Alle inzendingen over onderaan

Kabouters die bestaan niet en elfjes zijn ook maar onzin de woorden van de boze moeder die voor de zoveelste keer weer onderaan de trap roept die avond net als de velen daarvoor ben ik bang voor de nacht, en het donker voor de schimmen als slaap mij overmand ik laat me gaan naar mijn paradijs de verboden wereld waar grote mensen niet…

in de stilte van nu verblijf ik zachter, door droombeelden van toen er brandt een kaars, mijn loflied zingt en onderaan de dag klinkt wee een jammerklacht maar hier, geborgen in het nu draagt liefde duizend rozen op, aan alle zielen waar we knielen zucht de grond mijn mond noemt honderd namen rond een warm moment wat ben ik blij-…

ik lik een hangende druppel weg onderaan een jong kastanjeblad trots op zijn vijf vingers toont hij mij de bloeiende kaarsen zwaar geurend overhangend van sijpelend hemelwater een natte hommel doet zoemend zijn werk ik lik mijn lippen probeer de geur te vangen die verlangen in mij wakker roept ruik ik dat achter jouw oren dan raak…

ochtendlicht spande meteen schildergerei om me heen gelegd dan kon ik er direct soepel bij in een degelijk ouderwets boers tableau een stukje dijk geknotte wilgen in een lege wei halverwege de boerderij met stal wat verdwaalde bouwvallige oude schuren een heerlijk gedoetje om geschilderd te worden door mij de naam vindt u onderaan…

Zo geel, zo mooi, als botergoud thuis gekomen in het zwarte vaasje je zetten zou Nooit gedacht dat je bloemenpracht zo zou blijven in gedachten Nu ik terugkijk en je slechts in bermen terugvind maar ook je wortels in mijn tuin Waar ben je, behalve dan in mijn gedachten, gebleven, onderaan de polderdijk?…

het thuisfront is aan het verhuizen steeds vaker komen kaarten van vertrek ik heb er nooit zo opgelet familie en de vriendenkring waren altijd goed bezet het zijn meer afscheidsbrieven grijs gesteld op naam alleen waarheen zij gaan staat in kleine letters onderaan alsof zij nog niet weten dat ze welkom zijn geheten door een grote…

Een kwestie van gezichtsveld: het lijkt soms of een vrouw na jaren bovenaan steeds nauwer onderaan steeds breder wordt. --------------------------------------------------- Uit: Nieuw Vlaams Tijdschrift 31/6.…

Kijk, daar heb je een bij brutaalweg bij mijn linkerdij en onderaan mijn rug zoemt een irritante mug Ik sla nu echt alarm daar springt een vlo over mijn arm en op mijn broekriem, vlakbij de gesp zit ineens een gevaarlijke wesp Op mijn neus, denk niet dat ik lieg nestelt zich een luie vlieg dan heb je nog het web van de spin die pakt…

De bomen gaan voorbij En toch blijven ze staan Jij niet Jij gaat waar Het bekende onbekend is Waar thuis ligt Is waar de vlinders vliegen Waar de golven hoog zijn En waar jij onderaan staat Kijkend Voelend dat je er een deel van uitmaakt Ook al lijk je nog zo klein Door de ogen van de zon Aan de neerkomende hemel In je dromen Vervuld…

welke waarheid wordt gebeeldhouwd onderaan de urne terwijl onze handen wrijven over het gelaat van schaamte hoelang zal de trein blijven branden tussen losgehaakte windstreken die doorheen zwartgekalkte grachten de gruwel spoelen in de keel van menselijkheid en de vloed van vrede willen herwinnen zeg mij, wie richt het hoofd…

eraf het merg voorbij tot ik de plek ontdek waar ik mij vrij kan waren en vergeef aan hen die mij verstaan daar zet ik mij op gladgestreken vezels het harnas van de geest gezonden aan de goden de schellen voor mijn ogen afgepeld hoeken maak ik rond obstakels vijl ik weg tot lijf en leed gesmeed naar naakte waarheid en ergens onderaan…

ik je in schaarse tijd mijn dodemansbrief het laatste schrijven van een bijna dode man kort weloverwogen en helder moeten mijn woorden zijn bied me het is bijna zover bied me een vrije doortocht verleen me een vrijgeleide naar Hades’ rijk laat me zacht tot stilstand komen druk als zorgzame custos FINIS onderaan…

de titel zet ik onderaan en zo is het gedicht gedaan "Ode aan 't bezitloos zijn."…

zij heeft nu al de lyriek van een sopraan ik bas mijn partij daarvoor begon ik onderaan wij hebben een koor met tal van ontbrekende stemmen maar door de kracht van ons werk staan wij samen sterk we zijn niet elkanders dissonanten daarvoor hebben wij twee passanten die boven de partituur zitten te snuffelen en met hun…

ik sterf onderaan de zon waar het afschrift mijn laatste saldo zal prijzen, modernistisch gadegeslagen door de wedegeborenen jij hoeft niet ontsteld te wezen de nieuwe tijd stemt af op vreugde, zie het aan de lente die haar intrede doet met laagjes regen en bloeiende urinerende knopjes het buigen van laagdrempelige poëzie de nederigheid…

