Alle inzendingen over natuur hoop verwachting

als een innige omarming zo liefkoost tijd de vooruitgang jaren groei verbond natuur met wat de mens bedacht tot een harmonisch samengaan zelfs daar waar je het niet verwacht…

ook al blijkt dat in een moment van hoop kennelijk is het de ziel die daar naar streeft: zal men dat dan met verwachten bedoelen…

Hey ben jij dat Eindelijk Ik verwachte Je al zo lang Wist dat je langs Zou komen Dat ik je zou Herkennen Zo blij dat jij Dat ook hebt Hoop op een vervolg…

lente als kunststuk de wederopbouw van de natuur krijgt z'n beslag... de rest spreekt vanzelf zoals we dat eigenlijk wel een beetje van de lente verwachten…

In het westen dooft het oude licht kleurt de aarde met gouden gloed als haar gebed in wees gegroet dan doet zij traag haar ogen dicht de stilte daalt in fluweel gekleed met kalme weidse vleugelslagen die de slapende ten ruste dragen wiens adem in het duister gleed met glanzende blik kijk ik geboeid naar het mooie wonder der natuur terwijl…

Uitbundige hop duizend bellen in teer groen wiegelen klankloos…

maar drommels, zelfs vandaag gloort toch weer hoop het groene droomt en strijdt - en stopt de sloop…

ja, ik bewonder kleine diertjes zoals die onooglijke miertjes ze zijn danig in de weer 't is steeds doorgaand verkeer en versper ik het paadje maken zij een ander straatje ze wroeten aan één stuk ze werken zich een ongeluk stofzuigers der natuur van het hek tot aan de muur maar wat laatst door de kamer kroop 'k verwachtte al de hele hoop…

Ruim tweeduizend jaar geleden scheen een ster die de weg wees naar het Goddelijk kind een tijd van hoop verwachting naar anders nu ruim tweeduizend jaar later leeft nog steeds die hoop en de verwachting dat alles anders word maar hoe kan dit als mensen nog altijd aan zichzelf denken het licht niet uitdragen van die ster zo lang…

Voorgoed nooit meer niets te hopen niets te verwachten alleen de duisternis die wacht op mij totdat ik zeg ik kom nadat ik heb geschreeuwd om hulp maar niemand die me hoort.…

als jij door het raam kijkt ontspruit daar verwachting als ik het glas bekijk is het beslagen de hoop is verleden het heden zoekt naar achting om de leegte te dragen…

Oh, hoe schoon is de natuur na een haring in het zuur grauwe ganzen op de loop blinde mollen zonder hoop en de zon schijnt op het land Kijk: een houtduif vliegt in brand! Oh, hoe schoon is de natuur…

De kracht van het verleden zal de toekomst verbouwen Een toekomst heeft geen rechte weg naar de verwachtingen De verwachting geboren uit een verleden Verwachtingen die een toekomstdroom creëren De kronkelingen van de onwetendheid spaart geen ziel Daar kruipt de mens in zijn hoop, geloof, leider of een lief Stuur mij de richting in van het…

Mijn liefde voor haar Op maagdelijk blad gebeukt Met grootste zorg geschonken Aan de liefdeskleurige bus Een antwoord van haar Zonder enige hoop verwachtend Laat op zich wachten Naar ik heb verwachten Met bloedeloze kilte bevangen Leef ik naar woorden Van haar de geschrevene Zich niet latend bekoren Ik weet niets behalve Mijn liefde…

Denken hopen... Denken verwachten... Denken weten... Denken begrijpen... Wanneer is het eens stil in mij ...?…

Een zestigplusseres verwacht een kind Dankzij kunstmatige fertilisatie Er is veel vraag naar bij haar generatie Die zo'n techniek een mooie uitkomst vindt Ja, wetenschap gaat de natuur teboven Maar dat ontstijgt geen generatiekloven…

