138 resultaten.
Ik ben beplakt met kleine spiegeltjes
gedicht
3.0 met 30 stemmen 10.453 Ik kan oogverblindend zijn.
Wie naar mij kijkt denk mij te zien.
Wie naar mij kijkt die ziet zichzelf.
De eigen monsterlijk vervormde grimas.
Wie van mij wegrent jaagt zichzelf weg.
Ik ben beplakt met kleine spiegeltjes.
De randen snijden in mijn eigen vlees.…
Bonte Piet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 253 Een bonte Piet liep door de straat
Ietwat verdwaasd, ietwat gehaast
In kleuren van de regenboog
Met oogverblindend zwart gelaat
En prachtgewaad, z'n kraag heel hoog
Gesloten om zijn hals en nek
Een pauwenveer van amethist
Met een azuren ring als oog
Dat hij verdween is extra zuur
Helaas, ik krijg nu rust nog duur
(volgende keer beter…
veranderlijk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 86 mijn voeten reppen zich
door zilveren regen
ik dacht:
ik kleur de woorden
en maak een zon
later op de dag
zal zij komen
haar hitte verschroeit me
zij zal vogels verstenen
in oogverblindend licht
vleugels gebroken
niemand is veilig
als het zomert
laat mij winters zijn
ik ruik bloemen op ijs
mijn voeten reppen zich
onder de koperen…
oosterwind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 122 Wandelaars ogen stoer in de opgewaaide ijskristallen, met kragen hoog en lage mutsen trotseren zij die oogverblindende adem, adem die bijt en striemend de ogen doet vertranen.…
oostenwind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 250 Wandelaars ogen stoer in de opgewaaide
ijskristallen, met kragen hoog
en lage mutsen trotseren zij die oogverblindende
adem, adem die bijt en striemend
de ogen doet vertranen.…
Raamprostitutie, man van lichte zeden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 Ik heb mezelf verhuurd aan het raam
als een prostitue op de Amsterdamse wallen
laat al het buitenlicht op mij vallen
ik hou van de oogverblindende zon
als het licht me teveel wordt draag ik
een donkere zonnebril op sterkte
want ik wil vooral werken, doorwerken
en lekker naar buiten kijken, staren en
doorleven in het levenslicht mij gegund…
Verleden en heden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 126 Oorverdovend is de stilte
Oogverblindend ’t smetloos wit
Eeuwig groen de verre bossen
Stralend blauw de hemelkoepel
En mijn hart is vol verlangen
Naar de tijd dat ik zwierf daar
Over dat uitgebreide ruime veld
Daar zwierend over bevroren water
Van sloten, vaarten en het meer
Genietend van de rust en vrijheid
Van zuivere lucht en helder…
Dit gedicht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 734 dit gedicht
fluit
de wereld voorbij
op zoek naar wat licht-
voetig geluid
met
een danspasje bij
dit gedicht
kust
u oorverdovend zacht
oogverblindend dicht
fluistert en kust
zegt
wacht op mij wacht
dit gedicht
vindt
hand, lach en blik
en tastend uw gezicht
weet: ik word bemind
dit
gedicht dat ben ik
het bidt…
Droom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 173 Groen met loofliederen beladen bomen
oogverblindende oases
woestijn vol ongemak
rolprent van wat ik waakzaam droomde
luchtig mijn grauwsluiers
riool van blinde hemelwolken
stilte vergalmd
restanten aan dak van de wereld gehangen
zo flitst het lyriek loofgeluid
de bruiloftzang voorbij
het was de tijd van slaap
die mijn waarachtigheid beroerde…
je gaf je oogverblindend bloot
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.139 met een lichte vleug magie
de snelle ademstootjes
parelden in opvliegende
klanken, ze lokten het applaus
het juichen en zacht janken
violen speelden hartengeel
tegen zwart van roffels pauken
het podium verloor zijn zicht
doofde langzaam uit in tegenlicht
