Alle inzendingen over onbekende

Halfdronken wordt er, zomaar voor de pret, Een kind verwekt, een epos of kwatrijn, Of iets daartussenin, zeg een sonnet, Terwijl de lezer onbekend blijft met Zijn worsteling met spekvet en balein. ----------------------------------------- uit: 'Alle gedichten tot gisteren', 2000.…

stadsplein brengen oude gekrulde straatlantaarns hun flauw schijnsel nederig over het ontzagwekkende hooggezeten Neptunusbeeld dat men ziet met de ogen van een pas ontwaakte slaapwandelaar zwijgend kijkt de baardige zeevorst langs schimmige gevels ergens onder zijn geweldige troon murmelt een watervalletje vertolkt bedeesd maar welluidend de onbekende…

Spookschepen doemen dreigend op hun lokroep als vergane glorie de touwladders die ze toewerpen als moeilijk te negeren tentakels As van verbrande schepen verstrooid op het water vormt een macaber spoor naar een onbekend zwart gat In het duister klinkt het ruisen van het wilde water Het diepste wezen van de vis is zoeken naar stil…

een bloem draagt bloesem in het avondrood verzacht het ademend lood vertraagt een onbekende dood het daglicht schijnt zich toch wijder te verspreiden zelfs over een grijze berg heen die al metselend gedacht een toekomst dicht ergens gloort het weten groter dan de zwaartekracht waarvoor een droom menselijkerwijze zwicht het eeuwige…

. --------------------------------------------------- Uit: 'Het wasgoed van een onbekende jongen', 1999.…

Dit is waar de maan op zijn rug ligt je kunt er een schaats aan hangen dan gaat het vriezen, zei hij Hier vriest het nooit, onbekende sterren boven zwembaden een oceaan beukt op een leeg strand voor oude honden en bloemenmeisjes in rood glimlachen naar een opgeplakte laag welvaart Gesprekken blijven stil na de vlieguren Ik denk aan mijn…

Vraag is of je ooit zult worden herkend Zodat men jouw lichaam kan begraven in een eigen graf Vraag is of je lichaam rust zal vinden In dit diepe zwarte gat Je bent niet meer Je praat niet meer Je lacht niet meer Wat een leed Wat een verdriet Het land in diepe rouw Maar voor jou is het ten einde Iemand nam jou je leven af Lieve onbekende…

in mijn donkere kamer ontwikkelen zich bij tijd en wijle beelden van onbekende aard ook al lijkt de waarneming zuiver en belicht onder de juiste hoek soms groeit er ongewild een boze duistere geest waarvoor ik ernstig huiver het kan zijn dat kleuren zijn opgelost in zwart-wit denken omdat de werkelijkheid zich aan dromen botst of zich…

Onveiligheid maakt mensen bang en kunnen niet zichzelf meer zijn Geloof is niet waar het om gaat filosofie is het gemis Ongeloof de gouden draad die ook hier centraal in is Waar is de veiligheid gebleven gemoedsrust als een zeef die lekt Om niet meer zonder angst te leven is het hebben van respect Moedig slaan we onze ogen naar een onbekende…

Wat zou ik graag een deken zijn om jou, zo mijn warmte te geven je te laten vernemen wat ik voel 'n zonnetje in jouw onbekende leven Voor mij ben je een bramenstruik met zijn stekeltjes en vruchten die met zijn grapjes veel los maakt waardoor ik soms diep moet zuchten.…

wist niet wat ik er mee moest een Grieks ei of zoals de meester zei ook genaamd ypsilon of i-grec was nog jong en wist niet wat er allemaal mee kon vond het maar vreemd gek ben nu wis en heb kunde aan die tweede grote onbekende bezit zelfs dat unieke Y-chromosoom ach ‘t is iets wat spelenderwijs wel wende en heb ondertussen het geheim…

Zo blijft het spannend, wat je dan zult ontvangen iets met een lach of het kan zijn met een traan soms blijft het naar iets heel moois willen verlangen een onbekende, die zo altijd naast je kan blijven staan!…

Het is niet gezellig in mijn lijfhuis, zwetend op bed strek ik me wijd uit tot een X (waarde onbekend) om af te koelen maar er staat geen wind en de lucht is vochtig van verdriet om mijn lot en van angst dat dit het laatste is wat ik nog vol kan houden, dat het daarna te erg zal zijn (ik weet niet precies wat - soms is het te…

In vrijheid leven Ademen zonder de geur van explosieven en angst of het gruis in je keel van ingestorte huizen Een mantel van groen nu geurend om je heen Maar op je netvlies 't beeld van de buurman, waar je nog mee sprak amper een uur daarvoor Door onbekenden uit 't puin weggedragen, zonder benen Doorweekt met bloed Rood…