Ochtendgloren Een dag nieuw geboren Het ontwaken van de natuur Alles is nog fris en puur Eerste zonneschijn kust het land Het riet aan de waterkant Ontwaken in verwachting Het hebben van achting Voor het wonder, iedere keer Dat de natuur telkens weer Zich niet laat dwingen Doet haar eigen dingen Laat elke dag een wonder zijn Waarvan…

weet niet beter, het is aldoor zo geweest, ben zo ingewijd over het verleden heen bouwt de verwachting aan de nog vlakke hoop het gemoed is op weg naar de wederdoop, dat zeker, en de lente zal stijgen door geuren heen naar 's mensen achting…

Ik zou met zekerheid en preciesie hun overtuigende volle hart raken maar het zou mij ook dege(n)lijk raken niet het respect te hebben opgebracht wat ik zo graag zou willen verwachten van andersdenkenden, andersvoelenden maar natuurlijk niet mag/kan verwachten van fundamentalistische gelovigen!!!…

Hopen, dat het leven méér is, dan je kunt verwachten, is logisch. Liefhebben heeft met verstand niets te maken. Is weten. Met hart en ziel.…

de toevlucht hoop is als een veertje dat zit in de ziel zonder woorden is het een deuntje dat nooit stopt ook al stormt het beeft de aarde onder onze voeten het houvast weg het stopt ons niet al is het donker zwarter dan zwart in vreemde tijden die ons koud zijn door het gemis dat juist zo innig is dat het grip welt uit elke kruimel…

waarom is een doodgeboren woord geschreven in een zucht naar onhaalbaar verlangen indien het bestaan ongevraagd mijn hart doorboort en denken in dwang lijkt gevangen oh natuurlijk zijn er gedachten welke de rede van nature achten en spreekt een woord over wederopstanding en verwachten * we vullen echter leegte met…

Waar is de hoop op vrede nu gebleven? - De hoop, die in een puinhoop is ontaard? Verwacht men dankbaarheid van Irakezen? Reactie uit het Oosten stelt teleur. Ook Nederland is doelwit van terreur. Het lijkt de hoogste tijd om weg te wezen. 't Is logisch, dat in oorlog wordt geknokt en dat daarbij ook mensen kunnen sneven.…

't Zijn is verworden tot ik ben of ik was 't Verdriet is verworden tot slikken en 'n traan 't Accepteren is verworden tot 'n leegte niet te vullen Toekomst is verworden tot verwachting en hopen ...…

Er wordt natuurlijk rood-wit-blauw gevlagd En honderdeenkeer klonken luide knallen, Want Maxima is nu dus al bevallen; De dochter kwam veel eerder dan verwacht. Het uitzicht op de Nederlandse troon Is kennelijk het beste groeihormoon.…

Wordt door de Hoop-Scheffer verwacht. De reden van dees troepenmacht. Dit losgeslagen land doen stabiliseren. En als ze succesvol zijn teruggekomen Mogen ze het binnenhof nog klaarstomen.…

Verwacht onze wereld dat ze zichzelf verlicht? Door mensen die stoppen, met het vernietigen, van haar natuurlijk evenwicht? Ondertussen, kijkt onze aarde geduldig toe, hoe mensen elkaar bestrijden. Hoe een plaag vanzelf verdwijnt.…

reizen als een komeet door het zonnestelsel omstandigheden verbranden jouw omhulsel de routine die de pijn verzacht vlieg je door zoals iedereen verwacht mensen vinden dit een natuurlijk fenomeen maar de komeet voelt zich helemaal alleen…

Ze zullen mij elke dag hoop geven. Zonder hoop is elke dag verloren. Daarom loop ik elke dag gewoon door. Luister naar de geluiden van de natuur. Daar hoor ik weer een klein vogelkoor. Ja, mijn leven loopt door elke dag heen.…

Dit is niet de vriendschap die ik kende Niet de steun die ik verwacht Degene die ik jarenlang verwende Die genoot van mijn zon Doch wegliep in mijn nacht Dit is niet wat vriendschap zijn moet Onvoorwaardelijk, vol met steun Elkander helpen, indien nodig Geheel vrijblijvend, geen geleun Ik bleef er tevergeefs op hopen Het was teveel, het kon…