Alle inzendingen over ontzield

ik ken teveel talen en dus herinner ik me je niet mijn plebeïsch bereik mist woorden voor oogvocht en okselgeuren in de deuropening nemen haarverlies en dwangneurose toe vreemd sta ik in het gordijn van deze ontzielde morgen als een blinde heb ik leren spreken van dier tot dier ik leid net bestaan van een open autovenster op de…

Je ziet ontheemde bloemen tijdens de regenzomer ontzielde wezens treurig mooi en er lijkt een schoonheid in het verdriet te huizen de mooiste bloemen proeven regendroppels de tranen van wulpse goden vallen neer op het nachtwoud je gaat zitten op het mos laat nu dwanggedachten los ruikt aan die ene zwarte bloem je ziet de tranen…

vingers die het hart verwarmen slanke handen zo toonvast ik luister naar je lachende ogen schittering zo zorgeloze jeugd, we fietsten de weg in vreugd doorheen de jaren: ze vlogen Titanengevecht van liefde wereldse hindernissen weggezongen mijn liefde, eeuwige jeugdliefde zovele hypotheken bedwongen, iedere avond vind ik een nooit ontzielde…

hoe driedimensionaal is het vrouwelijk stelsel uit één gebeente gehouwen zonder enigerlei van verrukking hoe wonderbaarlijk draagt ze het vrucht dat zich als een wijze heeft genesteld in het donkerrode aanschijnende licht van wedergeboorte hoe het offensief van karma zich aandiende, heeft de bardo de verlokkingen ontzield en zich in…

Een heel volk ontzield. Laat ons toch de vrede bewaren. Luister naar de wereldwijde bezwaren. Schudt elkaar nu eens de hand en bekijk het eens van een andere kant.…

liggend op de voorgrond het ontzielde lichaam van een zekere Adriaen het Kint doch van de dode niets dan goeds zijn misdaden zijn inmiddels toch al ruim verjaard alleen de groengele teint bezorgt mij nog altijd kippenvel... het lijk als lijdend voorwerp gereed voor een lesje in 't ontleden door dr.…

heden is overleden onze juffrouw tok onder druk van medebewoners werd zij door ieder aangerand en toch gemeden zij tobde al lang met haar tenen aan iedere poot wildgroei bleek haar deel maar ondanks hoger ingrijpen werd het haar te veel vanochtend tegen onze kloostermuur rond tien uur werd zij ontzield aangetroffen de ogen nog geopend…

Een edelhert op jaren en zeker van goede huize Zat gebogen over boeken zijn stamboom uit te pluizen Aan zijn voorouders boven de haard kon hij zich urenlang vergapen en hij besloot dus tot de aanschaf van een familiewapen Hij dacht daarbij aan een hertenkop op een veld van lazuur en keel Met daaronder het ontzielde lijk van een jager…

Teloorgang, ondergang, slopend en ontzield. In naam van wat? God, Allah, olie of benzine? Never mind, let’s kill some more. En nu eindelijk zomaar vrede voor Israel en de Palestijnen? Die stijl behoort definitely niet tot de mijne.…

(voor Mirjam) Ik was bij onze boom, waar we voor elkander knielden, wat je vast nog weet, engellief, ik miste je zo en de boom eveneens, we leken wel twee ontzielden in de kou en in het donker.…

Mijn blote voeten lieten stille sporen in het tapijt van de uitgesleten treden die ‘k nauwgezet steeds had gemeden uit angst ‘t rustend duister te verstoren Vlammend laaide m’n vrezen in gebeden het stormend bloed stolde zich bevroren m’n jagende blik zocht wijd en verloren naar schimmen uit een ontzield verleden Ik schreeuwde mijn wanhoop…

De geest der hel, die dit heeft voortgebracht, Doet vloek en klacht door lege stilte stromen: Gij, rijk der tranen, waar de dood slechts lacht, Baart angst en niet der schoonheid huivrend schromen: Leen ik mijn ziel aan u, en leef uw leven - Ik ben ontzield: gij hebt mij stug en wreed Op mij terug, en dus tot haat gedreven.…

Als influence peddling rechters bij rood-witte blokken handen schudden met corrupte officieren die broederlijk delen elkaars wassen neus helen handelen in macht vrouwe justitia is ontzield door juristennetwerken verscheurd – in haar anus is verbeurd - dan volgt uitschakeling van de wet misbruik van macht en dans om het gouden kalf…

nieuwgeboren Christuskind Je draagt het juk van een consumptiemaatschappij Maar ook de glans in blije kinderogen Je draagt het valse schijnsel in overvolle etalages Maar ook het ware licht aan het firmament Je draagt de vraag wat doen we nu met moeder met die dagen Maar bindt de mensen die graag in liefde samenzijn Je draagt de meest ontzielde…

Zijn ontzielde kopje hing slap onderwater en een spierwitte zwaan zwom trots langs zijn levenloze lichaam. Zeer misplaatst. Ik heb stiekem heel snel een kruis geslagen.…

