Alle inzendingen over onbeschrijflijk

is een boom dan niet genoeg om de tijd te tonen het onbeschrijflijke wachten op oneindigheid zoals de schaduw in woorden van een dichter die in zijn stilste zinnen huid lostrekt schrijft dat wijzers op zonnebloemen wonden helen van vroeg tot later en dat cirkelrond, het voorbijgaan de bestemming is onbegrepen op het moment van…

prijs met mij de dag dat alleen zien ons horen en zeggen is dat ik niets hoef te duiden en jij aanvoelt zonder dat ik met aardse woorden klanken moet luiden waarop onze genegenheid stoelt aanbid met mij de nacht waarin mijn hand jouw huid vereert dat ook mijn ogen niets hoeven te vertellen als ik door het onbeschrijflijke…

een onbeschrijfbaar gevoel een gevoel zonder doel dit is het gevoel van gemis waarvan men zegt "het is zoals het is." een ontzettend eenzaam kind dat in de steek is gelaten door de belangrijkste mensen in haar leven durft niet meer te praten te praten over haar gevoel kropt alles op totdat het niet meer kan zo komt alles er in één keer uit…

Onbeschrijfelijke pijn kruipt door m'n hart voel me ineens zo klein je hebt me verward ik hoef je niet meer te zien je ziet niet wat je hebt gedaan dit is niet wat ik verdien ik ben alleen komen te staan je bent een player weet je dat ik had dit niet van je verwacht je bent verdwenen op m'n achterpad ik heb het helemaal met je gehad…

het regent katten hier en daar een hond beestenweer is het weer ik maak een grote gele ronde zon van spiegels en lampen ik creëer ochtendmist zelfs het zonlicht breekt de bui het is warm werkelijk warm als ik baad in het aanzicht van mijn mooie onbeschrijflijke zon ik ben buiten als ik binnen ben stralend…

Die nacht dat je binnen vloog En rustig op mijn vingers zat Het gebeurde nimmer meer Werkelijker werd de droom nimmer Een gevoel dat onbeschrijfbaar is Wetend dat je nooit meer Van iemand anders zal kunnen houden Doch niet kan blijven dwalen In het labyrinth van het verleden Je leven voortzet En jezelf met elke dag Een beetje meer verliest…

Als ik de zon zag dacht ik aan jou Want als jij bij me was verdween alle kou Dat warme gevoel in mijn hart verdwijnt steeds meer en meer Dat dit zou gebeuren had ik niet gedacht je hield van me, nu niet meer De pijn is onbeschrijflijk hoe kon je dit nou doen Ik heb het wel gezien je gaf een ander een zoen De tijd die wij besteedden…

De dag is onbeschrijflijk goor. Men is alleen gelaten en aanvaardt het zo. Men vraagt zich zelfs niet af: waarom is 't en waardoor?…

Alléén in geest is weinig gegeven wat bij géén wezen lukt, blijft maar even, onbeschrijfelijk rukt de smart aan tintelend vel, de essentie van verliefdheid, aangeboren, tussen heelal en de hel, zit veelal tussen beide oren, paradigma om bij de soort te overleven, wat ziel en lijf niet scheidt, meer kon Descartes ons…

Je blijft misschien vragen naar het waarom terwijl je weet dat er geen antwoord is alleen dat groot en diep verdriet en het onbeschrijfelijk gemis. Het wiegje blijft altijd onbeslapen en oogjes voor altijd gesloten voor jullie geen uitgestrekte handjes maar in stilte veel tranen vergoten.…

Alleen in de geest is weinig gegeven wat bij geen wezen lukt, blijft maar even, Onbeschrijfelijk pompt het hart onder het omhulsel, in een labyrint van euforie of smart rond in de essentie van verliefdheid in de ziel of lijfelijk.…

Bedankt dat het mag mijn lief de pijn is nog net te verdragen ik weet ons verbond voel jouw warmte nog geniet je ogen zal ons onbeschrijfelijk missen zelfs momenten van onenigheid het leven zijn geurende rijkdom verfrissende windvlagen levensgeluiden alles wat ik zag nu nog zie en ervaar neem ik mee naar waar alfa en omega vervagen…

Recht aan ------- MET VEEL KRACHT Onbeschrijf lijk zijn De lijnen die in ------- Diverse kleuren Op een doek van 50-80 in Heerenveen zijn ------- SAMENGEBRACHT (www.museumbelvedere.nl)…

Alleen in de geest is weinig gegeven wat bij geen wezen lukt, blijft maar even, onbeschrijfelijk wentelt het hart onder het omhulsel, in een labyrint van smart rond in de essentie van verliefdheid.…

Het gevoel moet wederzijds zijn, als onbeschrijfelijke woorden. Dat gevoel was pas heel fijn, toen we het gelijktijdig hoorden!…

