dacht; ik werd verwacht. De correct juiste boodschap: een van zuivere hoop! Verzacht, verstoord en vooral ongehoord: nieuw gedrag in mijn persoon... zó schoon als ik nooit meer had gedacht. Zo begon en eindig ik. Met iedere wanhoop haalde ik adem in hoop!…

Het verraste toch weer hoe het donkere uur golven onzekerheid bracht lam slaan van leven verassing van vuur Is er nog hoop vroeg hij hoopvol in de verwachting dat het er was of anders snel zou komen Hoop valt te winnen als de wil aanwezig is maar die ligt willoos te wachten op vuur sprak de binnenstem dus moet je vechten met meer…

Je hoeft er niet voor te reizen Op pleinen en in perken Kan je het bemerken In eigen straat of plein Zal de belofte er zijn De krokussen bloeien Hoop en verwachting groeien Geeft fundament voor het leven De tere twijg wordt weer een tak voor het oog met het grootste gemak Knoppen worden tot bloem verheven wanhoop verandert in hoop voor…

Mijn hoop en m'n verwachting, Hun zonnig zomerlied, Onzichtbaar in je ogen, Ik zie, Ik zie wat jij niet ziet.…

Wat kan ik hopen van hem,als mijn dove oren slechts mijn hoofd geloven? Wie is hij,die ik bemin en die ik slechts betasten kan in woorden en gedachten? Waar is hij, Wanneer kan ik hem verwachten?…

ik zal de zon vangen zegt de man mijn voet zal ik zetten op haar laatste straal deze nacht zal ik haar in alle vurigheid bezitten en de vrouw tuurt naar de einder zij luistert in verwachting naar schreeuwende meeuwen zo hopen zij - beiden…

Kunnen we vast afspreken Dat je niet verliefd op me wordt Want verwachtingen en hoop binden kettingen om mijn nek en polsen, en leggen me vast aan de grond. En als ik los kom ren ik weg Verder dan jij kunt komen.…

Goed nieuws voor onze meisjes op de schaatsen: De Duitse vrouw die doorgaans alles wint Verwacht het komend schaatsseizoen een kind En dus lonken oranje ereplaatsen. Maar nog meer Duitse dames zijn te sterk. Dus Duitse mannen: doe meer liefdewerk!…

dochter voor het leven Verwacht meisje zonder vader meidje vader bedacht vrouw geworden vrouwtje vader gezocht Toch nog verwacht?…

Van der bergen steile wanden Storten, met luidruchtig klateren, Met een onverduldig branden, Met onwederhoudbre val, Alle Wateren Zich in ’t dal; Daarop scheiden Zich de vloeden Om de landen door te spoeden; Daarop spreiden Zich de stromen Langs verscheiden Bed en zomen; Daarop breken Honderd beken, Met een daverend geluid, Haastig uit…

doen vergeten ja dan, ja dan, stel ik me voor geopende doeken van puur natuurlijk ballet och het duurt toch niet zo lang meer ergens hoor ik een merel dat moet een boodschap zijn toch?…

waar zilvergrijs in wit weerkaatst als schaduwverlangen verborgen blijft wacht een vrijheid dit ijzig gordijn in haar breekbaarheid de zonneschijn…

verwachting!…

Soms gaan de zaken niet zoals je wilt, gebeuren dingen die je niet verwacht. Vaak is het zo dat je hoopte, nee eigenlijk had gedacht, dat vriendschap vice-versa werkt! Dat dat niet zo is, is te laat als je 't bemerkt! Menig vriendschap is hieraan ten onder gegaan.…

Het duiveltje Is alweer in slaap gesukkeld Vol verwachtingen Voor de komende nacht. De onuitgekomen beloften zwijgen.…

mijn raam verschuilt zich achter zachte groene tinten van bossen en bomen ik voel al wat gaat komen van najaarskleuren droom ik van nevelgeuren die allengs verkondigen dat de zomer verouderd raakt ik pluk de laatste vruchten eer de natuur het zichtbaar groeien staakt zo drijven mijn gedachten naar het veld van verwachten…

warm geel tijdloos stralend voel ik even samengaan strelend wit omarm je als vanouds mij zoals ik jou weer voorbij zo vlug verlaten eenzaam dolend langs de hemelboog koel en kleurloos schijn jij nu op grote afstand deelt de schaduw van mijn leven die avond en die ene nacht zo intens toch weer verlaten zo had ik het niet verwacht…

verwacht niets van de poëzie materieel gezien is 't van weinig waarde toch kan het hartverwarmend zijn... 'een vleug hemels geluk op aarde'…

de roos knakt op twee balken doornen etsen de geest de mens hoopt op herleving mijn hart het meest…

kleuren vloeien naar positie in dof lila lichaam uitgebloeid in juweel doodskreet aangesmeed aan hemel ogen van bliksem in het oneindige dorst in beproefde ogenblikken er is geen uitweg uren vallen dood neer staan nimmer meer op…

Ik zat op je te wachten met het eten toen jij werd getroffen door een bom. De koude etensresten in de verweerde kom beschrijven mij wat van jouw lichaam rest. Rouwen is het omgekeerde want ik leek dood, niet jij, totdat in mij weer honger is ontstaan, verlangen werd geboren. Blootshoofds heb ik het nieuwe levenslicht zien gloren.…

je zit met je hoofd al klem tussen schaamteloze lippen maar de tijd is nog niet rijp om uit het vrouwelijke te wippen…

Het nieuwe leven in je schoot is ver weg in de nevelen van de tijd weer geboren worden. Is je schaduw werpen in de toekomst, langgerekt, zoals bij lage zonnestand. Maar ook een schicht, van zulke intensiteit dat via ons de eeuwen worden samengebrand tot de meest voelbare essentie.…

Zo ver van mijn alles, Gans teder verlangen Naar woorden der liefde, Verheugt mij dit uur. Ik zit aan mijn venster, En tuur op de landweg, Mijn ogen zo moede Dat alles mij schemert. Nu zie ik een briefpost In ieder verschijnsel; Mijn hart klopt reeds sneller, Het ijlt hem al tegen, En - ach het is mis. Ik tel de minuten:…

Mijn moeder heeft een eitje ingevroren En dus is nu het wachten op een man Die in een wip een kindje maken kan, Want anders gaat een leventje verloren. Nee, vindt zij nooit een nieuwe echtgenoot Dan heb ik daaraan echt een broertje dood.…

Verwacht van een ander niet, wat jezelf nooit doen zou, want al staat vragen vrij, het is altijd hem of mij.…

verwachtingen één en al ellende ze imploderen blazen zich op het heden rest vandaag op kop…

heel zachtjes kus ik mijn gedachten schilder ik jou in alle kleuren tegelijk lopen wij samen over zeeën bedwingen wij bergen zo hoog als eerder nooit gezien vrijen we tot aan het ochtendgloren vliegen wij vogels naar de zon…

Als het doek gevallen is de lichten uit vraag ik me af wat de verwachting was. En al die tijd was er niets niets meer dan het wachten en verloren gegane verwachting.…

Langzaam sluit het water om me heen O waar ben je nou, ik ben zo alleen Alleen mijn levenskracht houdt me op de been Niet verwachtend Wachtend Met de kou om me heen De zon straalt zijn warmte om mijn lichaam heen Samen in de zee zijn wij een Daar ben je dan de stralen van de zon brachten jou mee Niet meer verwachtend Wachtend Waren…