5143 resultaten.
verschil
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 220 mijn voeten
op niveau van eb
mijn hoofd
op dat van vloed
de zee
maakt
het verschil
van zandgrond tot zeebodem
van ooghoogte tot zeespiegel…
Puzzel gebruiksaanwijzing
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.061 Leg nu de nacht
op ooghoogte
en daarmee de mond
als een liggende maan.
Sluit vervolgens
het lichaam
verlammend daaronder.…
Op ooghoogte
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 184 Half verdwaald,
Weggerukt uit
Dromenland op deze
Ernstig vroege dag
Die toch bol staat
Van de overvloedige
Zonneschijn, open
Ik half in slaap
De bijkeukendeur -
Nadenkend hoe ik
Deze keer mijn
Fiets uit het
Hok naar buiten tillen zal
Word ik op ooghoogte
Bijna aangeraakt door
Een van de tortels
Die om onze woning
Huizen…
voor een fotografe
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.024 toestel aan borst geklemd
uit invalshoek van camera
en haar ooghoogte
legt zij talentvol
de natuur bloot
vanuit bewogen inspiratie
etst zij het landschap
in een totaalshot
door fluitende wind
pakt zij haar kansen
in een onweerstaanbaar spel
laat ze het licht glanzen
als een engel in het struweel
het bos bespeelt haar
in juichende…
boomkunde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 136 in het stramme van bomen
schuilt een onverschrokken
dichtheid van het bos, met
adem die we alleen kennen
van geoliede wolken, vanaf
hun strooisellaag roepen zij
mij rechtstandig aan, rijzen
tot ver boven ooghoogte
neem mij bij de hand dan
vergroeien wij tot hout
tot diepgaand blauw en
vergeten we samen de weg
balorig als in onze…
Donker bos
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 765 voeten
langzaam voortbewegen
krakende takjes vermijden
haast sluipend met
schaduwgevoel achtervolgd
de ril over rug en hart
dat onbedoeld
een keer teveel over-
slaat
scheelkijkend alle richtingen
hand als spoorzoeker
verdwijnt steeds even
af en toe
mag de misthoorn
even blazen
wanneer
tot grote schrik
geantwoord
bijna op ooghoogte…
Zittend op m'n krukje
hartenkreet
3.0 met 51 stemmen 5.356 Op ooghoogte
met jouw genot
starend naar
je mannelijkheid
Handen tastend
om de basis
van jouw
sensualiteit
Adem strelend
zachtjes plagend
langs jouw lid
getergd door water
Spetters langs
mijn klamme lippen
de douche was warm
besef ik later
Nú is er
alleen maar wij
in dit moment
ik voel je rillen
Warmte stroomt…
Flashback
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.710 op ooghoogte dragen
benige handen glazen
in zalen vol platte figuren,
uitgeknipt tussen kleding
en meubels
ik wil de tijd inhalen
maar ben kwijtgeraakt
hoe lang het zou duren
waar je was en
waar je zou zijn te vinden
kristallicht en wijn,
flonkerende nagels en oogwit
jouw blik schiet met een flits
uit een kartonnen geheugen,
verblind…
raamblindheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 iedereen welkom te heten
geboortedagen af te strepen
met Sport in Beeld en bord op schoot
er zijn nog blinde vlekken (min of meer)
de onzichtbare poten van de kast wijzen
naar beneden, naar binnen als een
luchtledige vulkaan, de muur
vreest nog steeds de
spijker van het kruis en het
stof van gesloten boeken
denk aan de drempel op ooghoogte…
De liefde in het samen klussen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 2.247 Als hij is afgedaald
tot ooghoogte van haar
raken zijn lippen
heel voorzichtig
even die van haar.…
Dakterras
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 166 ik voer eerst de adresgegevens in,
laat mijn route koel berekenen
verheven boven braadworsttuinen
hou ik vervolgens audiëntie in mijn ivoren sponde
draag een stukje tekst voor, dat met wat goede wil
als gedicht in menige boom na-ijlt (ooghoogte!)…
DE PIANIST
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.022 opnieuw na meer dan zestig jaar
verdriet en tragiek op ooghoogte
in beeld gebracht een heimelijk
teder gebaar verdrinkt zichtbaar
in nog steeds niet voor te stellen
wreed gedrag Polanski’s kijk op
eeuwig menselijk tekort en toch
zo tijdgebonden onverdraaglijk
wee in Warschau gesymboliseerd
door het leven van pianist Wladek
Szpilman overlevend…
En face
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 445 mijn ezel is van hout
opgerekt tot ooghoogte
wel zittend
immers staande ziet men
over het naakte linnen doek
herkent men niet de eigen droogte
om blinde vlekken te kunnen verven
spiegelt men zich aan een wit vlak
in deze ootmoedige pose
kan men enkel inzicht
uit schaduwrijke vergezichten
verwerven
ze huizen namelijk onder eigen…
Glas in lood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 er staan aardewerken vazen
op ooghoogte
verantwoord vormgegeven
per definitie van vensterbank
en zichtlocatie
zonder levende have of goed
de muren kraken hun rimpels
zonder schaamte
hun oren verloren mettertijd
sommige kleuren verschieten
andere weer niet
van verwachting, loden last
gevlogen vogels, wederkeren
naderende dood
met…
soms geen zin meer
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.048 ik wilde dat ik kon lopen
in plaats van op een zitvlak
tussen twee wielen voortgekropen
ik zou willen kunnen praten
staande op eigen kracht
op gelijke ooghoogte
en serieus worden geacht
niemand had hem gezien
het was donker, hij reed snel
ik weet niet dat ik meters heb gevlogen
mijn leven veranderde in 'n tel
revalidatie is vechten…
Photomaton
gedicht
3.0 met 61 stemmen 27.133 Kleingeld,
ooghoogte, de keuze uit witte achtergrond
of donker gordijn. Kijken of het lijkt.