En het doet me zoveel pijn Maar vanaf die eerste ontmoeting Was alles zo onbeschrijfelijk fijn……… Zweef nu al tijden in de wolken Maar ben door jouw onweer omgeven Vol verdriet en eenzaamheid gevuld Nu jij je hart aan een ander hebt gegeven..... Ik ben zinloos verliefd...…

mijn heelal met grijs getinte tonen zij stelen het licht helpen de dag niet te verschonen de boom spreidt zich groen zo hoog en dichtbij toch een kleur van morgen het raast door mijn hoofd waar ook mijn gemoed in stilte is opgeborgen een doffe klank vult mijn heelal de echo al van morgen ze telt nu ook de leegte onbeschrijfbaar…

Dit beschrijft het dagelijkse gevoel van onbeschrijfelijke bladzijden waarbij ik berust op mijn ademhaling.…

bloemen, bomen, vogels, wolken, wees mijn getuige – hier loop ik met mijn kleinkind aan de hand, een suffe opa, een onnozelaar, een loser, een debiel, een verlorene, maar zo gelukkig met dit wurmpje, zo onbeschrijfelijk toch nog thuis gekomen, zo gezegend.…

hoe koud is de leegte de stilte oorverdovend het gemis immens woordloos verbonden maatjes door dik en dun tot de tand des tijds legden wij vele kilometers af verstrengeld op 'n niveau vol onbeschrijfbare liefde tot het moment daar was het pijnlijkste besluit ontelbare tranen rolden, en nog om mijn trouwste maatje te doen overgaan…

Die vrije verzen, ’t zijn net raadsels, echt ik vind dat prulwerk onbeschrijflijk slecht.…

Ergens tussen hoop en vrees Ondergedompeld in diepe pijn Hoor ik de echo van je stem Het geluid waar ik wil zijn Als ik mijn ogen sluit zie ik jou Mijn liefste mijn verlangen Onbeschrijfelijk is het gemis Tranen beroeren mijn wangen Waar jij leeft zijn mijn gedachten Diep verweven in mijn hart en ziel Jij vult mijn dagen onbewust Vanaf…

Een vroege ochtend langs de uiterwaarden Een ijle nevel talmt van boom naar stronk In tinten, die geen schilder evenaardde ligt het landschap onbeschrijfelijk te pronk Als kleine spiegels glanzen waterplassen tussen de wilgen met hun stekelkoppen De kale takken vormen schuchter knoppen; het water zal voorlopig niet meer wassen De kleur van…

Opeens kan het me overvallen kijg ik zo'n warm gevoel vanbinnen wil ik vanalles tegen je zeggen maar vind geen woord om te beginnen Dan blijf ik stil genietend kijken komt er zo'n warm gevoel in mij waardoor ik onbeschrijfelijk gelukkig ben en maken al die kleine dingen blij Toch kan ik soms zo bang worden en doet geluk me weleens pijn…

Onverdraagzaam is de stilte Onverwoordbaar is het gemis Er is mij zo een kilte Een gevoel dat onbeschrijfbaar is De tranen blijven komen Ik moet mezelf herhalen Dat jij niet terug zal komen Dat ik je niet terug kan halen Ik heb maar één wens Ik blijf maar dromen Dat de unieke mens Die jij was, terug zou komen Jij en jij alleen hebt…

Wederom met Christus opgestaan Hebben onbeschrijfelijk geleden Smekend tot Dezelfde nog gebeden Mochten daarna onze wegen gaan Konden onze werelden weer aan Nieuwe plannen in het heden smeden Wederom met Christus opgestaan Werkelijk geblaft tegen de maan Ons van het verleden losgesneden Langzaam uit een oude huid gegleden Doornenkroon en dood…

nachtegaal met z'n bekoorlijk gezang de merel die tegen de late avondluchten jou doet luisteren onder lichte dwang Nee geef mij ook maar het gezellig kwetteren van de mus of de brutale herrieschoppende spreeuwen Maar bovenal het koeren van de houtduif die je 's ochtends je slaap doet weggeeuwen vind ik zo moederlijk teder rustgevend en onbeschrijfelijk…

onbeschrijfelijke smart rukt aan het tintelend vel, de essentie van volkomenheid aangemeten uit het heelal en een vage hel uit zich in de gedachte van het hart het gemis zit veelal tussen beide oren.…

ik droom mijn dromen dieper in het duister van de nacht ik doe alles wat jij wilt ik lijk wel gek de eerste twijfelende traan rolt over mijn slapende gezicht wat ik nu voel is onbeschrijfbaar mijn avontuur wordt intenser in de cadans van mijn zielloos hart droom ik mijn dromen grondig ik zou iets willen dichten maar mijn droomslaap…

Met felle, ravenzwarte ogen die onbeschrijflijk moois betogen hoorde ze wat verbouwereerd naar wat door mensen werd beweerd. Ze was geboren in het Frans en vader gaf haar alle kans net als haar moeder uit Tahiti: die was in't Engels 'nice & pretty'.…