66 resultaten.
Smaragd (II)
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 970 , ogen als smaragd
Ze kijken naar mij vol verlangen
Ze staren naar mij vol verwachting
Zij dringt door tot mijn ziel
Zij komt aan en begint een gesprek
Zij weet wat wij willen
Ze kijken naar mij, vol verwachting
Ze kijken naar mij, verlangen slechts
Doorgedrongen tot mijn ziel
Spreken we tot in de kleine uurtjes
Tot de nacht wordt opgeslokt…
Verblind
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 158 door de sneeuwstorm
draaiend in cirkels
zoekend naar houvast
reikt ze haar hand
welke door het obscure
wordt aangeklampt
opgeslokt
walend door de
zee van tijd gaat
ze op in het onbekende
~*~…
Drijvend in de rivier
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 733 Mijn hart gebroken
In duizend stukjes
Drijvend in de rivier
Die mijn ziel is
Golven zwaar klotsend
Die de stukjes vermenigvuldigen
Langzaam vervagen ze
Totdat de donkerheid ze heeft opgeslokt…
Treindeel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 173 Het ritme van de dagen heeft me opgeslokt.
Ik ben één van hen geworden.
Of zijn zij een deel van mij?
Treindeel dan misschien.
Naar hun gebruiken schrijf ik
op mobiele telefoon en maak
vooral geen contact met hen.…
OPGESLOKT DOOR DE TIJD
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 840 nu zijn er alleen nog gedachten
aan het dorp met alle spijt
opgeslokt door de tijd.…
Opgeslokt in vergetelheid...
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.037 Haar trouwe vierwieler staat gereed
Uitgerust met een kleine mand
Langzaam sluiten haar rimpelige handen
om de handvatten,laat zich rollen over de stoeprand
De eens zo sterke vrouw met benen als staal
heeft alle delen van de wereld door gelopen
Nu laat de "tand" des tijd haar de ouderdom ingaan
Moegestreden toch nog op een beter hopen
Af…
Stille traan
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 565 Een stille traan
glijdt uit mijn oog
wanhopig, eenzaam
Een stille traan
biggelt langs mijn wang
vergeten, verdwaald, wanhopig
Een stille traan
drupt in een plas
opgeslokt, herkend…
Naamloos
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 771 , vindt nergens houvast
vreselijk alleen maar vrolijk voor de schijn
Met haar innerlijk vormt dit een contrast
naar buiten lachen, haar innerlijk vol pijn
Ze was het schoonste meisje van allemaal
Haar kopje was heel mooi en blondgelokt
Ze behoorde tot het soort “femme fatale”
die naamloos in de massa werd opgeslokt…
Hemel op aarde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 665 Als een sluier hangt de nevel
trots over de maagdelijke grond
niet van plan op te geven
wat de gretige wolk op aarde vond
Droevig, neerslachtig
geeft de aarde haar bezit
al haar prachtige juwelen
opgeslokt in oneindig wit…
Melancholie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 verzuilt in melancholie
emoties die me de grond in trekken
gevoelens die bedwelmd worden
meegesleurd door de zware stroming van de zee
totdat ik opgeslokt word door de fouten
die we door de vingers zagen
En nu als een anker om mijn enkel de dood zegeviert…
Hemels dauw
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 123 als de schemer invalt
is er geen ontkomen aan
hoe hard je ook rent
word je met huid en haar opgeslokt
geel ochtendlicht kust
's morgens jouw ogen wakker
hemels dauw likt je schoon
voor een nieuwe speelse dag…
Indammen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 88 de ruimte die je mij gaf
om me in te laten groeien
lijkt kleiner dan tevoren
daar er grenzen zijn opgeworpen
hoge muren stagneren de ontwikkeling
langzamerhand word ik opgeslokt
door de schaduw die geduldig lacht
mijn dagen die almaar korter worden
ik wacht tevergeefs…
Zuid wester
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 hoor hoe de wind waait
haar kracht toeneemt
bij alles wat ze doet
golven aanzet
te klimmen
tot grote hoogtes
om zich vervolgens
met volle overgave
neer te kletteren
zo te worden
opgeslokt door het
naakte strand
vieren vogels boven
het schouwspel
dat de zuidwestenwind
op touw heeft gezet…
RIO GRANDE
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 78 een foto
een vader
een kind
levens opgeslokt
door het water
een moeder
leest een
laatste bericht
mam we hebben
het beloofde land
in zicht
ik vraag me af
wat God van dit
alles nu vindt
voor menigeen
is het hier gaan stranden
het geloof in hem
verdronken in de
Rio Grande…
opgeslokt in een wazige symphonie
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 749 met inkt worden woorden geschreven
uit liefde voor jouw zwaarbegeerde hart
strelingen die passievol geschreven zijn
opgeslokt in een wazige symphonie
wetende dat alles verloren zal gaan
en het ogenblik snel voorbij vliegt
woorden zijn vereeuwigd in oprecht
"ik hou van jou" verschijnt gedachteloos…
Tijd over toekomst
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 321 Tijd heelt wonden
Wordt geklokt
Tijd in 't verschiet
Opgeslokt
Tijd en toekomst
Ongedeeld
Tijd van reizen
Nooit verveeld
Tijd van hier. Nu
Tijd van gaan
Tijd van opdoen
Afgedaan
Tijd van liefde
Tijd voor jou
Tijd voor altijd
Eindeloos…
Evolutie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 Soms voel ik me
een mier
opgeslokt door
plicht en
alledag.
De zin van leven,
mijn leven,
wellicht niet eens een
rimpeling
tussen zovelen.
