Alle inzendingen over onmachtig

- Kon ik maar - Ach als ik toch kon vliegen Alle mensen kon bereiken Helpen waar het nodig was Dan zou de wereld beter lijken Ach als ik toch ter plekke kon zijn Ieder persoon kon bemoedigen Omarmen en omhelzen kon Het geluk wat kon bespoedigen Ach wat zou de wereld juichen Lachen en gelukkig zijn Wat zou veel leed verholpen worden…

jij bent niet hier vanbinnen niets meer een omhulsel ben ik slechts een krot voor afbraak in de steek gelaten leeggehaald tot op het bot lamgeslagen, zwaar gehavend voelt mijn hart, mijn lichaam aan wankel zoek ik naar een houvast struikelend over kruiend ijs maar de toekomst ligt in duister voor mijn ogen doemt het grijs waar is onze…

met veel rouge camoufleer ik het lijk ze schijnt al dood maar nog niet begraven wat nog leeft zijn ogen vol vragen een blik in de spiegel ach, ontzie me hoe langer ze kijkt hoe waziger het beeld tot haar oogleden dalen en zelfs rouge verbleekt…

Haal je hoofd uit de slaapkamer en vertel me dan wat het is dat jij hebt gedaan waardoor de bedorven zin het leven opvoerde en wist te baren gekromd de rug door een paar uit het lood geslagen schouders genageld aan de paal van een staande ovatie ik hoef niet meer te klappen wanneer na iedere seconde de liefde al kreunend wordt…

de duistere nacht verlaat mijn kamers en ik ontwaak wenkbrauwen vol rijm rillerig van bezwete dromen huiver voor de naakte dag het bevroren winterveld mijn thuis als onbeschreven blad zie de roerloze reiger zoekt vergeefs zijn prooi in dichtgeslibde vijvers onmachtig met lamgeslagen vleugels kijk ik verbaasd en leeg naar de vlucht…

Onmacht, boosheid, pijn en verdriet, Hoelang nog? Dat weten we niet. Wachten op wat komen gaat, niet weten doet zo zeer, Wat moeten we verwachten? Ik weet het niet meer.…

al zou je willen, lief, de liefde is toch niet te dwingen de warme deken trok je met gemak over ons hoofd maar met de barst in beider ego's hoe spijtig de ontdekking werd juist ons falen weer ontbloot…

ik geef je te eten toch blijf je vol honger te drinken maar dorstig zoek je aldoor in diepe putten als de ziel en het lijf naakt zijn geschuurd doet iedere bevruchting zeer het spiegelt de liefde als onhaalbaar maar is ook vaak vertekend door verwachting alleen zijn wil zeggen: ik ben de brug naar buiten kent dan…

bij nacht kan ik niet flirten met mijn verdekte onmacht die overkomt me juist in dromen als ik voor het spel van flinke vrouw steeds lijk te laat te komen dan breekt de opgebouwde grip nog vóór mijn handen af loopt alles in het honderd bij dag kan ik nog koketteren scharrel wat rond met schone schijn pronk met verschoten veren maar…

de kans om snaar bij snaar te voegen misschien is het werkelijk schrijnende zo denkt hij soms dat het gemis en de onmacht al waren beklonken bij mijn geboorte…

de kans om snaar bij snaar te voegen misschien is het werkelijk schrijnende dat het gemis en de onmacht bij mijn geboorte al waren beklonken zo denkt hij soms…

bewonderaars genieten van haar kleuren het is de onmacht die plukt…

goed Onmacht voel ik Hoop dat je snel je rust vind Lieve groet Het ga je goed…

Politiek draait om het trachten te beheersen -- van onze onmacht.…

ongehoord ongezien onbegrepen onverzacht onmacht onbegrip Ongestoord Ontkracht begrijpelijk…

leven is moeizame zelfbevrediging onmachtige hunker die sublimeert in het fataal orgasme van de doodskramp.…

vurige vingers glijden van de rand van de wereld gloeiend is de zon er bij lichtend op in onmacht en verdwijnt als een dief…

je omhulsel is er wel… nu huil ik tranen van onmacht hoe lang gaat deze schemer duren?…

Als ik dood ben zal men mij meer willen, vooral kunnen begrijpen Dan komt al mijn schrijverij tot wasdom gerijpt en met mijn laatste adem geijkt Als ik leef zal men mij best willen begrijpen maar kunnen? Al dat 'geschrijverij', gezwets, zo stom "Jean Fermate, is ie niet 'n beetje dom!"…

Onder het masker van de rede regeert de ijzeren vuist die gebald van onmacht suist naar het taboe van de vrede Doch onmacht raakt zijn eigenbelang niet kwijt Daar is geen plaats voor vrede, alleen maar plaats voor strijd --------------------------------------------------------------- Ideologieën bepalen steeds meer het beeld van omgangsvormen…

Tranen van onmacht. Een waterval van verdwenen hoop en desillusie De belofte verkracht. Een triest geval van "niet te koop" en excecutie…

pesten uit onmacht. Het is een onbehagelijk heel slecht gevoel dat je ervaart en tijdelijk heel ongelukkig maakt.…

Dood was ik Door onmacht overmeesterd Verslagen door mijn eigen ik Alleen vogels - Door hun vrijheid aangeraakt En tot nieuw leven begeesterd…

Woede pijn en onmacht breken wil ik wel of niet dat je hebt gekeken?…

Iets in jou is gestorven vele dagen terug Onmachtig moest ik zien gebeuren. Ergens tussen toen en nu zijn wij ons verloren.…

Rusteloze onmacht jaagt me de muren op in de kooi van stilte en eenzaamheid die me omwalt. De enige vluchtweg die me overblijft zijn de vleugels van de dood.…

Jij ruwe zee die onmacht heet, het grootste onbedwingbaar water. Wanhopig probeert men koers te varen, maar de golven brengen snel de kater. Jij ruwe zee die onmacht heet, gruis maakte jij van gedreven stuurlui. Pas als de strijd verloren lijkt, dan wordt men met rustig water verblijd.…

Wanneer ik soms in stilte mijn kont tegen de krib gooi is dat vanwege pure onmacht! Tegen sommige dingen staan we machteloos.…

Crisis in bankbedrijf Grote onmachtigheid – Men klopt massaal Bij de overheid aan Welk een herziening der Privatiseringsdrang Gun zo'n bankier Slechts het bijstandsbestaan…

Regels die in zichzelf Zijn opgesloten, ontoegankelijk Voor wie ze lezen wil, 't Is geen opzet, Eerder zijn ze het Product van een mens Die met stomheid geslagen is, Die uit pure onmacht Sprakeloos werd…