Nu voelt hij enkel nog pijn, zijn leven ontzield. Met tranen in zijn ogen, kijkt hij omhoog naar de maan. Want hij weet dat dit de plaats is waar zijn hart dood zal gaan. Dan stopt hij en knielt op het strand. Hij schrijft onbegrijpelijke woordjes op het nog natte zand.…

Nu voelt hij enkel nog pijn, zijn leven ontzield. Met tranen in zijn ogen, kijkt hij omhoog naar de maan. Want hij weet dat dit de plaats is waar zijn hart dood zal gaan. Dan stopt hij en knielt op het strand. Hij schrijft onbegrijpelijke woordjes op het nog natte zand.…

Drogerende wijn op het lichaam geclusterd met mispels, gebotteld aan longen, in monden ontzield, ietwat kurkig. Alleen in deze heuvelen. ------------------------------- uit: 'Eeuwige vlam', 2003.…

Zo hier en daar nu: overbezette terrasjes met wat lome glazen bier, net geleegde asbakken, licht besmeurde servetten, en de lichamen van talloze ontzielde fruitvliegjes. De lucht zindert, de hemel boven de daken trilt. Liefdeskoorts in voorzichtige pasjes op de alles verslindende straatstenen.…

Hooglandse torenspitsen lammerschansen en rammelende viskarren die uit het verderop gelegen Katwijk kwamen met dat wat eens de zoute zee verspeelde Hier zou geen broedertwist hen delen noch een Hoekse, Kabeljauwse zou geen landvoogd als een dwingeland voorbij de rijen gaan hier lag een hond nu - zaligmakend in de oude Dievensteeg met het ontzielde…

vrijgelaten Een dichter ziet hoe een schrijver, eenmaal Op krachten, direct alweer sneller schrijft Dan God lezen kan Dat Die aan één oogopslag genoeg heeft Klinkt het slagvaardig Dat een kristallen bol overbodig is opper ik Dan begint een genoeglijk duel met woorden Tot aan een volgende verbanning naar het Rijk Van tijdelijk ontzielden…

langs denk maar aan mensen die je toe behoren ze vertellen over het weer en meer regen, kwellen of de zon en maan die iets over liefde vertellen het eelt op hun ziel de kinderen die bellen mij zal je niet horen vandaag ik word elders verwacht op velden van eer daar wordt stilte door mij gevuld het steunt de wandelaar als ik zijn ontzielde…

Een zekere Ab, in Abcoude, wiens liefde voor Bep nooit verflauwde zag zijn aanzoek ontzield omdat Bep hard riep : “Hield !” steeds als híj zei dat hij van haar houde. Maar Ab, die op Amor vertrouwde, die smeekte en sloofde en sjouwde. O, het was zonneklaar dat hij houde van haar, hoewel Bep steeds weer “Hield !” tot hem snauwde.…

Zielige tentakels van een ontzielde spin. Geen familie van de wolfsspin. Eerder van een iel schrijvertje. Maar ik schrijf toch!, verzet ik mij toch nog. Over wat allang voorbij is!, knal je eruit. Een wereldreis? Of een dagje Urk, stokvis, maar kom in godsnaam tot leven!..…

Het ontzielde lichaam van een kind, dat nooit van iemand echte liefde kreeg. De oude man leest stil zijn krant, leest het artikel met bevende hand, van een jong hoertje in de stad, die nooit echte liefde heeft gehad.…

Het ontzielde lichaam van een kind, dat nooit van iemand echte liefde kreeg. De oude man leest stil zijn krant, leest het artikel met bevende hand, van een jong hoertje in de stad, dat nooit echte liefde heeft gehad.…

Aswoensdag: sluit 't feesten en beesten af en luidt 40 dagen vasten in tot Witte donderdag: het laatste avondmaal brood en wijn wellicht ook vis en vlees leiden naar Goede vrijdag: kruis naar kracht weg goddelijke macht naakt menselijk lijden Stille zaterdag: het ontzielde lichaam rust zacht in het gesloten graf en op Zondag 1ste…

Zij was woonachtig in de buurt van Zwolle In een verlaten herenboerderij Ze had er generlei familieleden ‘Geëmigreerd,’ alzo verklaarde zij Dus minnekoosden zij daar twintig nachten Vol van plezier en aanverwant genot Zij wilde aanstonds echter weer wat anders En met een hakbijl kliefde ze zijn strot Ze legde zijn acuut ontzielde lichaam…

Zij was woonachtig in de buurt van Zwolle In een verlaten herenboerderij Ze had er generlei familieleden ‘Geëmigreerd,’ alzo verklaarde zij Dus minnekoosden zij daar twintig nachten Vol van plezier en aanverwant genot Zij wilde aanstonds echter weer wat anders En met een hakbijl kliefde ze zijn strot Ze legde zijn acuut ontzielde lichaam…

aldus wat extra leven Lees thans maar voor, ik luister wel De dichter las en las..over die dood die ons als goede vriend komt halen Tijdens het avondrood, met een boot waarvoor je jouw leven moet betalen Geraakt omhelsde de dood de poëet juist als een vader, die van hem hield Maar daarmee zakte..het dodenkleed over de dichter die zo..werd ontzield…