Alle inzendingen over offer

Dus schat, we zullen zuinig moeten zijn, maar ‘k offer me wel op, ik drink wel wijn.…

Verwerp de wereld, laat haar los in strenge ascese en offer het ego. Zink in de bron van Urd, negen nachten, manen, en beluister gefluisterde geheimen. Machtige staven, krachtige staven; breng ze naar boven, breng ze naar buiten; zing ze, rits ze, dans ze in de negen werelden.…

ik beschrijf blind hoe sterren staren naar het laatste boomblad dat in de wind, laat in de nacht met volle handen de dag omlaag duwt aan beide kanten hoe ik met een enkel geluid en leegte verder strijd armoedig in de schaal van offers zoals vogels in hun diepste slaap met nog heel even licht in ogen…

de stijfgesteven zakdoek even tegen je neus en oog houden het hoofd buigen stram knikje tijdens de rondgang een cent offeren getroffen naar het prentje kijken diep zuchten de verwanten toeknikken kuchen kijken wie er achter je zit en op je horloge in rij naar buiten schuifelen en dan de koffie als après-vie…

Gehandicapte kinderen, volwassenen ze komen, ze zijn hier, ze gaan weer maar dan komen ze ook weer ze zijn hier voor de norm in hun vorm gezonde mensen te leren vooral lief te hebben ze zijn doorgaans veel verder ontwikkelde zielen als ze ogenschijnlijk tonen, uiten in dit leven ze offeren hun leven, dit leven op om ons vooral te leren…

Het knaagt aan mij, een offer aan de welvaartmaatschappij.…

ik breng nu offers in een poging het denken en voelen te beheersen een kwestie van zwakke punten te mijden een wachten op het moment dat toekomst weer lacht in het licht van een zon die schijnt te weten…

De reuzen uit de oudheid Verlaten ons niet Ze staan ons bij in ons verdriet Oppergoden Toen er nog niks was Toen de verhalen ontstonden Zo helder als glas Een offer brengen Om een dienst te doen Jouw afdruk in de wereld Elke stap die je zet Is een nieuwe weg Naar eenheid Die weer leidt tot verdeeldheid Dat weer leidt tot chaos Sturende…

------------------------ ------------------------ 0 tot 25 jaar: de opening, zoveel kanten, zoveel tijd op de klok, 25 tot 50 jaar: het middenspel, offeren om vooruit te komen. 50 tot 75 jaar: het eindspel, herhaling van zetten of word je geslagen uit het niets?…

Ik wil offeren, geven, weggeven, zonder enig hebben en houden. Alleen maar omdat ik geloof! Ik geloof in mensen en de aarde, naast hoop en wanhoop, vertrouwen en wantrouwen was het toch telkens houden van, in vergeven, zodat ieder mens kan en mag ademhalen, eten en drinken: léven!…

religieuze droom dat mensen met gods hand onfeilbaar zijn hoe lang houdt dit nog stand als liefde wordt gebonden aan een eeuwig trouw ook zonder dat ik van je hou waar kindernaakt geschandvlekt wordt door hem die deze onschuld juist bewaakt wanneer zal deemoed weer in kelk en hostie zijn wie schoont het tabernakel door zichzelf te offeren…

Hij leefde in voorspoed en wilde een contract sluiten met zijn god om dat zo te houden want hij offerde nog zonder zekerheid wat hij terug zou krijgen, terwijl hij wist dat geluk een vogel is die zelf kiest waar ze rust en wie ze voedt als haar jong Hij was bang dat ze weg zou vliegen en hij besloot tot een extra offer van heel zijn…

'k Zie de stemmen en de melodieën strak verstrengelen tot bazuin en klank. Eén toon verbrijzelt alle elegieën, 't geluk, 't gegeven leven zonder dank. Negeer vertwijfeling, blaas weg mijn stank, kots mijn denken uit in 't hopeloze, breek de oude ketting van het boze, verzet mijn hart tot slag in het gelid. Mijn lijf is offerande, verkozen word…

Genoeg valse verkiezingen En dioxine-vergiftigingen Genoeg valse verwensingen En rode daden na zwarte woorden Genoeg valse oplossingen Na misplaatste analyses Genoeg onverenigbare doelen En heilige offers Na de rampvloed rest de schade Die de hele wereld schokt Maar de golven spoelen tijdelijk Onze eigen zonden weg…