je danste rood de laatste glimp
de pirouette van ingevallen stilte
je gaf je oogverblindend…
Fallopia Baldschuanica
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 79 zong Marilyn
miss silver screen
in vervlogen tijd
op 't witte doek
uitgemonsterd
in haar wijd
uitstaande
oogverblindende
wonderwitte
mannenhart
en ogen blik
verslindende
boven beide
bovenbenen
vrijelijk door
een luchtstroom
opwaaiende
zomerjurk
een bruidssluier
in wittebrood
vervlogen tijden
lang geleden…
- Evenwicht -
netgedicht
3.0 met 54 stemmen 206 schoonheid in liefde om ons heen
jullie tempels zijn duizendmaal gebroken,
staren door alle transformatie heen
muziek en creativiteit pakken
het ongelofelijke verstandelijke levensgeschenk,
zijn nauwlettend strenge leermeesters,
dankbaar en onverschillig in hun wijze doen
evenwicht in mijn geest en droombewustzijn,
niet verschroeiend, niet oogverblindend…
Ik
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 534 Degene met perfectie als huid,
mijn inverse schaduw in
oogverblindend felle dagen.…
Geluk
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 585 Schuimende golven rekken zich uit
en bedekken het naakte zand
Helmgras wuift onder een wolkenvlucht
van oogverblindende kleuren
Boven, op het zonverwarmde duin
tintelingen door heel mijn lijf
sta ik compleet verwonderd
Ik zie
de geestverruimende zee
het ruige tussenland
een magisch veldmozaïek
Ik ruik
heerlijk bedwelmd
alle geuren tegelijk…
Ademloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 63 In oogverblindend witte wolken
De zielen van vermeende doden
Zij observeren onze noden
Maar ook de vreugde van bevolken
Zij zien de gele stoppelvelden
Hollandse herfst die speels de bomen
Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen
Het bladgroen moet het gaan ontgelden
Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…
Ademloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 In oogverblindend witte wolken
De zielen van vermeende doden
Zij observeren onze noden
Maar ook de vreugde van bevolken
Zij zien de gele stoppelvelden
Hollandse herfst die speels de bomen
Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen
Het bladgroen moet het gaan ontgelden
Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…
Ademloos
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 44 In oogverblindend witte wolken
De zielen van vermeende doden
Zij observeren onze noden
Maar ook de vreugde van bevolken
Zij zien strogele stoppelvelden
Hollandse herfst die speels de bomen
Licht aantikt, aangeeft wat gaat komen
Het bladgroen moet het gaan ontgelden
Onthechten, dorren en verkleuren Aanvaarden dat het moet gaat sterven…
Autisme
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.707 De wereld is oogverblindend en luidruchtig,
Mijn wereld oogt zelfzuchtig.
Flitsend gaat de wereld aan mij voorbij,
Het gaat allemaal te snel voor mij.
Ik zou alles willen zien en horen,
Ik kan het niet en voel me verloren.
Toon begrip voor mijn emotie en ongenoegen,
Toon begrip voor mijn eeuwige zwoegen.…
Het viswijf
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 235 Het moest niet mogen: oogverblindend is ze!
Het mansvolk loert wat af naar gene kant.
Men kan slechts gissen hoe het kwam. Gemis van
een schat? Drank? Dwaasheid? Combinaties van?
In ramptijd is er niets, of zij ontwijdt het.
Gelijk een heidenwijf wrijft zij parmant
haar borst en dijen beurs te gener zijde.…
Verblind en verdoofd
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 191 Oogverblindend was Ans
en d'r stemgeluid was oorverdovend.
Z'n reactie vond Ans ongepast
en ze was dan ook danig verrast.
'Waarom doet-ie zo maf?'
vroeg de schoonheid zich af.
