Alle inzendingen over nieuwe baan

Herfst en winter sluiten een verstild verbond Het late licht te weren uit de dag Het duister ruim baan te schenken Hoge bomen worden volslanke silhouetten versperren het pad dat ik ga Het zijn van natuur de ongeschreven wetten Wie mag het jonge licht ontsteken in het nieuwe jaar?…

Lila tranen Mysterieus onbekend Die zich een weg langs de wangen banen En snel van de ziel wegrent Zilveren ogen Onthullen de geest Geheime wensen niet vervlogen Maar ook nog niet geweest Aura, wit glanzend Toont de herwonnen hoop Door nieuwe energie dansend Een nieuw begin op zijn loop Een gouden wil als zegen Alom zichtbaar geworden…

wachtend op een nieuwe tijd stralend vanuit ons gouden hart wetend in de kosmische cyclus lijdend door de pijn verward hopend op een nieuw leven strijdend door de duisternis wakend over liefde en leven biddend voor de Apocalyps stervend in de ban der tijden vechtend in het hemelvuur hopend op een goede afloop terugkerend naar de natuur…

de tijd verglijdt langs zon en maan rond de cirkel van ons bestaan zal ik meegaan of blijven staan ontaarden in nieuw ontstaan de toekomst raakt het verleden aan het leven was even in tijdstroom vergaan alles draait door in een tijdeloze baan het weten is vergeten als Chronos stil blijft staan 2002.…

Wreed liet zij minnaars meeleven met haar gevoelens voor de man, die haar iets nieuws kon geven; zij was duidelijk in zijn ban. Zijn woorden deden haar beven, zijn zinnen streelden haar diep, betoverd door zijn dicht, zijn proza, en al hij verder riep.…

In de ban van zelfgekozen eenzaamheid Geen contact – wat zij ook niet zocht In de ban van klank en woord – boetserend, polijstend, balancerend op het koord In de ban van Leven dat zij niet leiden kon maar door haar schrijven wel delen mocht In de ban van haar geraakt, onontkoombaar, onomkeerbaar – dichteres van het stille…

In de ban van Abe van den Ban; een voetbalplaatje uit een ver verleden. Een cult-voetballer uit een oud voetbalplakboek toen de grote verdiensten in de voetbal- competitie er nog niet zoveel toe deden.…

Maar nu zit ik al maanden zonder inkomen, mijn zelfstandige baan is mij ontnomen, door regels die het niet meer lonen, om mij op straat te vertonen. Mijn beroepsgroep, ‘t is eigenlijk een schandaal, gaat ten onder aan het nieuwe normaal.…

Baan je baan.…

Al keert ook economisch hier het tij En blijkt de werkeloosheid snel te stijgen Toch kun je hier nog best een baantje krijgen, Want zie, er komen tal van banen bij: Schiphol kan aan zijn vijfde baan beginnen En Kok sleept straks nog veel meer banen binnen.…

geworden zijn moeders problemen van een andere orde een baan erbij voor studie en extra voor de kinderen omdat zij ook weleens krenten in de pap willen hebben niemand heeft een baan voor dag en nacht opvoeding normen en waarden gaan ook weleens in de wacht tot de politie belt en ouderlijk toezicht tekort is geschoten het is toch…

we simuleren een trein stappen met iets van bravoure in de cabine en fingeren een nieuwe bestemming met uiterst zorgvuldige precisie nemen wij de taken serieus...…

heel voorzichtig de nieuwe tijden binnen leiden…

het hoofd hem is ooit een goede baan beloofd ik ga weer dromen poetsen en ze nieuwe kansen geven misschien brengt dat ze weer tot leven…

Ben je ook zo in de ban Van je eigen achterban. De oproep aan de steungroep, Achter jouw plan. Maar het zijn ook deze ban-dieten, Die je met pek en veren begieten.…

de twaalf nieuwe uren bedaard op mij aan…

Huizen slaan traag hun bittere ogen op En sterren vallen doodsbleek uit hun banen. Terwijl de zwijgende schildwachten, Nachtdroom en dagdroom, haastig Elkaar hun plaatsen afstaan, Legt het vuurpeloton van de twaalf Nieuwe uren bedaard op mij aan.…