Als de resten van een doorwaakte nacht pijnlijk in je hoofd de dag opbouwen, weet dan dat de offers, Bacchus gebracht, alleen kleur geven aan het ochtendgrauwen als je in je gehandicapte geest voelt dat het de moeite waard is geweest. Uit het bovenstaande volgt de moraal: stel aan drankgebruik perk en paal.…

Ik zegen, bezweer en vervloek, heel met talisman en kruiden, ik bewandel gewijde wegen en voltrek het offer. Ik ga mijn pad alleen, achter de heg leg ik èèn voor èèn mijn sluiters af; naakt verinnerlijk ik het ultieme mysterie.…

O Liefde, voor dit offer van Uw leven, Wat kan ik dan mijzelf ten offer geven, Opdat ik nooit, hetzij ik leve of sterve, Uw liefde derve.…

Ritme van het donkere oerinstinct, offer van het luguber moment, onbemind. De jacht is geopend op mensenbloed, de doden doen zich aan dit offer tegoed Maar bij ochtendgloren in schemerglans zal elfenzachtheid geest en beest verjagen door mild en teder liefdesgemoed.…

ik wist dat je bad maar de woorden ben ik vergeten altijd had jij dat even als een heel natuurlijk contact jij sprak de zinnen op een warme zangerige toon volgde met je ogen hun wegen naar boven lachte als zij ergens verwijlden om wolken te stijlen een ritueel zonder herhaling als minstreel offer jij wat je bad…

En op die schrille toonladder Van altijd gelijkhebbende ministeries Daar danst de dood steeds weer zijn pierlala Met volle teugen genietend van het thuisleed Het doel heiligt de offers Zij zouden niet anders hebben gewild Het kwaad moet alom daar bestreden worden Hun jonge levens niet voor niets verspild Bazuinen schallen op het Binnenhof…

Ik heb haar ingeleverd, uitgeleverd, een offer bij halve maan aan de god met de grote K. De ander is dapper en bungelt voor twee, wat heeft ze voor keus? Ik streel mij, altijd op zoek, nooit meer zomaar uit liefde. En hij, wat vindt hij, huid onder handen? Ik voel zijn vingers niet, als hij me al aanraakt.…

aan mondhoeken kabbelend proef ik een vloeibare wens de lucht te bevolken, te dolen langs een frisse, onbewaakte grens de ideale plek om een offer over bodemloze grond te plengen of mijn stoffig lijf uit aderkalk met gestrekte adem te lengen bij hoog mikken of laag scheren kent deze platgeslagen woestijn noch gebeitelde geboden…

Nergens klinkt geluid zo iel als over verre vlakte waar geen weerstand of strijd overwinning ten offer viel het leven tot de horizon vervlakte elke roep om hulp verzand.…

Nergens klinkt geluid zo iel als over verre vlakte waar geen weerstand of strijd overwinning ten offer viel het leven tot de horizon vervlakte elke roep om hulp verzand.…

mannen schermen met beschermen listig lustig langs de digitale snelweg het eerste slacht offer valt vlakbij de vangrail waar groen gras zacht ontluikt mooie woorden paaien witte strepen met zachte dwang jaren tellen niet haar lichaam was een spel dobbelend rolden de stenen langs haar jeugd hij ging vrijuit zij kreeg levenslang…

Ik ben vrij om te geloven Jezus is mijn redder Hij stierf voor onze zonden Ik ben vrij om te geloven Er is geen God dan Allah En Mohammed is zijn profeet Ik ben vrij om te geloven Boeddha liet de weg zien Ik mediteer voor de waarheid Ik ben vrij om te geloven Ik offer aan Brahman Voor een hoger ik Ik ben vrij om te geloven Ik geloof…

het kussen spoelt daartussen je gezicht met ogen fonkelend vol heimelijk vuur ongerepte bruid ik tover raadsels op je blanke huid en luid kreunend strekt je lichaam zich wellustig kronkelend onder mijn lichaam uit de ultieme zonde voor de val sluit; wat was bestemd voor hem, heb je volledig ongeremd aan mij gegeven; een laatste offer…

Een druppel bloed karmijnrood als offer aan hun vrij bestaan vanuit de bladerkroon ziet zij de dood niemand lijkt verder aangedaan. Met een onverhoopte sprong tuimelde fataal funest een kwetsbaar pluizig vogeljong uit moeders veilige takkennest.…

Zo werkt jouw offer door in onze tijd.…

was het een offer of een aangestoken brand? was het opzet of een geval van onoplettendheid? (En voor de voetballiefhebber-kenner was het een schwalbe of een loepzuivere penalty?)…