--------------------------------------------
uit: 'Eerste gedichten, 1949-1964')…
op ooghoogte
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 237 op de dijk
ligt een perspectief
dat enkele dagen later
zou gestraald hebben in het zonlicht
met precisie omkadert hij
de lijnen die hem voor zijn gegaan
en wendt zich dan af van wat meer
en meer op een droom begint te lijken
regen vult de diepte
reist langs een bedrieglijke branding
langs het vluchtpunt dat op de horizon ligt
als een…
op ooghoogte
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 234 flarden morgenmist
verhullen trage schimmen
na donkere nacht…
op ooghoogte
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 50 een ogenblik,
te kort voor de verte
te wazig voor diepte
te weinig om de maag te vullen
helder genoeg om te
verhullen wat zichtbaar is
snel genoeg voor woorden
met in beton gegoten uitspraak
er brandt een onbekend licht
met kleur en stem
te ver voor weerklank
ogenschijnlijk…
Afscheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.487 We kunnen nog geen afscheid nemen,
maar vandaag is dan toch die dag.
De zon schijnt,
maar inwendig huil ik zacht.
Op je laatste rustplaats aangekomen
kijk ik om me heen.
Zijn er meer die zich zoals ik voelen,
of ben ik maar alleen?
Peinzend buig ik me weer tot je graf,
maar alles gaat langs mee heen.
Het enige wat ik nog kan denken is,…
Twee meisjes
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 254 Twee meisjes
Zongen zachtjes
Hun lieve liefdesliedjes
Beide meisjes creëerden
Hun creaties koesterend
Afscheid nemend
Maar nooit
Van mijn netvlies
Dansend in dromen
Alles lost langzaam op
Niet deze dromen
Altijd bij mij dragend
Daarom zing ik mijn lied
In de verre velden
Wie zal het nog horen
Alleen mijn twee meisjes…
Ik draag het mee (De Andes)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 Hoog in de lucht
Draagt de wind
Tranen van de Andes
Bereiken nooit de oceaan
Ik draag het mee
Lichaamstaal
Handen en voeten
De armoede kleurde
De tranen rood
En ik draag het mee
Nergens was het veilig
Op elke hoek loerden ogen
Ongelukken per ongeluk
Droefheid en frustratie
Ik draag het mee
Tranen mengen zich
Met het leven ten…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 219 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
Vinkenoog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 Kijk eens aan, zie ik niet hier
een epigoon van Vinkenoog,
of heb je hem heel speels uit
het verdomhoekje gehaald?
Het danst en schuifelt niet
maar wuifelt
doch wat is het, wie is zij
vermaalt zij met haar bekkenkracht
de tijd tot leed- en beenvermaak?
Of sleept zij menig mannenoog
gegázaad en geoekraïend
de donkere decemberdagen…
DE PADEN OP, DE LANEN IN, VOORUIT MET FLINKE PAS!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 76 Als een breuk wordt geheeld, hersteld
Soms met pleisters, gaas en tape
Kan je dan op dezelfde voet doorgaan?
Neen, dat bestaat niet en bestond niet!!
Het zijn steeds andere maar wel vernieuwde stappen
Zeker kan dat een stap voorwaarts zijn
Waarin je je ook weer zou kunnen verstappen
Of van tijd tot tijd pas op de plaats neemt
Dat gebeurt…
Fataal
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 215 Er zat iets
poëtisch in de conversatie
we wisselden gegevens uit
met geluidloze woorden
een duif weggevlogen
uit een oude droom
vloog over een landkaart
naar de horizon
waar geniale autisten
gespecialiseerd in nudisme
de route van organisatie voorzagen
je vertelde iets over een woonplaats
waar vogels met de doden spraken
ik…
Zo moe
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 262 Erg hard te moeten breken me lieve vertrouwde waarden
Doet heel hard pijn voelt ook weinig fijn...
Poeslief en ik zijn erg aan Rust toe
Digitale boel even alle boeken toe.
Lichaam en ziel trekken dan slechts aan één zeel
Zo prioritair ook ergens niet erg reëel.
Rustig orde op zaken stellen, je concentreren op wat nu en hoe
Vergt Rust ook…
van meisjes en blauwe bessen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 207 zeven magere meisjes zaten bij elkaar,
ze kauwden blauwe bessen en praatten over haar..
Er was dus nog een achtste, die had een foute coupe
dat was, ontegensprekelijk, het schaapje van de troep.
Ze gingen wel eens roken, dat deden ze per zeven
want wil je erbij roddelen, dat doe je dat oneven..
Ze hadden ook een leider, al was die informeel…
Laatste pennestreek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 151 ~ voor onze nestor, heer Mostertman ~
Gegroet, u trouwe dierbare gemeente
Teerbeminde lezers van 't gedicht
Woordenluisteraars en beeldenkijkers
Ik weeklaag maar zeg niet 'wee uw gebeente'
Beminde lezers van het minnedicht
Paardenfluisteraars en pottenkijkers
Gedichtenzamelaars en 'zelf'verrijkers
Van voedsel voor de geest dat ons…
Controle
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 816 Wij waren op de camping met de kids
Al vele uren onder zeil vannacht,
Maar toen werd onze voortent onverwacht
Van buitenaf geopend met de rits
En bij het schijnsel van een zaklantaren
Ontwaarden wij twee leerplichtambtenaren.…