244 resultaten.
openlucht museum
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 615 ook jij kijkt zo donker en onbestemd
als ik me door de drukte drijf
naar wat ben ik op weg
met zoveel genotgenoten
wij zwermende bijen
in een tempo van te slome
rondvaartboten
o, wat staat daar geëtaleerd
of zie je wel die orgelman
met zijn olie-motor-muziek
daar gaat weer zo'n stuk
met blinkend goud behangen
ja, in mijn wandelend museum…
openlucht museum
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 Het water was inktzwart
droeg takken van bomen met zich mee.
Wild en kolkend sloeg het water tegen de dijken.
De storm was niet ver af.
Door het intense zonlicht laag boven de horizon
tekenden zich dreigende figuren af.
De zon scheen met moeite door de wollen wolken.
Het landschap werd daardoor mooier dan ooit.
Tijdens de Herfst en de storm…
openlucht museum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 van gisteren via vandaag
waait de wind van de tijd
van ooit overal en nergens
naar eens in de toekomst
dat wat nu geschiedenis is
het toen en nu verbindend
voedt ons denken en doen
tot een inzicht voor morgen…
De reiger
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 146 Hoger dan die boom
bouwt hij met kleine takjes
zijn openlucht nest.…
Wanneer ik naar boven kijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Van licht tot donker
een laag wolken schuift voorbij
in de openlucht.…
Dialoog in Rome
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 276 Volgens Ali is
Europa een museum
volgens Adam is
in een museum wonen
fijner dan museum zijn…
afgedankt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 271 schreeuwend zweven meeuwen
rond zijn troosteloos verlaten dek
de oude driemastschoener
weerloos, openluchtig opgelegd
dansend op onberekenbare golven
een stip op de oceaan
koerste het begeerde waren
duizend mijlen aan één stuk
met dank aan heldere sterren
langs Kaap de Goede Hoop
over de delende evenaar
en door Straat Magellaen..…
wereld
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 424 Mooie geluiden, een heerlijke openlucht.
'Dat ontspant mij', zeg ik met een diepe zucht..…
HARPEN TE BESPELEN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 191 Voor jou
zou ik m'n harp
willen bespelen
Op de snaren
tokkelen en
de snaren strelen
Als een bries
uit het zuiden
op een zomerzondag
Als het mag
wil ik uren
voor alleen jouw oren spelen
Met mijn vingers
dansen op de snaren
een flamenco in de openlucht.…
[ Het museum heet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 Het museum heet
Ministerie van de Zee --
Er is geen kust meer.…
Museum
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 51 Een museum
is een gebouw
met een inrichting
als herinnering
aan wat ooit was
en nooit meer mag
een museum zou
zo de herhaling
van die grote fout
moeten voorkomen
nu gebeurt het toch
wie weet ze nog
de namen van
de slachtoffers
en van de daders
van beiden zijn
de namen anders
hoeveel musea
zijn nog nodig
wereldwijd…
Het museum
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 201 wensrode strepen als ballast
op het marmeren papier, hier
en daar ontlast door blote
genitaliën, geheel onverwacht
niet dat we schrikken
want dit is wat we willen
geen soberheden in het zwart-wit
maar de schoonheid op het markante
gelaat van zij die op haar hurken zit
het leeft op twee etages, ongemeubileerd
terwijl de lege nis toch vele…
Omarming
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 41 Kom binnen, ik kus jouw ogen
Ik zal je alles laten zien
Neem de tijd, kom zo vaak je wilt
en verzadigd zul je weggaan
Neem een bad
in al mijn kleuren – zacht
als poederkwasten strelen
ze jouw blik
Ik omarm jouw aandacht
met het goud van de geschiedenis
Hier is alles
eeuwig jong
Onvoorwaardelijk plooi ik me
naar jouw behoeften
Ik…
Grote mensen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 46 Hier groeien wij
We voegen verleden toe
aan ons leven, en schoonheid
We brengen oude meesterwerken
tot leven door te kijken
in tijdspiegels
waarin we ook onszelf zien:
grote mensen
met een museum in ons hoofd
stille zalen
waarin we kunnen dwalen
tussen werkelijkheid en idealen
verleden en toekomstdromen
Op elk moment
Grote mensen…
Kunstweb
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 In het museum waait de wind overal
vandaan, overal heen, zoals wij bezoekers
uit heel de wereld komen en gaan
Wij dragen een cultuurweb, voeden het
met de collecties van de musea
die groter zijn dan hun gebouwen
Wij dragen de kunst
met ons mee, ze is groter dan wij
groter dan onze tijd en verblijfplaats
Wij dragen de kunst
uit, de geschiedenis…
Museum
gedicht
3.0 met 27 stemmen 10.730 Het kinderjurkje dat al is geweven
voor er romaans gedacht werd of gebouwd
bestaat. Het slaapt niet ver in een vitrine.
