64 resultaten.
kruit van liefde
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 373 zwarte strelende wimpers
omringen haar ogen
die ontwapenend blikken
zij schieten kruit van liefde
zoeken mijn lippen te likken
al twinkelend worden
edele rozenblaadjes
naar mij gestrooid
en omringen mijn lijf
als in zachte streling
getooid
mijn rimpels verbleken
als glinsterend damp
in het ochtengloren
zo een minnespel
bevangen…
Emotieloos wandelen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 408 Het verdriet van de verbeelding is zo groot
als een aangemoedigd langzaam lopen
aan een ketting vastgeketend, verplicht emotieloos
wandelen, niets achter te laten in de natuur
de eeuwige natuur van wantrouwende blikken
verloren gaande in misprijzen, om in herhaling
dromerigheid te ontwapenen, onschadelijk
te maken, met nieuwe machteloosheid…
Uitermate bekorend
netgedicht
4.0 met 254 stemmen 49 ik zag
hoe haar pen
de schoonheid
beschreef van
gedachten
die zachtjes in
het verborgene
lachten met
heimelijk plezier
de binnenpretjes
die zij op papier
zette hadden
een heel eigen
stemming en
mystieke sfeer
geen tierelantijnen
in verpakking maar
een directe clou
meteen
ontwapenend
zonder aanval
rakend in de
zwakke plekken…
Nacht over Westwoud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 273 aan hem die van
zijn voetstuk viel
maar die je in
dit oorlogsogenblik
van zo dicht benadert
is het je staat
om tot een daad te komen
nu je de kracht voelt
van de man die je
geworden bent
is het je spanning
die je in mijn lijf herkent,
gemis of heimwee,
verkrachting van je naam
of is de vijand
je te na gekomen
dat ik je hand
ontwapenend…
STIEN
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 859 ruim 60 jaar na dato ziet een mens
en wat voor een met afscheidsbrief
en loden last van wat eertijds was
diep neergedrukt niet klein gekregen
gebogen gedaante in de kille regen
ongebroken en onvoorstelbaar vief
vrouw en moeder van twee kinderen
te vroeg weduwe rotsvast gelovend
in de idealen van recht en solidariteit
een vechter en toch ontwapenend…
De schachttoren van Winterslag
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 904 De kabel losgelaten
in ontwapenend beton
en afbraakapparaten
zonder saluutkanon.
Een gouden tijdperk
en het zwarte zweet
door het labeurwerk
beiden uitgekleed.
Rechtopstaand, overeind
in 'couleur metallic'
altijddurend weekeind;
Wat blijft is fotogeniek.…
Eén oogopslag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 178 Eén oogopslag, de contouren van je lippen
wapperende haren in de wind, verspreiden
een verleidelijke geur, die hoofden doet draaien
één oogopslag, laat vlinders ontwaken
uit het niets, doet wolken omkrullen
waardoor de zon ruim baan krijgt
één oogopslag, werkt ontwapenend
wakkert het verlangen aan lief te hebben
opnieuw te leren genieten…
Het Vredeskind (Wintertijd)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 In de overgangstijd
is het even vrede
Om elkaar te bestrijden
zijn de oude krachten te zwak
en de nieuwe nog te gering -
kleuters in hun blootje
die iedereen vertederen
en tijdelijk ontwapenen
in het spijtige besef
dat die blootheid haar onschuld
verliezen zal aan de verlangens
die woekeren in de groei
van lichaam en geest en
levens…
Trollenhoeden*
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 339 (Trollhättan; Västergotland)
Aan rivier de Göta älv bij de
Waterval van Trollhättan
Ontwapenend de liefde
Mooie woorden; eerder over zee
kregen hier hun beslag, toen
mijn pijl jouw hart doorkliefde
Klim náár en daal ván Kopparklinten
uitzicht adembenemend
't Altaar met toen-geliefde
(Fietsvakantie Zweden, 1989)
*Folkloristisch…
Groten getale
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 namen van gezichten
verdwijnen met valwinden
van eb en vloed
langs veldlijnen van de zon
gehuld in onhoorbare gloed
