4409 resultaten.
Jouw onvermogen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.085 Opluchting verwondert mij niet,
resterende pijn zal alleen jij beleven,
want hoeveel tranen je ook ziet,
Ik ga geen oud verdriet herleven.
Het opéén bijten van je lippen,
omdat je zoveel moeite doet,
je bepaalde woorden niet laat slippen,
dat doet me alleen maar goed.
Geen besef van de blik die je achterlaat,
je schijn overtreft echt…
Opgebouwd onvermogen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.211 Puur en alleen, opgebouwd
onvermogen?
Het was te laat voor jou
om het te zien
Of je hield je blind
-heel misschien
Ik heb je laten voelen
Het geschiedde kwaad
Voor jou de overwinning
-heeft mij kapot gemaakt…
Brevet van onvermogen
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 715 Ik wil verdrinken in jouw blik en verdwalen in jouw ogen
Een missie zonder einde door een brevet van onvermogen
Het kruinen van het ijs dat smelt door mijn verlangen
Het breken van het hart dat zich niet door mij laat vangen
Als gebroken ziel zal ik wandelen in een optocht van gemis
Hopende op het moment dat jouw liefde er weer is…
Een kunstenaar zijn onvermogen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 148 Een groot onvermogen,
een grote kracht.…
Schuchterheid en onvermogen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 kruiwagen heb je nodig,
Je kunt nog zo goed zijn,
Maar als je niemand hebt
Uit hogere kringen die je
Verder helpen wil,
Dan blijf je nog nergens -
Vader, wat je veertig jaar
Geleden tegen mij zei
Is alsnog uitgekomen:
Ben ver gekomen zonder
De kruiwagen die jij me noemde
Maar uiteindelijk toch gesneuveld
Door schuchterheid en onvermogen…
Timomoenkong
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 1.068 Het was een voorrecht
jou
te leren
kennen
deze
strijd
met mezelf
aan te gaan
de confrontatie
met mijn diepste
angsten
mijn grootste
onvermogen
te aanschouwen
kringetjes draaien
met mijn
gevoel
je was het waard
lief
maar het heeft
niet
zo mogen
zijn…
simpel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 wringen in bochten
duistere krochten
tierelantijnend
soms wegkwijnend
kreunend, steunend
een brevet naar onvermogen
woordenbrij, onvertogen
neen, da's niks voor mij
ik houd het
liever simpel…
Met Oudjaar klink ik even
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 171 De mens peilt met zijn knallen, opgetogen,
de omvang van zijn eigen onvermogen
om te ontsnappen aan vergankelijkheid.
In tijd of eeuwigheid, straks klink ik even
op alles wat dit jaar mij heeft gegeven.…
Afscheid bestaat niet
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.831 Afscheid
dat bestaat niet…
Tilburgse blues (2)
snelsonnet
1.0 met 6 stemmen 584 Wat nèt behouden bleef, lijkt nu niet houdbaar
Door onvermogen aangetast vermogen
Valt haast niet meer te steunen of gedogen
Men maakte het er zelf in menigvoud naar
Maar toch...je piest er liever tegenaan
Dan dat je treurt om wat voorbij zal gaan…
Houvast
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 336 Lees de woorden
in mijn ogen
als ik sterf
van onvermogen
mij in zinnen uit te drukken
geef dan zin
aan mijn gestamel
geef dan zin
aan mijn bestaan
alsjeblief
hou mij dan vast
en blijf woordeloos verstaan:
"ik heb je lief"…
Krikke
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 46 Ze lag al onder vuur sinds 'Scheveningen'
Dossiers die stapelden zich hoger op
De vonkenregen kostte haar de kop
En zonden, die haar wethouders begingen
Haar erfenis een spoor van onvermogen
Te licht bevonden en te licht gewogen…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 303 Afscheid
doet altijd pijn
maar zonder afscheid
zal het nooit over zijn
afscheid nemen
is een ritueel
heel essentieel
want afscheid nemen
is ook afscheid geven
het is een einde
maar ook een begin
van een nieuw leven
voor allebei…
Drie november
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 613 De nacht verdween en de zon liet zich zien
Na die plechtige dag er voor.
Waar je treurde om hen, die leefden met ons
En die je zo maar opeens verloor.
Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is,
Want eens zal je weer bij elkaar zijn.
Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij
Om eeuwig gelukkig te zijn.…
wat koude is
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 468 je vervaagt
zoals voorheen
in het onvermogen
om het praten te bevestigen
maanlicht wordt onherkenbaar en ik zoek
niet verder meer naar
overlevenden
omdat hun bleekheid mij op knieën
laat vallen
hoor je mij
in losse schaduwen
de kerkklok galmt nog
sterflijk na…
Kind van de rekening
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 356 Ze vluchten voor het eigen onvermogen.…
put
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 219 Altijd zat je in een diepe put
Terneergeslagen
Soms uit je eenzaamheid gekropen
Hopend op verbetering
De diepe put
Is te diep
Het was god die riep
Die stem van boven
Geloven
In iets of in niets
Hemel en aarde bewogen
Onvermogen…
Requiem voor een kind
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 215 Oh, Requiem Aeternam voor dit kind
dat aangespoeld is onder onze ogen;
voor ieder kind dat door ons onvermogen
het licht verloor en ons in schaamte bindt!
Zo kort het aardse leven maar geproefd,
zo helder uitgedrukt wat ons behoeft.…
Verder dan de dingen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 131 Wolvega, des ochtends vroeg
Ik heb de hel bezocht,
Inclusief haar duivels
Met ontstoken ogen
Die mij spottend jouwden
Om mijn onvermogen
En mij vertelden
Dat ook de reis
Naar gene zijde
Wegens mijn zondeval
Voorwaar niet lukken zal…
Het leven heeft de tijd
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.006 Het leven heeft de tijd,
de tederheid en 't onvermogen,
het telkens weer herboren worden,
de voorjaarslucht, de winterkou,
de liederen die stromen.
Het leven heeft de tijd,
vergankelijkheid, vertrouwen,
en mensen die toch overal
hetzelfde zijn maar ook zo anders,
en allen hebben dromen.…
3 jaargetijden.
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 1.374 Je knuffelt, vrijt, streelt
en uiteindelijk toch onvermogen.
Je ziet, je kijkt en sluit je ogen.…
.....in cirkels
gedicht
4.0 met 66 stemmen 5.897 nadat ‘waarheen…’
mij stamelend ontsnapt
blijft enkel onvermogen.
nu lange monologen
zijn vervlogen
kijken de honden op,
herkennen dit als
simple waste of time.…
Stenen wanorde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 41 brokken van bestaanbaar
blijken maskers met glas
angst, opstand en vergeten
uit deelwoorden te beitelen
wat overblijft is zitvlees
door een haastig schietgebed
als een klein gebaar
van onvermogend graniet
indien na jaren bovengronds
tot voltooid te vergruizen…
P.P.C.
poëzie
4.0 met 9 stemmen 2.764 Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk.
Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen.
Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk
over de rest: want àlle mensen wenen.
Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot.
De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen.
Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood.
Uw ziel is klein. Ik kon het niet…
Een blaadje in de wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 788 Nu we vandaag voorgoed
Afscheid van jou hebben
Genomen en weten dat
We je verschrikkelijk
Gaan missen - is er
Terwijl ik aan jou denk
Opeens dat blaadje
Dat ritselt in de wind
En is het alsof jouw
Hand van liefde me van
Zo ver zachtjes aanraakt…
Mijn vriend Sam
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 327 Wanneer ik daar door dat laantje loop
stil mijmerend over de vergane dag
met zachte stap,
dat bergje oploop,
steeds nader dichterbij...
dan denk ik aan jou mijn liefste dier,
slapend in het zilte gras,
slaap rustig, slaap zacht,
onze herinneringen blijven
daar waar geen mens weet
hoeveel jij voor me was...
Hoeven lopen over je vergane…
Bij de gratie van het licht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 203 Geluid dat verstomde,
Lawaai dat niet langer is
Zo lang eigen,
Zo lang vertrouwd,
Donker dat de dag
Verdrijft al voor
Ze begonnen is -
Verlies, leegte,
Een gat in onze kring,
En als we afscheid
Van je nemen is er
Toch weer licht,
Zon die alle donker
Verdwijnen doet,
Het maakt ons afscheid
Van jou een beetje mild,
Bij…
Begroetingsceremonie......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Goed, dan weet ik dat
Jullie zijn met z'n drieën, zie ik
Ik wil graag met jullie kennismaken
Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth
Is dit alles?
Dat moet ik wel zeker weten
Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…
Echo’s ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 73 Stoffelijk niet van deze wereld
verankerd in hart en nieren
levendig in volle weerbaarheid,
geen diepe smart, een sterke
eigenheid valt niet uit de toon
onmiskenbaar consequent
voorafgaand aan een zekere dood
ontsproot zich het dichterlijk talent
een eigenschap waarvan iedereen genoot
waarin een creativiteit wordt herkent
had hij niets…
Zonnedraagster
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 86 de zon gaat onder
maar weg is ze niet
ze blijft ons verwarmen
zolang wij met liefde
de wereld omarmen
laat mij die zon zijn
elke dag
laat mij je troost zijn
ik zend je mijn stralen
mijn eeuwige cirkel
mijn
groet
mijn zonneschijn…