Alle inzendingen over opgerold

Bentegras en heidestruiken De geur van zand ruiken De adder helemaal opgerold Genieten leuk hier buiten Kraaien kraaien bij het bos Ik vlei mij neer op het mos Ik hoef niet op rijm te dichten Maar nu voel ik mij lichter De meeuwen krijsen rond Maken de herrie bont Je hoort geen vogel fluiten Mieren bijten in mijn ….…

gevallen in mijn binnentuin gevangen tussen ruiten gravend en vechtend naar vrijheid daar buiten vretend aan houtwerk springend tegen wanden zoekend naar een uitweg sissend met scherpe tanden opgerold slapen overdag wat een nachtdier mag de gemeente gebeld de marter lag uitgeteld opdracht luidde doodslaan dat heb ik helaas gedaan…

Een kind van vier verkrachten tot het bloedt Een opa die zich aftrekt op een kleuter Anale groepsverminking bij een peuter Op forums doen de foto’s het heel goed De doodstraf is voor mij een groot taboe De wereld is er echter zeer aan toe…

Terwijl buiten de bladeren kleuren En regen zijn feestje viert De bloemen gestopt zijn met geuren En de wind met de wolken zwiert De donder zijn roffel laat horen De bliksem zn spel speelt in de lucht Zit ik binnen met de houtkachel aan Mn benen opgerold en ik slaak een zucht Ik kan deze maanden niet weerstaan Ze hebben zoveel kleur, zoveel…

Geknield in urine wordt op het toiletdeksel een magisch ritueel uitgevoerd scheermes, spiegel, cocaïne en bankbiljet liggen zorgvuldig uitgestald er wordt gesneden en uitgelijnd het briefje van honderd opgerold en rondgereikt begerig, haastig, teugelloos wordt het zelfvertrouwen opgesnoven extatische vreugde, zwoele dansen, kleurrijke…

En door de dag als met geheime schatten Gaan bloemverkopers in het wit gehuld, Met al de bloemen, opgerold in matten, Waarvan het Hooglied geurt en is vervuld. Soms draagt er een al Sarons rode rozen, Hoog op zijn schouders in een rieten mat; De open weerschijn doet de mensen blozen Die hem geheven kruisen op zijn pad.…

Slanke jongens strekken zich uit De trommel brengt het wiel op gang, een spinnenprins zet zijn armen en benen neer op de tonen van de fluit en danst het tijdwiel rond De slangen richten zich op Vlak voordat ik in slaap val opgerold in mijn mand roept weer de uil…

Hemelsblauwe, transparante of Metalen Zie uzelf als water rondom mij U kabbelt, stormt, bonkt, stijgt Daalt, duwt, dobbert en schuimt Ik heb mij waterdicht gemaakt Na vele sessies bij scheepswerf En droogdok, na dolen en zwerven U kunt mij niet meer overspoelen Daarbij komt - elk zijn vracht Zeilen, bol staand van De Adem, soms Opgerold…

daarnaast mol ik ook nog haar stikdonkere baarmoeder, moedertje, ik moet me toch ergens verbergen achterhaal me niet met 'n katheter - zal ik me slapend houden, jonas wil wel zingen zachte hits desnoods en en en even zachte kasjmierharen krijgen 'n opgerold schootkatje fijn dat je kasplantje likt en laat groeien, nee nee nee, en er…

van de Nieuwe Rijn kijken de karkassen van fietsen tellen vandalisme vanaf de Boterbrug Op het water kapen takjes en piepschuim gedachten van de oeverkant stemmen kiezen het ruime zog om over de Westerzee te verdwijnen achter de steeds nieuwe horizon Ook hier is geen rust in blijven twee duiven klapwieken in de lucht een kat opgerold…

sokken dicht hetzelfde paar dat ooit de voeten warm hield van haar overleden man plots herinnert zij zich ook de schoenen met de stalen neuzen op weg naar de dagelijkse strijd tegen onrecht een glimlach bereikt langzaam haar ogen wanneer zij de gekleurde briefjes telt daarna de naald in het kussentje steekt en in een beweging de sok, opgerold…

De inval van politie en ME die in Maastricht de boel op stelten zette, was imposant en maakte korte metten met het gedoogbeleid van pais en vree. Als 't leger straks terugkomt uit Irak kan het meteen in Limburg aan de bak.…

Soms leun ik in haar zetel achterover De mouwen opgerold Een lome blik, de longen vol Van zuchtend lover en vertrouwen Tot ik in die fluwelen klauw stik Hoe ik haar begeer blijft haar vraag Terwijl ze om een ander snikt En ik elders niets meer waag Dan een beleefde knik Uit het slipje dat rondslingert Snuif ik een vreemde geur op De sterkere…

Ik keek niet op van zijn geslachtsdeel maar zijn woordenschat was twee meter langer het leek wel een opgerolde tuinslang die ik uitrolde met meer woorden dan dromen minder letters dan zinnen leken te zeggen, regendruppels bleken te verwoorden steeds weer op weg naar andere lakentuinen in mooiere beddenduinen begon de zinderende zomer…

Ik denk altijd in alles aan hem hij aan mij , wij zijn verweven kamers een mooie opgerolde werkelijkheid. Hoe het lot prachtig als toeval kan vallen je mooiste levensweg kan worden en zijn.…