hun reddeloze gedachten zijn
als vleugels van een drakenvlieg
zo ontwapenend broos
zij voegen zich als eenlingen
bij de massa zo harteloos
de afgeruimde tafel
vertoont nog kringen
van het genuttigde bier
de ontvolking…
Bibi
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.136 ontmoette haar bij toeval
een kroegje op de kade
haar blik verhuld in jade
brachten mijn spieren in verval
heupen wiegend holle rug
en 't kontje een plateautje
had even ademnoodje
en riep haar sprakeloos terug
één oogwenk van haar ogen
een zoute zwoele zeebries
bereikte toen mijn neusvlies
keek zonder gezichtsvermogen
groen hoewel ontwapenend…
Mystieke engelenontvangst
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 34 ik heb je
zien groeien
bloeien en kleuren
in warmte met
ontluikende
glinsterende ogen
blikken die niet
beoogden maar
sprankelden
de wereld
in keken met
open handen
ontwapenend
armen die willen
warmen in een
omhelzen met
de mystieke
engelenontvangst
wie zijn deze
wezens uit een
wereld naast
hemel en aarde
zijn zij of zijn…
Mijn licht bewolkt leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 ik heb wolken
altijd bedacht
hun nevelig
ijle waterpracht
bevat al mijn dromen
zij kleuren
mijn stemming
wispelturen het
gevoel van alledag
duisteren de nacht
ook jouw gezicht
in het wit-roze licht
van opkomende zon
met de ontwapenende
lach van ontwaken
samen gaan we
de ochtend maken
oplossend in blauw
koesterende warmte
omdat…
Dwaalsporen
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 183 staan hier in het achterland
op het grasveld
wie durft er nog
zijn nek uit te steken
wanneer iedereen
boven het maaiveld
wordt onthoofd
als een maagd
met een mening
en het doet er niet toe
wat de mug over de olifant denkt
als de kat van huis is
dansen de luizen op tafel
en neem ik je in mijn volksmond mee
om te praten over ontwapenen…
Waar Ligt Geluk
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 32 geluk ligt in jouw
ontwapenende blik
in de overgave aan
het spel van een
onschuldig kind
in dat overweldigende
mooie bloemstuk
in die alles zeggende snik
als mensen elkaar na
jaren weer terugzien
het zit vaak in het kleine
en valt niet af te dwingen
het waait je soms
zomaar aan met de wind
het ligt in de eerste
voorjaarszon die…
missen 2
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 208 Ontwapenend! Ook leuk hoe hij bekwaam
zijn commentaar in dichtvorm heeft gestoken.
Het meest innemende is wel voor mij
zijn afscheidswoord “Je Adriaan”, steevast.
Dat treft mij en ik voel me blij verrast.
Dan voel ‘k een klik, zo van: je hoort erbij.
Dus als je straks “Je Hanneke” ziet staan
dan is’ t in navolging van Adriaan.…
De eenhoorn
gedicht
2.0 met 57 stemmen 20.760 Wel gaat door heel de koepel het gesuis
Van bloed dat lekt en ritselt uit de zij
Van de flamingo, die nu grauw als gruis
Is, sterft met zacht, ontwapenend geschrei.…
Intrigant
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 229 hij is veranderd
Het licht gezien heeft
Zijn weg gevonden
Op het rechte pad
Hij pretendeert iets nobels
Geeft je vertrouwen
Uiteindelijk is het toch een rat
Het is niet erg
Om te ervaren
Dat mensen als hij
Ook blijven bestaan
Het gaat erom
Hem te herkennen
Paraat te zijn
Zodat hij jou niet snel kan slaan
Hem onopvallend te bespelen
Ontwapenen…
Nucleaire bom ( VS contra Korea )
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 353 De bewapening van de wereld
ligt in haar ontwapening.
De militairen der aarde verpesten al wat mooi
had kunnen zijn.
Noord-Korea zal blijven bestaan in de harten
der haters.
De Verenigde Staten, land der vrijheid, zal verdrinken
in de zee van bommen, op hun glorie en hoop afgevuurd.…
Zadkine vandaag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 97 Armen vol gewrichten, gehavend
Strekken in shock, toegetakeld
Zich met deserterende hand
Uit schepen te ontwapenen.
