Alle inzendingen over nieuw/oud OR einde/begin

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

, 1 november, begin van winter en het nieuwe jaar Gesluierd zijn die dagen van begin en van het einde Na de lange winterscheiding komen god en de godin, de koning en de priesteres tezamen voor het heilig huwelijk 'hieros gamos' Op de eerste mei viert men Beltain als 't einde van 't begin en tevens aanvang van de zomer feest…

waar oud verdwijnt in nieuw begin wensen vervuld mij liefde gaven hervonden geluk gekregen dromen hartsverlangen schonk jij mij oud blijft nieuw jij bent mij niets is anders een jaar voorbij…

Alleen zo wordt de dood, meneer Alzheimer, alleen zo wordt de dood, geen zinloos einde, maar een nieuw begin.…

Zo vertrouwd in mijn hart nabij een stroom van woorden waaiden in de wind mijn hand gleed uit de jouwe wrakstukken zinken dit te late einde een nieuw begin…

Het einde van een tijdperk is meteen het begin van iets nieuws in je armen was het zo mooi. Het einde van mijn wereld hoe graag ik blijven wilde en nu verdwijn in het onbekende Het vervagen van onze wereld wegzwevend uit jouw armen terwijl de smaak van tranen bitter is.…

De wachtende ochtend is de korte belofte die niet veranderen wil als het oude begin weer ontwaakt in gezichten die hun nieuwe begin zoeken en verdwalen in de haast om niet te missen wat ze geloven als ze steeds de tijd om raad vragen…

om jou In een mist van vage regen Komt aan alles toch een eind Maar de lente geurt door Terwijl mijn lief zacht verdwijnt Duizend kleuren groen Duizend nieuwe lentes Duizend nieuwe levens Duizend jaren oud Duizend keer gevallen Duizend keer weer opgestaan Duizend kleuren groen Brengen een nieuw seizoen…

o, roos jij voert strijd tussen het einde en nieuwe begin groeistuipen in verleden je ziet een glimp van oude resten allemaal zo pijnlijk jij groeit nu naast mij terzijde fijne draden groeien in ruimtes waar liefde zich verborgen houdt in de scherpte van bladeren snijdt hoop in verandering jij roos bloei met mij in mijn leven waai in…

Each Time You Die Alone, The First To Die, Maybe You Die Today or Die Tomorrow, Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow, Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye. Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt, Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…

Onzichtbare vleugels hebben me meegenomen In gedachten verzonken staar ik naar het verleden In trance laat ik het over me heen komen Langzaam terugkerend naar het heden Met nieuwe kracht vul ik mijn longen De verse lucht laat mijn hart herleven De pijn lost op die ik altijd heb vedrongen Na lange strijd eindelijk opgegeven Als herboren…

een nieuw begin... vol overgave laat ik mij gaan ik zweef... in mijn dromen een nieuw begin tegemoet zo puur, zo alleen in ademloze stilte zet ik mijn stappen in een wereld vol onrust zo breekbaar loop ik mijn leven in naar een nieuw begin...…

Raakt door nevels heen Jouw hemelse tranen Er beginnen weer nieuwe, zachte dagen…

draai er maar niet meer om heen maar neem dit keerpunt mee open je handen en geef jezelf niet op kijk recht in de spiegel van je hart open je ogen en begin gewoon opnieuw…

Er danst verdriet in mij vrolijk springend het ritme omdat ook jij er bent. Om over te nemen, op haar rug getikt verlaat zij met een innig buigen de dansvloer. Wij kenden elkaar van eerder, dit bewegen, het schansen in beide oren open. ‘Mijn lief, waak mij morgen sta ook ik op die kater van wij twee.’ Het jassen halen verlaat…