Veel nachtblauw heeft de stof bewaard.
De mouwen liggen uitgespreid,
zodat het nog gedachten kan omhelzen,
die in dat leven niet zijn uitgesproken
en van dat sterven niet zijn afgeleid.
---------------------------------…
Museum
gedicht
2.0 met 45 stemmen 17.823 Alles blijft rustig staan zoals het stond.
Het speelgoed slingert voorbeeldig rond.
Er is geen vaat, geen strijk,
nergens een natte dweil.
Geen kruimels, geen beschimmeld
brood onderaan in de doos.
En ook de suppoost
ademt voorzichtig door z'n neus.
-----------------------------
uit: 'Landlopen', 1995.…
museum
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 270 een fraai gezicht
in ruimtes en in gangen
zorgvuldig uitgelicht en opgehangen
maar lopend langs het kleurgewoel
ervaar ik een beklemd gevoel in deze zalen
want chroomgeel
kobaltblauw
en cadmiumrood
is dat geen gif?
zware metalen?
en zwart uit roet
en wit gemaakt uit lood
hier hangt de ingelijste dood!…
Museum
gedicht
2.0 met 15 stemmen 7.313 Iets van grote zeggingskracht
was op de muur geklonken. Een metalen
stem, verfrommeld van ontroering,
legde uit.
De gouden kamer uit vervlogen tijden
lag één verdieping hoger. Banen glanzend
in het stof getrokken wezen
eerder nagebootste ontucht aan.
Vervormend was de hitte van voltooid verleden niet,
hoewel suppoosten altijd achterbleven…
Het museum
gedicht
3.0 met 21 stemmen 8.388 In het museum der Huiselijke Gezelligheid
zag ik de beroemde scherven.
Maar toen ik naar de Moeder vroeg
keek de suppoost mij ernstig aan.
Die is tijdelijk uitgeleend, zei hij.
Ik kwam in de zaal
van Steeds Dezelfde Dromen.…
Kunst
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 138 Het Stedelijk Museum gaat weer dicht
Al eerder was het 7 jaar gesloten
Verbouwinkje, maar niet echt opgeschoten
De opening is mijlenver uit zicht
Er wordt voortdurend maar wat aangeklunsd
Dat blijkt in Amsterdam totaal geen kunst.
----
Na een tijdelijke openstelling voor publiek, gaat het Stedelijk Museum…
wat voorbijging
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 492 zowel de oorvijg
als de muilpeer
liggen inmiddels
al weer jaren
in het museum
van gedane zaken…
Merel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 155 Een merel op een schoorsteenpijp,
geeft een openlucht concert,
waardoor ik mijzelf begrijp.
Brengt zijn lied met de borst vooruit,
't is mijn binnengevoel,
dat hij naar buiten fluit.
O, vogel wat ben ik gek op jou,
als symbool van vrijheid,
neem ik jou in ogenschouw.…
Hoera
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 7.948 o wat zijn de rozen mooi
het lijkt wel kunst
uit het museum
de doornen zijn vanonder
afgeschraapt want
de conservator krijgt ze
voor zijn jubileum…
Minimal
gedicht
4.0 met 11 stemmen 3.499 .
-------------------------------------
uit: 'Het museum van de zomer', 1974.…
de zomer komt
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 155 de zomer komt
en gaat de kleur
vertroost
bij ‘Een zomerhaiku’ van Eugène Brands
Dordrechts Museum http://bit.ly/dWo66n…
L' origine du monde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 194 louter invitatie
het erotische werk
dat menig mannelijke
kijker in vervoering bracht
met rode oortjes
in het Museum d' Orsay
het levenswerk van
Gustave Gourbet betasten
met begerige ogen...…
Ishi
gedicht
3.0 met 30 stemmen 19.906 in hun museum
(de blanken houden van Ishi)
(de laatste)
tot aan zijn dood
door tuberculose
waaraan geen blanke
(zij houden van hem)
meer sterft
alleen Ishi
de laatste
van zijn stam.
-------------------------------------------
uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…
Moedermuseum
gedicht
3.0 met 9 stemmen 4.416 Ik heb mijn moeder naar een museum gebracht
waar zij door tallozen zo mateloos bewonderd wordt
dat zij haar soms met zoutzuur naar het leven staan.
----------------------------
uit: 'Wijvenheide', 2012.…
Geheugenmuseum
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 466 Vervlogen lijken ze
dichtbij
maar toch ver weg
Laten soms
als kleine gunst
fracties los
uit hun archieven
De rusteloze zoeker
koestert ze
als schatten
in het kleine museum
der herinneringen…