Ergens halverwege Kom ik de Hubble Tegen die met Zes en zestig duizend Kilometer per uur Door de ruimte raast, Als ik hem zinloos Door het grote niets zie gaan Besluit ik terug te keren Van het uitspansel Naar mijn eigen hersenpan - Hoe zinloos is het de ruimte Te leren kennen daar waar Ik voor mezelf Nog een grote Onbekende…

liefde gaf me vleugels verdriet nam ze weer weg alleen nog zwemmen zal ik in afritsbare broeken en waterdichte schoenen naar het diepe Engeland de onbekende overkant bloemen moet ik sparen voor zoete zeemeerminnen omdat zij niet bestaan omdat ik ze nooit zag maar wel de zachte dood in hun mooie ogen…

ik voel dat hij mijn hijgen hoort ik bid, ik wil niet met je mee het blijft doodstil plots in z’n oog in zijn pupil een regenboog nu word ik bang uit niet mijn angst stilte duurt lang ik glimlach wel blijf mezelf in ’t helse spel ‘k geef steeds maar aan van den beginne de zin van ons bestaan is het wel waar het heilig onbekende…

Alleen maar onbekenden. Mensen met wie je geen geschiedenis, alleen toekomst deelt. Mensen die je niet pijnlijk terug katapulteren naar een gouden verleden, waar de broodjes met kaas en hesp nog niet aan de heupen bleven kleven. Mensen die niet weten of je dan wel dik of dun, succesvol of op de dool, rijk of arm was.…

Hij is onzichtbaar Opeens zegt hij het is uit Ik heb een sleutel die iedere deur kan sluiten Ieder huis kent Van binnen en van buiten Verweven met ieders verhaal is een ontmoeting Met deze geest voor ieder fataal Het kan aardse deuren sluiten In een lichtval ongekend De mens Treedt door de deuren Van het aardse gebeuren Naar het onbekende…

Zoals die kinderen van de rekening vereeuwigd met hun onbekend droevig lot verbonden. Een treinreis op een moment; naar de dood toe uitgezonden.…

rijdend door de straten je ziet ze overal langs stadse grachten dorpen gehuchten en de allerkleinste onbekende gaten wat iedereen tijdelijk veranderen zal slepen met dennen – of sparrenbomen waar straks hun kerstverlichting in gaat komen het leven wordt even opgelicht de aandacht wordt iets meer op elkaar gericht en we wensen dat onze…

Onrust zal een onbekend woord zal zijn. Het lam naast de leeuw. Eeuwigheid zoals die bestaat in de volmaakte cirkel En in die volmaakte cirkel staat Hij. Het zal er nooit meer nacht zal zijn. Vrede zal ieders deel zijn. Mijn hart zal dansen, en mijn vreugde zal ongekend zijn.…

bang betrapt te worden in de verte reed de trein naar Schagen, hier zoemden muggen en stonk het naar de wc Toen was het een bouwterrein achter de sloot keken koeien naar ons, tussen de schaftkeet en materiaalcontainers lagen we op een rubberen plaat over de modder Ik voelde mijn vingers in de warmte van zijn haren en van binnen het onbekende…

net als mijn broer (naast twee ooms en veel neven en nichten) ook aan mijn tweede voornaam gaf hij onbekend spiritueel voer alles nu afwegende klopte deze heilige, met of zonder broek, niet alleen tegen het voorraam bij storm en onweer "zijhij" had weet van de sleutel die lag in de inkeping van een stenen invalshoek…

poëzie bestaat uit juiste woorden vinden voor het beschrijven van de geur van die onbekende wilde orchidee van de muskus van een os of hert die ongekende gedachten en die kleurrijke ondergaande zonnen weten te vangen die letters aan liefde kunnen hangen soms onbegrijpelijk soms apert die al wat je ziet of juist niet emoties als vreugde…

In haar beleving klonken als muziek De woorden in een onbekende taal Ze viel in slaap en droomde non- verbaal De beelden vormden warrig mozaiek Wat was er eigenlijk precies gezegd Wie sprak haar toe op liefdevolle toon Het was voor haar behoorlijk ongewoon Eenmaal ontwaakt, werd het haar uitgelegd En ze verstond een warm wees welkom…

speciale kleuren van de bomen rondom het ultra zachte groen van het mos dat winters verdween maar zomers een mystieke aantrekkingskracht had voor iedereen die iets van en met liefde had of dit vroeger ook heeft meegemaakt zoals sprekende woorden zonder geluid die gaven van het mos zijn ongekend allemaal communicatief met onbekende…

zacht dansen vreemde vormen in hun eigen gel gekleurd is hun vel naar functionele groepen zij ontsnapten uit het onbekende op zoek naar de vertrouwde sluiting van het eigen dna om in samen delen de potentiële mogelijkheden zo goed als mogelijk te benutten als geheel om de bouwplaat te kunnen lezen moesten er wel ogen en hersens…

Je lijf doet zeer Moedig maar ineengedoken Op onbekend terrein Je bent gebroken! Loslaten doet je pijn Vast willen houden aan wat je had Waarom moet jij hier doorheen En kwam dit op je pad?…

ik nam je hand pakte je land met zijn zonnige stranden toen ik jou in de warme zomerse zee liefdevol kuste jong en onervaren trotseerden wij de gevaren van onbekende gebruiken en culturen want de avonden waren vol liefde en zachte vuren ik kende in olijven en palmen de paradijselijke kant besefte ook dat ik liep met een traditioneel…