inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 14.866):

ik droomde dat daar het einde was

behoedzaam haalde men de aarde weg
waarmee men mij had toegedekt
handen tilden het deksel op
even nog hield ik de ogen dicht
...even maar... verbaasd
door al het licht, men zei
nu ben jij geboren

mijn botten eerst nog
stram en stijf mijn
lijf door pijn verteerd
maar allengs sterker en
door de jaren heen mijn
tred veerkrachtig, men zei
nu ben jij jij

ik weet geen tijd, ik speel
als ik niet slaap
ik ben van mij
zo vrij als alles
om mij heen, zo blij
alsof ik weet ...straks...
wacht mij de moederschoot

Schrijver: anneke de jong, 11 maart 2007


Geplaatst in de categorie: geboorte

2.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 2.740

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
marianne vd kooi
Datum:
17 maart 2007
Ik vind het een prachtig, mooi en droevig gedicht en vooral ook iets dat bij baby's past.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)