Alle inzendingen over ontroostbaar OR die man

Schrale jij ontroost, mompel ik, ontroostbaar nu eenmaal van heimwee naar vroeger, toen voorjaar bestond zonder mij. Maar van weeromstuit rollen uit mijn knikkers weke parels en stralen sterren in hun bloeddoorlopen breken.…

Jeroen is gewoon een lieverdje een lekkertje een lustig iemand (200 vrouwen maal factor 5) met vooral lef! Pauw heeft qua leeftijd in deze, zijn overgang, even de tijd nodig! Als we hem die gunnen zal hij ons bovenmatig bevredigen met warme menselijke interactieve interviews en ontmoetingen en ons Tan en Witteman snel doen vergeten…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

'Eva Jinek is zwanger' zwanger van de liefde Dexter is haar 'Adam' daar komt een liefdesbaby uit als je een beetje kunt rekenen zij en wij en dan zijn zij liefdes-ouders binnen een jaar!…

Nooit meer die ogen, dit lichaam beminnen de lippen beroeren van wie lief heeft gehad, ontroostbaar als Rachel, één met de slaven voelt ze haar ziel als levend begraven. Geschreven bij het gelijknamige boek van Albert Helman…

Dragende krachten Mij voortstuwend Met jouw heerlijkheid in mijn nabijheid Eeuwige dank Zuchten van geluk Wanneer jij mij kust Acceptatie van alles Zelfs de stormen Mijn leven gedeeld met jou Nooit meer anders willen Als een devotie waarheid geworden Wanneer de rivier tot leven wordt gewekt Het geloof in het lot Ook al zouden…

wie ik ben probeer ik te bezoeken wie ik ben geeft zich thuis de troost ontroostbaar probeer ik troostrijk vorm te geven moeten en willen kloppen elkaar bemoedigend op de schouder verdriet en vervreemding een kanten bruidssluier van de nachtmerrie waaronder mijn jeugd verpletterend platgetrapt verpletterd geen gezeur aan wie ik ben…

in het duister van de nacht vrijwel opgaand in die nacht staat een rover en hij wacht hij wacht tot het laatste kooltje niet meer opgloeit tot de walm van petroleum is vervlogen en het oude mens naar boven versleten en kromgebogen dan zal het de volgende dag een kille dag zijn in maart het oudje zal ontroostbaar wenen haar centjes…

Duisternis betreden Op eigen initiatief De werkelijkheid verlaten Zonder de terugweg te markeren Voortgedreven door angst Dalen we dieper af Tot we daar aankomen Bij de poel van zwart Een glimp van reflectie Laat daar onze zonden zien Verdriet en ontroostbaarheid Dringen door tot onze geest De pijn die we voelen Ondraagbaar en kil…

van de morgen zal ik je roepen zal ik je roepen en ik zal treuren met je foto in mijn hand als ik vlucht in je oude trui voor de oorverdovende stilte zal ik treuren zal ik treuren en dan, dan zal ik huilen in je kussen dat koud en onbeslapen blijft om wat ik niet genoeg besef en nu voorgoed verloren heb zal ik huilen en ik zal ontroostbaar…

Maken wij elkaar ontroostbaar hou ik mezelf als kind op schoot languit liggen op een draagbaar en even vrijen met de dood schreien wij dezelfde tranen zodra de zielen zijn ontbloot ver van huizen en van banen hou ik mezelf als kind op schoot onze weerzin tegen onweer dat valse lucht met water hoost spant regenboog als ommekeer naar diepe…

als vermist na mijn vlucht vandaag of morgen kom ik getooid in vreemde kleren terug met brede glimlach zo mag je me strelen alsof ik een ander ben laat dan je handen rusten op de hoogst bonte kleuren zodat ik weet: je bent een goed mens van missen en liefde spreken we later als mijn ogen en mijn lippen zonder jouw hemelse huid ontroostbaar…

We zochten de rennende rukker Maar vonden de trekkende trucker Die riep: 'Dit is niets Kijk die man op de fiets En dat zie ik het beste als kenner Daar rijdt nou een rukkende renner.'…