Even is het stil als wij horen van een kind dat geboren in een stal, wereldwijd verraste met nog nooit gehoorde woorden, ook het nieuwe jaar breekt weldra aan in de dagen die gaan komen stijgt de zon tot in haar hoogste baan, om weer te keren naar de vaste plaatsen.…

En weer reden we over wegen, bruggen Liet je de nieuwe snelweg zien die nu naar Leiden leidde, vroeg je waarom ik in 't verleden van 't ene werk en plaats naar d' andere verhuisd was 'k Probeerde logisch te achterhalen hoe mijn wegen leidden Luisterend naar wirwar van banen en plaatsen vergiste jij je even bij de warboel van banen…

puinkegels van ontgoocheling etsen lijnen in de wanhoop van het desolate braakland tussen de oevers van de horizon merktekens op de weg van nergens naar nergens in elk brandpunt doen bundels divergente banen een poging parallel te blijven en zelfs te snijden maar elk kruispunt vormt een nieuwe puinhoop alleen het nulpunt op oneindig…

Vluchtige, schuwe schaduwen waardoor de nacht de ogen sloot, glinstert verse sneeuw op zerken van hen die leefden en er boven wier gemoed in aarde slaapt, het licht heeft z’n baan verlaten, de tijd waait nieuwe dromen schoon op de hoofden rust de keizerkroon, het zicht op de kortste dag is dood.…

De pijn, het niet verwerkte Verdriet zit opgeslagen in Het gesloten hart - Het oog wil wel huilen, Maar de traan laat zich Niet gebieden, Vindt nog niet De weg naar jou, Tijd moet eerst vervloeien, Een weg banen tussen ons twee, Dan pas kunnen we weer Tot elkaar komen In ongesproken woorden Die meedrijven met de Nieuwe…

Tingelingeling… Opzij, opzij, opzij Bram op zijn nieuwe fiets flitst ons hier voorbij Hij trapt en trapt zo hard hij kan Hij is nog net ontsnapt aan de politieman Die roept heel luid: ‘Hé rustig aan je fietst me bijna van de baan Jij kleine guit rijdt veel te snel dit is gevaarlijk weet je wel?…

Je wilt dat ik mijn gedachten met je deel: roei me nog één keer door de grachten raak weer in mijn ban zoals gefascineerd was door jouw aanstekelijk élan, jouw daadkracht om mij te bekoren ontvoer me in je zijspan in september laat me vergeten mijn bagage mee te nemen rijd me over 's heren wegen naar het land van mijn droomtaal laten…

Een maffe figuur uit Helsinki, die altijd alleen sliep, maar kinky naar bed wilde gaan, kreeg een passende baan op een loveboat als mafketelbinkie.…

Het land tussen hoop en vrees is onbegrensd, continu vervormend, niet toegankelijk voor afgestompten en hun verwanten die het gerace van hoopvollen en vreesachtigen gadeslaan op supergrote schermen. Nu eens leidt Wanhoop Avier voor Banenvrees Folio, dan bekrachtigen de teamleden van Jan zonder Vrees hun dominante positie, vervelend bumperklevend…

iedereen is binnen we beginnen over hun baan al gauw hebben we een indruk ze passen in de groep dit seizoen gaat niet meer stuk nu zit ik met de troep…

De kennelwerker moet naar Londen gaan: hij zal kanaries in de Zoo ontluizen. Dat vindt-ie beter werk; hij gaat verhuizen voor 'n luizenbaantje na z'n hondenbaan. De militair wordt in de oorlog bang. Vertwijfeld denkt-ie: 'Doe ik hier wel goed aan? - Want welbeschouwd besta ik van een bloedbaan!' Hij werkt wel kort, maar tevens levenslang.…

14:15 op werk, achter een bureau, Rod Stewart op de radio, de koffie net op, verder niks te doen geen telefoon, geen nieuwe klanten, geen goede gesprekken, geen boeiende opdrachten geen mooie vrouwen, geen drank, geen nieuw nieuws op F5 alleen de eigen gedachten: "als ik werk ben ik ongelukkig, ik wil graag gelukkig zijn. . ."…

Ver schrijdend baan ik zelf mijn baan. Een sterke mens leert eeuwig gaan. Wanneer, wanneer zijn de dagen daar dat ik sterven leer? Sterven kan ik iedere dag. Dies leef ik wat ik leven mag.…