inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.168):

Dat eeuwige houden van

Gisteren wist ik het al
maar vandaag beter dan ooit.
Ik zag hem weer wandelen
glimlachen en de stoep vegen.
Elk oktoberblad raakt hij aan
als een regel uit een gedicht.

Ik heb een bijzondere plek
in zijn hart
in zijn leven en dat mag.
Elke dag is als een omhelzing
een dans in de kamer
in het schemeren van de avond.

Ik ben altijd aan hem
als bij bliksem en donderslag
op die ene dag blijven hangen.
Aan zijn lippen als hij sprak
zijn ogen als hij dwars door mij keek.

Ik denk altijd in alles aan hem
hij aan mij , wij zijn verweven kamers
een mooie opgerolde werkelijkheid.
Hoe het lot prachtig als toeval kan vallen
je mooiste levensweg kan worden en zijn.

Schrijver: annemieke steenbergen, 11 november 2017


Geplaatst in de categorie: huwelijk

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 340

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)