Wanneer je dan zult heengaan, welk moment dat ook moge zijn, ik zal steeds aan je zijde staan en ontroostbaar zal ik dan zijn. Wanneer je dan zult heengaan, laat mij dan toe degene te zijn die je lieve ogen heeft toegedaan en heeft weggenomen al je pijn.…

zie de troostende hand en de ontroostbare hand daarin, in haar schoot, beide de hare. sloot ze haar vingers te stevig om de knop van de rozenhouten deur naar de eetzaal? zie het haar, zie haar van welke plant had ze bloem, blad of blazen niet mogen eten? heeft ze een leegte gebezigd, haar onvoldaan? wines woord is zij of wier?…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

als ik in je ogen kijk gaan de werelden van vroeger weer open in alle geheimzinnigheid waar getoverd en gedanst werd in plezier beleven met elkaar op muziek die lachte met hart en groot gebaar toch trilde de snaar in oeverloos verdriet van de verdwaalde die bang en in de war ontroostbaar om zijn moeder riep jij hebt mij altijd…

Al was hij het ook zelf allang vergeten Toch stond hij dacht ik indertijd bekend Als een zeer middelmatig president Die weinig van de wereld bleek te weten. In elk geval was Reagan nooit zo groot Als hij opeens geweest is na zijn dood.…

Mijn vrouw en ook de tuin krijgen wat zij verdienen mijn dagelijkse luim. Als regen valt voorkom ik overmaat bij warmte breng ik koelte les hun dorst, verzorg hun zonnepijn. Beiden doen graag iets liefs terug wat dat behelst, is nog geheim misschien vertrouw ik het u toe, maar doe het, vele strofen later... U leest en denkt, zie ik…

Honderd en nog blij Zo wordt iedereen toch graag een dagje ouder…

Ik leg mijn hoofd in je schoot en geef me over aan de wanhoop die ik voel Ik wéét welke keuze ik moet maken maar angst en onzekerheid overheersen mijn daadkracht Vertrouwen mag groeien en stilletjes word ik geraakt door jouw wijsheid Ik voel een kracht die mij laat uit stijgen boven mijn kleinheid en mij één maakt met mijn…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

met knokige vaste hand schuift hij schriften met dwalende taal behoedzaam terzijde de tafel gegroefd landschap geëtst in krassen en kringen huivert nu hij wordt blootgelegd ontdaan van schuivende veilige dekens niet alleen de dichter lijdt pennen zonder houvast rollen van tafel iemand raapt iets op is ontroostbaar iemand…

Jij laat mij vrij en ik jou los ontroostbaar als je bent stap ik met mijn 23 lentes jong uit het vergeelde moment.…

Het leven is soms pittig En soms gewoonweg zwaar Soms voel je je euforisch En soms ontroostbaar Geboren met twee benen Direct op de reservebank Zijn wij zwaar beschadigd En liepen behoorlijk mank Al struikelend gingen wij verder Want leven met één been Maakt je anders dan anderen Verdrietig, eenzaam en alleen Onzeker tastend in…

deugt in deze danszalen van vreugde is de liefde slechts een schaduw die met je mee danst op de muziek van schimmen die trommelen voor vrede omdat de dood nog ver weg lijkt en soms zijn jouw ogen helder neem je mij mee met jouw schaduw langs de boekenkasten van weleer herstel je mijn richtingwijzer neem je nog eenmaal een hap uit mijn ontroostbare…

Laat ík soms geen ontroostbare familie achter? Hoe zit het, ik sta af en toe toch ook te soezen bij een bushokje? Nou, waar wachten we nog op? ------------------------------------ uit: 'Het ging over rozen', 2002.…

wie klein is wordt gemakkelijk over het hoofd gezien hoeveel wezenloze kleintjes passen in een grote koffer in verbrokkelde nachten strelen we je bange kleine hoofd sussen we met zachte woorden je ontroostbare hartje waarin duistere angsten spoken die dieper gaan dan je zeggen kan op een dag boven ons plots een vliegtuig…

De man en diens kersverse bruidje...plus hun twee kinderen waren op huwelijksreis in het rampgebied. Ze komen gebroken terug... Één kindje..een baby van negen maanden liet daar het leven...…