Alle inzendingen over ontgoocheld

ik heb al genoeg getoverd ben ontgoocheld door zaken die anderen mij probeerden wijs te maken met aladin dicht bij de hand schijnt mijn lamp op lege woestijnen waar wind giert door onbenoemde pijnen het oorlogsschroot is kaal geschuurd door zand nog glanst onwankelbaar staal dat zijn positie niet prijs heeft willen geven waar sprookjes…

ik regeer weer over rotsen bergen zijn teloor gegaan dalen vol ontgoochelden idealen van hun glans ontdaan bloemen bloeien minder kleur ze knakken voor het sterven lucht verliest zijn geur zaden zullen nooit meer lente erven blauw klaart zomers helderheid het zinderen is afgevlakt kaalheid legt de schimmen bloot die troosteloosheid…

vast op zijn koralen voordeur Binnen dompelen de golven van zijn sonarinstallatie hem onder in een wereldvreemde trance Bij 't verder dansen van de tijd zuigen z'n ogen dat ene beeld nog wat vaster aan Bij 't naar buiten kwakkelen raakt hij voorgoed verstrikt in zijn eigen oprijlaan In de wereld boven hem schemeren en drijven ontgoochelde…

Staten en steden vervallen tot ruïnes, lopen leeg, wat in de straten achterblijft zijn slechts ontgoochelde soldaten die de grens van hun ontvolkt gebied bewaken, zandstorm van macht versluiert hun aanwezigheid. “ In geweld is de waarheid het eerste slachtoffer, gelijkheid de tweede, etc. “ Erasmus…

Met wolkenflarden voor 't raam een waas voor mijn ontgoochelde ogen raak ik vanuit een waanzinnig perspectief bijna in gesprek met 't Opperwezen. Zoveel verwarring heerst er in deze suite: moet ik dit hemelse vooruitzicht vrezen of er alleen nog maar van genieten?…

Mijn tijd is gekomen en neem ik afscheid van mijn dochter Cornelia, geboren uit mijn samenleving met Hendrickje Stoffels: Verwarring schept zwarte plekken in mijn geest van alles dat ontnomen is ontgoocheld en vervlogen is verpulvert langzaam ook mijn leven uit jouw leven weg jij dartelt in mijn schaduw kind evenzo als Titus deed wat…

Stekeblind en uitgemergeld krijg ik gratie om als een kruipend wrak mijn ontgoochelde kop te stoten tegen de vlijmscherpe punten van zijn kruisbogen, waarna - zoveel na Christus - de wrede massa nog steeds juicht om hun bloeddorstige barbarisme.…

Naast elkaar lopen twee mensen bedroefd weg van Jeruzalem terneergeslagen en bedrukt klinken hun lome stappen naar het vertrouwde huis in hun dorpje de verhoopte bevrijder van het door Romeinen overheerste land is de marteldood gestorven de ontgoochelde wandelaars zien nog slechts een toekomst vol grijze leegte voor zich opeens…

De geest ontgoocheld, 't hart gewond! Uw leven is de kalme vloed, die zeewaarts helt met zachte baar: mijn leven is de zwarte vloed, die negenmaal de hel omkronkelt en wegvloeit ... ik en weet niet waar ... Waarom uw blik mijn blik niet boeit? Waarom uw lach mijn lach niet wekt?…

En wij ontgoochelden, weer heengesmakt, Verloren en verschrompeld en vergeten, Als landverhuizers met hun woon' bepakt, Zitten wij neer en gaan de einder meten. En houden d'adem in en zien weer uit Naar verten,her en der, of mocht uitkomen Uit ietwat land, het orgelende stromen, Onmetelijk, dat dreunende geluid!…

wanorde zijn opgezet waren de mede-dienaars waar strofes als maangruis oplosten in de welvaart van het telkens herontdekken nachtelijke waarheden werden in den morgen ontrafeld en gewist door een ter persoonlijke schaamte dewelke mij ontbood aan de tafelen die het verstrijken van de dag aan me opdiende al was het vis en aal nooit was ik ontgoocheld…

De geest ontgoocheld, 't hart gewond! Uw leven is de kalme vloed, die zeewaarts helt met zachte baar: mijn leven is de zwarte vloed, die negenmaal de hel omkronkelt en wegvloeit... ik en weet niet waar... Waarom uw blik mijn blik niet boeit? Waarom uw lach mijn lach niet wekt?…

Toen jij, snotaap, de clowns Tomaat en Knoef in Oosterwei zo hard bekogelde toen waren ze het meest ontgoocheld door de haat in jouw ogen Jouw haat is onvermogen, het is angst voor de vernedering. Zoals wanneer je vader WC’s schoonmaakt, of - alweer - de meisjes slimmer zijn Vertel: waarom ben jij zo oliedom?…

Allegro ma non troppo Ondergedompeld, nu het bad Alleen al bij gedachte Genomen, duikt het op Een onbezonnen overstroming Een maalstroom die ontgoocheld Een oppermachtig katarakt.…

21 Jaren heb je in mijn hart gelegen Je was volwassen maar kon er niet meer tegen De ene relatie na de andere liep stuk Jij dacht dat je niet geboren was voor geluk Je was ontgoocheld in zovele dingen Je had geen zin meer om te zingen Over hoe mooi het leven wel kon zijn Want dit leven bezorgde je enkel pijn Wanhopig op zoek naar liefde…

- Ontgoocheld staat hij; zijn gans verleden, Hij heeft het u ten offer gebracht, U, die hem alles in loon zou geven, Doch snood hem bedroog: gij geeft hem niets: - Teleurgesteld is zijn ganse leven!…