Ook door haar werd in 't duister getast.…
Zon boven zee
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 525 Onmogelijk zijn aangezicht
te zien
Oogverblindend licht
behalve aan de randen
van zijn dag
Zijn spiegelbeeld
flonkerend in zee
versplinterd, uiteen gerafeld
in duizend glitterstukjes
Zijn blik slechts te weerstaan
getemperd door wimpers
Hunkerend naar warmte,
zoekend zijn bron,
te fel, te wit,
te veel voor mijn ogen -
geloken om…
MIJN ABRIKOOS
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 163 je bent mijn abrikoos
ontsproten uit een boom,
die in de lente uitbundig bloeit
in een oogverblindende pracht.…
strelende lente
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 384 het groen van de bomen uitbundiger getooid
fluitekruid en boterbloem sieren
als een geweven kanten lint
berm en waterkant
wiegend in de wind
vogels uit volle borst weer zingen
en zonnestralen ons omringen
die het groen als parels laat glanzen
en het lentekleed ruisend zacht
doet dansen
zo is de lente
met haar paradijselijk groen
een oogverblindend…
Zeegroen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 419 wilde verhullen
door haar borsten steeds maar
weer te rangschikken
dromen deed ik van seksbladen
bij het oud papier
dat naakte rondborstige vrouwen
met gulzige gretigheid weerloos
wegnamen
Na gerecycled te zijn, droomt
de lezer nieuwe borsten, met
tepels die priemen in geheel
wolkeloos azuur
Haar heuvel, als de Toscaanse
oogverblindend…
Chemin de la Machine
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 437 Scholen ongestookt verholen
achter stoïcijnse muren van
gebleekt week maché geplakt
Troosteloos deprimerend in
stilte bekerend deze ontering
en bezetting van kristallen
ketters
Gevelglimmend oogverblindend
verminkend de brede basten
en tere sponzige wortelgestellen
gillend in ongewoon kwetsende
hersenpan tonen
Splijten karrewielen…
Lentekriebels
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 130 Ze zag er oogverblindend uit.
De man, die van verliefdheid zuchtte,
zag deze schoonheid reeds als bruid
en schonk de vrouw een mand met fruit.
Zo gaarne wou hij haar bevruchten.
Hij zei erbij: 'Ik vind je puik!
M'n ganse hart staat voor je open.'
Hij was bezeten van het vrouwtje.…
ENGEL EN AVONTURIER
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 411 Hij kwam en hij was oogverblindend
Hij sprak met haar, gaf haar feed-back
Samen straks onder wolkendek
Totaal het mens zijn ondervindend
Lukte vast beter met zijn tweeën
Ze raakten elkaar kwijt helaas
Zij werd voor eeuwen onderdrukt
En hij bevoer de wereldzeeën
Kreeg macht, was iedereen de baas
Herneem wat aan je werd ontrukt
Sprak toen…
Russisch kerkhof [Amersfoort]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 133 Op ééntje na die ontdaan van de aanslag van de tijd
oogverblindend staat te blinken in de voorjaarszon:
alleen kinderen of kleinkinderen kunnen het zijn geweest
die gewapend met schoonmaakmiddel en schuurspons
helemaal uit Rusland zijn gekomen om dit zinloze wonder
te verrichten, maar waarom toch en waarom alleen zij?…
Minnares
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 54 jij hebt geen
schulden te verhullen
toe te dekken met het
mooiste gaas en kant
of schone schijn
van edelstenen te
sluieren omdat zij
oogverblindend zijn
haute coiffure
maakt af waar de
schepper met een lach
ooit begonnen was
in dit uiterlijk
vertoon vibreert
jouw grote droom van
de volmaakte minnares
ooit zullen wij in
het…
Op zoek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 202 Het dak van de oecumene opende zich
en oogverblindend licht zoog ons
naar de grenzen van het universum
tastend
op zoek naar het pad van de waarheid
die zich als een luchtspiegeling openbaarde
en in een trage symfonie langs trok
hoger en hoger
zagen de bergen en zeeën onder ons
kleiner en kleiner worden
verdwijnen in het niets
en achter…