Alle inzendingen over op zoek

Eenzaam is het waar ik woorden zoek en momenten de werkelijkheid vullen. Herinneringen vervagen of verlaten de schaduw van de gedachten waarmee ze hoopvol ontwaken. Ze zijn als de gezichten die alles beschrijven en me vragen wat ik lees.…

Zichtbaar wordt de pijn van mijn hart in het vallend donker en het vale licht achterblijvend na de gestorven dag die louter pijn was voor de mens die zocht die zoekt en zoeken zal naar wie hij zijn kan Opgedragen aan mijn vrienden, de bezoekers van dak- en thuislozen opvang De Open Hof aan de Spilsluizen in Groningen…

genietende van oude pijn En daar was hij een andere, warme wind die mij uitademend vindt lucht die over mijn longen stroomt en de adem beneemt Blazende een kus een onbekende rust en ergens, ver weg Een stem verontrustend wie ik ben vertrouwdheid die ik ken maar blindheid die ik niet kan plaatsen Natuurlijk, het donker blijven zoeken…

Wat zoeken mensen elders? Wat willen mensen vinden? Wie ze denken dat ze zijn? Het gedroomde paradijs? Elkaar misschien?…

Om gesproken woorden over liefde Stromend bloed een tastbaar bestaan Zwaar je gemoed Hoe licht een vlinder Jij Harry Conninck van 't park Ik sta voor je en ik zeg Voor een ieder die kan zeggen, zoenen, zoeken, vinden Ik wou dat ik een zuil had Aan de aarde vastgeklonken Ik zag je knipoog, licht de vlinder En rook de seringen…

wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde Wen ik, als onverschrokken duiker, daalde Tot in de krochten van het Diepste Zijn, Waar ik dan uit meebracht een luttel grein Waarheid, die klaar gelijk juwelen, straalde : Laat mij dan maar in mijn vreemd-lijkend Zijn, Droevige om `t Zijnde en als edelsteen rein; Want, schoon mijn geest somtijds in `t zoeken…

vragende handen zoeken onze gulzig starende blikken brengen ons in een droomfabriek mijn mond brengt mijn tong bij jou drie hemelse portretten je geniet impulsief zoek ik naar het ultieme wezenloze momenten vertalend opzwepend maar toch ingetogen brengt het ons in een trance liefde onlaadt zich en stroomt bij je naar binnen dwars door de…

Wil je nog meer informatie uitgebreid en snel, zoek dan op het internet: www.Punten Nel.…

Verdergaan steeds maar verdergaan we reiken naar de piekmomenten in ons stoffige armzalige bestaan zoeken hier en daar geluk zonder ergens echt thuis te komen we strijden door, zo rucksichtloos en onbarmhartig nemend en verlangend zonder ooit iets terug te geven de eenzaamheid in ons verdringend op zoek naar glimpen van geluk we staan…

Ik zoek onderdak bij de sterren en leef op het ritme van de zon en de maan. Gepassioneerd ontdek ik hemelse oorden en doorkruis onbekende stromen. Ik ga op zoek naar droomeilanden, niet wetende waar ik zal belanden. Ik reis naar woorden in mijn dromen en zeil met witte en grijze wolken mee.…

al maakt de nachtwacht vele overuren verre vrienden zoeken goede buren het straatbeeld toont een rijk bezit aan doeken heeft de kunstenaar de drang verloren of wordt het nieuwe meesterwerk geboren?…

Een kille kast brengt informatie van ver weg in mijn kamerhoek wanneer voorzien van installatie brengt hij me alles wat ik zoek Paintshop bevordert tot creatie van nieuwe platen voor mijn boek bewerken levert inspiratie als ik naar nieuwe vormen zoek.…