Dit opgerolde kwaad, meetlint van zonden, ligt schuldeloos te slapen bij de ruit. Rondom hem liggen lappen oude huid. Wie zoveel zont, vervelt ook onomwonden. Al eet hij vlees, hij adviseerde fruit. Maar Eva kon zijn boodschap niet doorgronden. Hij ratelde nog wel zo opgewonden, flitste zijn vleesvorkje wild in en uit.…

Wanhopig tekenen mijn lippen de leegte op het laken, ze betasten het snikkende stof, opgerold tot een levenloze gedaante. Ongrijpbaar en herhalend rimpelen kreten zich langs versleten naden, schaduwen op de muur vormen een vreemde en groteske parade.…

Angstige nachten, angstige dagen Angstige gedachten, angstige vragen Bang om het te hebben bang om het te zijn Nestelt het beest zich in lagen ligt het embryo in een ei In mijn buik ligt te slapen verhard de kalklaag heen om mij Opgerold en heel diep slapend haast vertederend en lief Zal ik het moeten dragen pijnlijk wreed voelen knagen…

Backpackers trekken door het land Hun vrijheid ligt er vacant De tijd nemen om te genieten De vele voetstappen die ze achterlieten Akkers met wuivende granen doorkruist Menigmaal de wandelkaart uitgepluisd Hun rugzak met een opgerolde slaapzak Een veldfles voor als de dorst uitbrak Door bossen, heuvels en dwars over de hei Ze voelen zich…

Het blijft een open brief Waarom gieten we verzen in een mal van gips met de ijdele hunker om later ook nog de versteende vrucht na te proeven het sap, de schil versneden op de tong Waarom schenden we ons gebit aan de blanke pit We verzegelen het bericht noemen het een gedicht Opgerold perkament in een koker gepropt een Save Our Souls…

de zweetdoek, het opgerolde linnen werd haar Heer dan weggenomen? wie kon er zomaar binnendringen? en ze zag opeens de tuinman komen ‘Maria!’ De klank van Zijn stem was Hij dan waarlijk opgestaan?…

daar staat ze bijna naakt met enkel mijn witte hemd aan komt ze dichter bij me staan haar kraag omhoog haar mouwen opgerold haar lange, slanke benen veroorzaken vuur tot in mijn tenen daar staat ze hoe ze naar me kijkt bijna ontvlammend veel sprekend en verlangend het witte hemd langzaam nat wordend steeds verder onder de douchestraal…

Een opgerolde glanzende bos beige haar rekt zich plotseling uit, een bek spert zich geeuwend open, slaat weer dicht, amandelvormige, diepblauwe ogen kijken spiedend om zich heen, het verleidelijke geluid van brokken op een schoteltje laat kat spinnen en watertandend naar de keuken kwijlen, de aanval wordt nog niet ingezet, ogen richten…

zacht doet de fluister van de wind de zee golven eb en vloed vloed en eb zand en schelpen dragend rolt het water over het strand de vrouw haar broekspijpen opgerold loopt door het zilte water een glimlach rond haar mond haar ogen staren naar de horizon zon zee zand en water vurig brandt het verlangen in haar hart haar haren…

met nog wat kreukels op haar wangen van het kussen dat zo heerlijk opgerold onder haar hoofd lag wordt ze wakker juist op het moment dat de nacht zich vol overgave geeft aan de nieuwe lentemorgen de vrouw ze knippert nog slaapdronken rekt zich uit haar haren nog wat verward de poes aan het voeteneind rekt mee een grote gaap en roets…

Dikke Pier had altijd honger en dus had hij niet begrepen dat het opgerolde koekje dat hij ditmaal had gekregen was bedoeld om er de boodschap die er in zat voor te lezen maar die had hij al verslonden lang voordat hij die kon vrezen Later zat hij op de pot als knorrepot - ietwat benepen waar hij nog die boodschap zag die er zo fraai in…

de zweetdoek, het opgerolde linnen werd haar Heer dan weggenomen? wie kon er zomaar binnendringen? en ze zag opeens de tuinman komen ‘Maria!’ De klank van Zijn stem was Hij dan waarlijk opgestaan?…

je legt het afscheid opgerold in handen om ’t niet te groot te maken onder ogen scherpe kantjes ingepakt – zo gaat het best alle wegwijzers in dezelfde richting maar jij kiest als altijd voor je eigen weg de rollen wegen zwaar maar ongeopend het voelt of je nog heel even blijven zult al weet ik wel beter, je ziel vertrok allang de strikken…

Ze vlogen meteen op de kroppen af die nog steeds niet in bloei staan ondank dat ze IJsbergsla heten de kou heeft ze nog steeds in zijn macht ook leggen de slavinken opgerold op hun nest keurig naast elkaar in de vitrine en gaven geen kick hun broertjes noemen ze blinde vinken die konden het niet aanzien dat familieleden werden ingepakt…

kinderen: Zie mij staan, Ik sta boven op de duinen Op de koppen van de golven Kan ik mijn gedachten ruimen Maar raak door wind bedolven De harde wind en prachtige regen Doen me beseffen dat ik leef Ik kom een paar mooie ogen tegen En ’t is geluk wat ik beleef Langzaam voel ik zand tussen mijn tenen We kloppen onze schoenen uit Met opgerolde…