Netgedichten

netgedicht (nr. 48.412):

Als groen grijs oogt

een stem vult mijn heelal
met grijs getinte tonen
zij stelen het licht
helpen de dag
niet te verschonen

de boom spreidt zich groen
zo hoog en dichtbij
toch een kleur van morgen
het raast door mijn hoofd
waar ook mijn gemoed
in stilte is opgeborgen

een doffe klank vult mijn heelal
de echo al van morgen
ze telt nu ook de leegte
onbeschrijfbaar in getal,
een verlangen is opgeborgen