Soms merk ik jouw aanwezigheid bij vreugdevolle spelmomenten of terwijl ik verlegen woorden zoek. Af en toe kijk ik door jouw wijdopen blik als ik vol verwondering de schoonheid van de natuur bewonder Vaak ga ik op zoek naar jou als ik de grote mensenwereld beu ben of als alles er kleurloos uitziet.…

mijn leven is een sleur geworden, ik sla op zoek naar meer en voller geluk een weg in zonder de bekende borden en nu, nu is alles stuk de weg terug lijkt donker en kapot ik zoek naar iets wat ik maar niet kan vinden eenzaam lopend naar nergens en ik voel me rot wie oh wie kan me vertellen hoe ik de weg kan vinden wie oh wie kan me zeggen waar…

pas als de avond valt en dauw het gras nat maakt kom jij tot leven is de matheid in gebaar en ogen snel verdreven in het lonken naar de maan steels zoek je de bezem en waar schaduwen de bomen raken ga jij ons verlaten snel als een vage veeg langs gelig licht zoek jij de kring van paddenstoelen op het gezang en dansen rond het…

In deze tijden van overinformatie, waar wij stress en prikkelbaarheden van krijgen, weet ik vaak niet meer waar ik het zoeken moet. Wat zoeken? Ik bedoel iets van relaxatie na al die gore overdaad aan opdringerige, krijsende informatie.…

de wolken Ik zoek nog steeds naar een teken, al is het zo klein Ik steek een sigaret op Dat helpt alijd een beetje tegen de pijn Ik wil mezelf wel voor de gek houden En zeggen...…

Loop ik verder weg, Op zoek naar een uitweg.…

de geheimen van het leven zijn mij niet algeheel onbekend tussen dit eindeloze zweven is door mij een weg herkend tussen zoeken en vinden ligt mijn realiteit die het leven word genoemd of ook de gevangenis der halve waarheid…

ze staart me aan en vraagt om woorden zij die alles kan verklaren of de verwarring vergroten ik staar terug en zoek het antwoord op de niet gestelde vraag zij kent het al en weet dat ik haar zal belasten dat mijn antwoord haar verandert zij niet langer kan zijn wat ze is een onbeschreven blad…

Woorden in de laatste puzzel die ik zoek vragen mij wie ik ben geworden na de puzzels die ik niet begreep en wilde maken toen momenten niet meer vroegen waarom ik nog wilde wachten op woorden die niet willen veranderen als ik blijf puzzelen…

Jouw handen kunnen vederlicht tintelen onderzoekend verkennen Jouw handen kunnen beschermen mij bereiken totale liefde geven Jouw handen kunnen geven wat ik zoek ..... Alleen jouw handen .....…

En als een flamboyante dancing queen Zichzelf gaat zoeken, wat zal zij dan zien? 'Abba-hit' of 'dansvloerkoningin'? De woordvoerster vertelt ons van Van Dale En voert ons woordjes: internationale!…

in grijs silhouet als schaduwverlangen angstaanjagend op zoek naar prooi waar zij wezenloos door grauwe ogen in breekbaarheid haar doel ontsiert moet hij lijden in het spel der liefde haar kus gegeven verwacht de dood…

Geen woord meer te delen, Maar steeds verder op zoek Naar zijn ware eiland In de zee van liefde Steeds meer omarmend Van wat slechts herinneringen zijn, Trotseer ik de telefoon, Want, Is het wel beter op te branden, Dan nooit een kaars te zijn geweest?…

Veel is het niet de bamboe bewegend onder fluisteringen het licht haast koud op wangen een stem die verdwaalde zinnen roept een hand nog steeds op zoek een bed verloren in het midden en een doek dat maar hangen blijft…

Wat ik schrijf zijn de woorden die ik vertrouw en volg waar de dromen mij zoeken en ik schrijven mag tot ik wakker weer vergeet waarom mijn naam niets meer belooft en ik alleen de angst een nieuw verhaal beloof…

verveel je te pletter schrijf dan eens een letter aan een eenzaam mens met de grote wens niet alleen te zijn je hoeft niet ver te zoeken alle telefoonboeken bevatten voor negentig procent mensen die niemand kent…

Waar ik zoek wat jij laat zwijgen ben ik eenzaam in de stilte die wacht op jouw stem en echo´s die alles wakker maken wat onze liefde met ongeduldige woorden nog steeds belooft…

streng voor mezelf probeer ik nogmaals de rommel in mijn hoofd op te ruimen ik poog kracht te zoeken een opening te creëeren in mijn te enge geest maar wat als mijn houding ten opzichte van ... nu eens belangrijker was dan de werkelijke feiten…