Misschien zijn wij een blauwprint
Neanderthalers nog
die uiteindelijk
op vele planeten
bestaan,
en waar wij dan
op die verre
werelden zijn
geëvolueerd
in humaan.…
Indianenjungle met ketchupsaus
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 431 Sinds wanneer ben ik vatbaar
Voor een volstrekte vreemde,
word ik in slapeloze staat
opgeslokt door leemte?
Het is alsof ik willoos ben geworden,
Kansloos om ooit nog één mens te zijn.
Van alles wat ik tot nu toe was,
Blijkt dat ik slechts de helft ben geweest.…
De stem van de nacht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 131 ochtendlicht kust me wakker
kom pardoes van lig tot zit
ik had nog zo mijn best gedaan
om lang op te blijven
om zo de stem van de nacht
te kunnen vangen
haar spannende verhalen
te ontlokken over donkerte
de schemering waarin schaduwen
zich mee laten voeren in dromen
van een ander, en in de morgen
opgeslokt worden door de dageraad…
Terrasbewoner
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 347 Hij glipt staccato tot hij stokt,
door spleet of schaduw opgeslokt.
Daar is hij weer, een voorpoot trilt,
een siddering, kop opgetild
en uitgeschoven, ingetrokken,
verschenen en meteen vertrokken.
Vol in de zon, weg in een nis,
flitsend en stil. De hagedis.…
De massa
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 601 Ik word opgeslokt
door de massa
Zoals een grasspriet
in een wei
of een druppel
in een rivier
Zelfs je verbergen
even achter een
witte wolk kruipen
zoals de zon
is een hele klus
Maar wat ik wil
is even alleen zijn
Heel even alles
mooi ordenen
Helaas, de massa
achtervolgt me
zoals mijn schaduw
en kleeft aan me
net als de wind
aan…
Nee
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 Nee
ik ben je niet vergeten
zat niet om woorden verlegen, nee
opgeslokt door de tijd
om te zorgen
maakte dat mijn zinnen
stil vielen
wel heb ik je opgezocht
nog altijd vlinder
jij door mijn
gedachten
ik beeld me in
hoe je nu in
het leven zou
hebben gestaan
als tijd je een
boeket aan
mogelijkheden
had voorgehouden
waaruit jij kracht…
Korrels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 ontelbare korrels
op het wereldstrand
duwen rollen
verdringen elkaar
in machteloosheid
in blinde razernij
stormen stenen
naar het strand
verstoren verstilde rust
veranderen de structuur
in wanhoop
verkrampen de korrels
lossen op in
nietsontziende golven
van brute macht
tot de zwartste nacht
het overneemt
ontelbare korrels
opgeslokt…
Stille weemoed
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 93 ik wist
dat de kou
weer zou komen
zag de ganzen
op hun vlucht
in je ogen dromen
met stille weemoed
vlogen wij mee naar
het zuiden langs de zee
je was iets kwijt
lachte in berusting
ik voelde vage spijt
de wereld was
intens verlokkelijk
met opgefokte haast
wij werden opgeslokt
alleen in de vakanties
was rust altijd de baas…
Blijf er voor gaan
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.154 Plotseling opgeslokt door het zieke lichaam
dreint het kwellende hart onverdraagzaam.
Weggerukt van het alledaagse leven
tergt het hartzeer jouw onrechtvaardige pijn.
Dit had jou nooit mogen gebeuren
Nooit
Nooit!
Maar krachtig is jouw geest om ook deze worsteling te ondergaan.…
Schijnbaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 188 Tot op de lengte der dagen
schijn jij nog altijd
op eeuwig durende golven
dansen vogels in de wind
worden verlaten voetstappen
langzaam opgeslokt
zijn schelpen stille getuigen
van 'n leven voor zij
op het zand werden geworpen
rent een viervoeter
achter een bal tot
in de branding
haren wapperen
mijn jas dicht knopend
proef ik jou…
Met de Stroom mee...
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 1.613 In een stroom vol woestheid
Als een waterval op dreef
Krijgen mijn emoties ruimte
Weg te glijden in de diepte
Vol kracht en met overgave
Laat ik al mijn verdriet los
In duizenden druppels gevat
Vol weemoed, pijn en woedde
Weg heel erg ver weg van mij
Verdronken dromen opgeslokt
In de koelte van het stille water
Onvindbaar met de stroom…
Niet opgeven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 87 wat ooit bijzonder was
is verdwenen
weggevaagd
alsof het nooit
heeft bestaan
het bijzondere opgeslokt
door het alledaagse
maar het was er nog wel
een glimp schitterde
en straalde
in diepe duisternis
je zei, dat je
het ook zo voelde
maar vermorzelde
het bijzondere
smeet de stukjes weg
en verdween
nu is het weg
dat bijzondere…
Niet opgeven
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 71 wat ooit bijzonder was
is verdwenen
weggevaagd
alsof het nooit
heeft bestaan
het bijzondere opgeslokt
door het alledaagse
maar het was er nog wel
een glimp schitterde
en straalde
in diepe duisternis
je zei, dat je
het ook zo voelde
maar vermorzelde
het bijzondere
smeet de stukjes weg
en verdween
nu is het weg
dat bijzondere…
Weerloos
hartenkreet
4.0 met 51 stemmen 1.414 Gedreven in de val van je hart
Weerloos voor onbepaalde tijd
Opgeslokt door je verschijning
Verdronken in blinde verliefdheid
Gevallen voor je lieve woorden
Je tedere lach om je mooie mond
De heerlijke passievolle nachten
En de dromen die ik bij jou vond
Geraakt door je kwetsbare kanten
Je ogen vol van warme bruine gloed
Een blik laat…