inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.635):

Onweer

Maken wij elkaar ontroostbaar
hou ik mezelf als kind op schoot
languit liggen op een draagbaar
en even vrijen met de dood

schreien wij dezelfde tranen
zodra de zielen zijn ontbloot
ver van huizen en van banen
hou ik mezelf als kind op schoot

onze weerzin tegen onweer
dat valse lucht met water hoost
spant regenboog als ommekeer
naar diepe innerlijke troost

Schrijver: dick panman, 24 juni 2011


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 254

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)