Een parel wat dof in haar schelp Al jaren dobberend op de levensgolven spoelde bij mij aan Haar warme gloed deed bij mij een vonkje ontstaan die oversprong en ze begon te stralen Ze is zeldzaam èèn met karakter en een naam Zo is er bij twee weer nieuw leven ontstaan Een parel vinden op je pad een ongeloofelijke schat…

met herinneringen zorgvuldig wegberedeneerd zet vandaag de nieuwe bril mij op een vreemd terras en vouwt rustig een krant die ik nooit eerder las drink koffie cafeïnevrij maar nu verkeerd in dit volmaakt moment kan een begin niet nieuwer zijn…

behoedzaam haalde men de aarde weg waarmee men mij had toegedekt handen tilden het deksel op even nog hield ik de ogen dicht ...even maar... verbaasd door al het licht, men zei nu ben jij geboren mijn botten eerst nog stram en stijf mijn lijf door pijn verteerd maar allengs sterker en door de jaren heen mijn tred veerkrachtig, men zei…

leven Als een baby die maar net kan staan Strompel ik zonder op te geven Zoek ik de zin van mijn bestaan Op een duintop val ik neer Als de nieuwe ochtend roze gloort En als ik me uitgeput omkeer Biedt ze hulp aan zonder een woord…

Altijd voel je een lichte onrust wanneer die eerste schooldag nadert. Een acuut heimwee naar de dagen die allemaal op mekaar leken, en juist daarom zo mooi waren. Stilletjes denk je terug aan de avonden waarop om halftwaalf de barbecue nog smeulde en de rosé werd bijgevuld? Voortaan moet er elke ochtend vers brood zijn, met verse moed.…

Alsof ieder nieuw moment daar los van staat. Niet langer een gevolg is van. Maar een begin van een nieuw leven. Met onbegrensde mogelijkheden.…

Weet dat het einde niet bestaat als jij weet waarom je begint en nooit vraagt of de tijd stopt. Want het nieuw jaar is een begin voor jou en iedereen die geluk en liefde niet alleen in oude herinneringen achterlaat.…

Je bent niet het sterven van zomer en warmte maar de geboorte van warme tinten in mijn hart je bent geen eind van ’t leven bedekt onder stervend blad maar het begin van hoop op het nieuwe licht.…

Het volgend jaar klopt aan voor een nieuwe tijd. December bestem ik voor mijn herinneringen; waarin ik omzie zonder zwaarmoedigheid. Het oude jaar krijt zijn laatste schreeuw, wanneer het vuurwerk opspat uit de sneeuw. December geeft aan zijn einde wat gezelligheid; en ontsluit een nieuw begin in gemoedelijkheid.…

de vogels zingen een octaaf hoger de futen dansen hun liefdesdans de katjesboom begint te bloeien het eerste gekwaak van de kikkers verscholen onder een bruggenplank ik loop nog op mijn wintervoeten maar inwendig geef ik mijn lentetenen een kans…

mag ik mijn dank vereeuwigen met begin en einde zoals eenheid in het sterrenlicht de woorden opvangen in het thuisgevoel als een immer durende dageraad mag ik dicht, in ieders lach, bloemen schenken ook al wordt dit schrijven oud…

Dag oud, welkom nieuw, dag 2010- welkom 2011, dag oude dagen, welkom nieuw begin, dag geliefden die ik verloor, welkom nieuwe vrienden, afscheid doet vaak barstens zeer ’t went niet, geen enkele keer. Afscheid van het oude jaar bevestigd nu alleen nog maar: dat we ook dit jaar weer een jaartje ouder worden.…

het zuchten van de bomen kreunend in de wind de regen valt met bakken onaangenaam en kil het einde der seizoenen tijd voor een nieuw begin de dagen worden langer de grassen worden groener iedereen gelukkiger het is zomer…

moeder kind ken het einde als begin van wachten op een nieuwe noemer kijk het afgesloten venster door en uit de kamers zonder licht vertaal hun diepte als het zicht van mijn bestaan en reik mijzelf een open kader aan…

Zo ik sta Ben ik geboren Ga ik dood Ergens tussen in Ben ik mij geweest Heb ik geboet Vlak na het begin Was ik kind Hulpeloos en zonder verlangen Aan het eind Ben ik oud Hulpeloos en zonder verlangen Kortom, laaft het leven zienderogen Aan de leegte en ben ik niet Beperkt tot deze vorm…