De benen geblokt en gestapeld,
Verzetten, nog dragend de last,
Zich, op de rand van het voetstuk,
Tegen ’t explosieve transport.…
LIEGBEESTJES
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 79 een vlinder vindt een
leugentje om bestwil niet
bezwaarlijk niet echt raar
hij moet hem soms wel houden
hij verhult zijn angst achter
ontwapenende onaantastbare
fladderende onschuld
maar het blijf haar benauwen
een leeuw is altijd openlijk bezig
met die eeuwige ‘struggle for life’
denkt o was ik toch maar
liever die snelle haas met…
Dromen van toen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 335 Witgrijze slapen omarmen een lief, levendig gezicht
een speelse ruwheid verraadt vele onverschillige dagen
van ontwapenende ongedwongenheid, zuiver welbehagen
verlangen naar weerstand, overbelicht
Ogen van zonlicht dagen, half toe, de minnende schemering
om een aandeel te houden in vergeten verdriet
in leven te houden wat het licht niet ziet…
Het ritme der liefde
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 747 Onbegrensde verlangens
Flirten met mijn fantasie
Ontwapenen iedere afleiding
Telkens als ik haar weer zie
Haar sensuele vormen
Spreken duidelijke lichaamstaal
En haar doordringende ogen
Spreken boekdelen, non-verbaal
Met beide voeten op de grond
Maar m’n hoofd in de wolken
Haar geur van extase
Laat mijn afrodisiacum kolken
Ontkiemt…
mijn zonen, tot de volgende lach
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 2.002 Negentien maanden heeft het geduurd
Negentien maanden van teleurstellingen en verdriet
Maar niet alleen van mij
Van ons allen
Eindelijk dat weerzien
Een weerzien van enig ongemak
Dit met emoties erbij
Van jullie en mezelf
Maar eindelijk die lach
Een lach ontwapenend en in rust
Eindelijk die lach welke ik altijd gemist heb
Heerlijke…
het voorjaar komt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 bijkomende taak:
mij van mijn somberheid verlossen
ik hoor al weer hun eerste kwettergevecht
‘t is ook een heel belangrijke zaak
zoals dat ook zo vaak gaat bij ons mensen
die pas verbonden zijn in de echt
het plekje vinden voor je nest een zware taak
want ook elk klein vogeltje heeft z’n wensen
vrolijk geschetter en enkele die al zingen
o wat ontwapenend…
** jij **
hartenkreet
4.0 met 49 stemmen 2.753 warme beeld in mijn ziel bevroren
Laten herinneringen steeds herleven
Het onbetwiste en diepe verlangen
Van mijn hart waar vlinders zweven
Toen jij kwam vond ik mezelf in jou
Het vuur ontbrandde diep van binnen
Een overdosis aan verlangen en liefde
Wat moet ik nou zonder jou beginnen
Gedachten brengen me terug bij jou
Je tedere gebaren en ontwapenende…
Zonder aarzeling?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 191 doorzichtige vleugels,
weggewaaid vergeleken door een raam
van betrekkelijkheid, een mantel met
een naam wat samenbrengt in één oppervlak,
waarbinnen afstanden verbleken, haarfijn
afgewogen prijs dat ze bestaan terwijl de
liefde op twee benen balanceert, leveren zij
het bewijs, dat zij hier naast mij hebben gezeten,
hun sporen trekkend over ontwapenend…
De Geest die werkt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 98 De Geest die werkt en soms voel je het
en beleef je wat misschien allang onbewust
in jou aanwezig was
Verrassend
De Geest die werkt en soms moet je gewoon
je andere ik laten gelden, het masker af doen
Ontwapenend
De Geest die werkt waar mensen eerlijk
erkennen te falen, niet af en onecht zijn
Bevrijdend
De Geest die werkt wanneer…
Kindergeluk
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.125 Met je handjes zo klein, grijp je naar alles
Je weet nog niet het fijne, en lacht om alles
Of je huilt uit onmacht, je traantjes van verdriet
En toch, je kunt genieten, als geen ander
Een vallend blad, laat je al stralen
Je guitige smoeltje is ontwapenend
Je prille woordjes, nauwelijks te verstaan
Ja, lach maar, en laat je handjes grijpen…
Hoedjes van papier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 van libellen de lichtste vleugels
drogen gelijk de engelen, in alle
betrekkelijkheid, het licht gestolen
onschuld ze samenbrengt onder een dak,
waarbinnen leeftijden verbleken, haarfijn
afgewogen de prijs dat ze bestaan terwijl
liefde op beide benen balanceert, blijven
ze het levende bewijs, niet uit te wissen
sporen trekkend in ontwapenend…