even wachten tot onderaan. Gauloise staat op iedere sigaret, Gauloises op de beide pakjes. Parijs/Amsterdam - januari 1965 --------------------------------------------------------------------- Uit: '128 vel schrijfpapier' van K. Schippers (ps. Gerard Stigter).…

skyline die een weidse horizon verboog ik zag ze jagen hun druppels dragen in de grijze onderkant maar een koele wind hield alles in de hand totdat thermiek in het geniep een andere richting koos en ze ontlaadden met een schitterende regenboog de cumulus is luchtig haar haast is weer vervluchtigd ze waait in strak uiteen maar onderaan…

de regen Koos had zijn plasje net gedaan en wilde weer naar boven gaan maar is toen uitgegleden geholpen door zijn handelsvracht en door de aardse zwaartekracht kwam hij zeer snel beneden de modder had zijn val versneld doch dat heeft Koos nooit zelf verteld hij kon alleen maar hopen ook dat heeft hij maar kort gedaan want in het beekje onderaan…

Hun vette tranen zie ik lopen langs hun mooie ranke lijf eerst nog warm en zacht onderaan de kaarsen stijf. Kaarsen met een geurtje vanille, lavendel of een roos een kaars is voor mij genieten niet even, maar een hele poos.…

Zoekend naar mijn gewicht op schaal Lukt het niet de hoeveelheid te zien Mijn omvang is te dik mijn kin te vet Hoe ik ook vooroverbuig het is banaal Wederom overtuigd begon ik te lijnen Het schimpen en het schampen moe Blikken die ik heb moeten ondergaan In de slanke pikorde helemaal onderaan Nu vele maanden later van ziek zijn en zelfbedrog…

zachte pootjes hebben ze, mag ik ze niet houden in een kistje met onderaan glas? Daar kijk ik de hele tijd naar, daar zing ik dan voor. --------------------------------------- uit: 'De kracht van verlamming', 1988.…

Ze stond wat kleintjes onderaan mijn treden Waarop een jongerenkoor oude gebeden In kerklatijn voor mij stond uit te voeren Zij zag, als ik, hoe vele kralensnoeren Door niet te tellen mensenvingers gleden Hoe zij eeuwenlang het geloof beleden Aanwezigheid van heiligheid ervoeren Van Iets dat groot en onbenoembaar was Hen klein, nietig en…

De dood onderaan de lijst schraapt mijn eelt van de dragers van de pion die hier schrijft, voeten tillen niet meer maar slijten als verstekelingen die bij verstek niet worden gehoord de weg van adem, vergezeld door kokers gevuld met lood, gaat met lange halen die de vlucht van een buizerd volgt op haar jacht naar het aangeschoten wild schitteringen…

mussen met zondagskinderen, en olie en zand varen gestaag door het dichte net van krioelende mensen Bij de nieuwe brug knijpt een schip twee dekken scholieren uit: een lang lint oranje petjes golft boven de brugleuning naar de overkant en schildert daar een lijn door de straten deinend vanaf de dikke staart die staat te dringen onderaan…

toevallend op het strand, ondergaand, een geweldige ruis ontstaat waarvan men niet opkijkt en waaraan men zijn stap niet aanpast gelopen als ik, anderen, hun wandeling even eenvoudig maar heel uitzonderlijk toch anders beschreven: hoe zowel zij als ik omkeken naar de voetafdrukken, de snelle gang die de putjes afleggen in een enkele blik tot onderaan…

Hij die nadacht raakte uit de pas en kwam in aanzien onderaan te staan terwijl een nul de lage lat passeerde. Er zaten studiehoofden in mijn klas. Alleen de sukkel sloot zich daarbij aan. Dat was wat deze vage tijd mij leerde!…

Zelfs bij Ikea ben ik nog te vinden Al staat mijn hoofd er op een lange stok Met wieltjes onderaan, het was een schok Mij zo verbeeld te zien tussen de hinden Slangen en draken, ergens toch ook vrinden Ik ben een edel dier; geen geitenbok Maar goed, als ik een klant een kreet ontlok Wil ik mijn scheve schaats wel onderbinden Ze trok mijn…

Ik heb twee volle dozen post en een la met oude spullen een herfstblad uit 1989 de vleugels die mama me aandeed om te zien wat ik moest zijn en een paar restjes van haar stem uit de verstolen momenten dat ik mijn adem inhield om de geheimen te horen die ze onderaan de trap besprak Ik ruik weer wat ik wilde heel de dag haar liefde en…

Wat doe ik hier In een huis met familie Het voelt niet als familie Het zijn mensen waarmee ik samenleef Elke dag vraag ik me af Zullen ze ooit echt familie zijn Maar ik weet het antwoord al Ik zal altijd onderaan staan Waarom doet het toch zo'n pijn Als ik me nooit verbonden heb gevoeld Theoretisch gezien zijn ze familie Maar praktisch…

Nooit meer heer of meester te erkennen; met de mégocien te gronde gaan: ál wat kiemt, het kiemt van onderaan, aan de bloei zal men het zaad herkennen.…