Alle inzendingen over ordenen in de keuken

in deelgebieden, in domeinen, Parnassus definitie van spiegeling, interval, functie lijnen tussen punten van verbinding uitholling overdwars en maatvoering in de vectorruimte, als deelverzameling product, relatie tot ordening wordt leegte reëelwaardig aanschouwelijk…

Ik kan heel goed de boel de boel laten maar ik ben wel een opgeruimd type ordenen, opruimen schoonmaken, netjes maken zit in mijn genen en is aangemoedigd door wijlen mijn moeder zij altijd in dat schort niet uit te krijgen soms lukte het dan speelde ik obertje had de afwas al gedaan de keuken opgeruimd en koffie met wat lekkers…

verdwaald in de armen in de armen van het woud loop ik zolang mijn voeten mij dragen kunnen opzoek naar een punt een punt van herkenning om mijn gedachten te ordenen vraag ik de wind wind neem mij mee wijs mij de weg naar het licht dat liefdevol op mij wacht…

Opruimen helpt niet, ordenen is tijdelijk, leven is sterfelijk. De oude man weet het, droomt zich dicht bij de hemel, maar is dat lachen? De wasmachine staat aan, vloeren worden geveegd.…

Vannacht heeft de stille sneeuw, een landschap doen ontstaan. In een bloempot. Vanmorgen is een nieuwe lente, al bloeiend aangebroken. In de sneeuw. Vanmiddag heeft de winter, het groen kracht gegeven. In de zon. Vandaag werd een nieuw seizoen geboren. Met eigen ogen heb ik het zien ontstaan. In de lentewinter.…

Hotel Panaramic Bad Lauterberg, voormalig Oost-Duitsland, gebouwd in 1971... gevoelsimpressie van ons hotel en appartement, binnen historisch perspectief.... De kleuren van de balcons vallen op roze, dieprood en nog dieper rood tegen een achtergrond van groene bergen als de zon en de wolken hun spel spelen van licht en schaduw, schaduw en…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

Moge de hemel je bewaren omdat je doet wat moet gedaan: de kost verdiend en schrijven, ordenen en verklaren. Zo is het goed, want Valentijn is slechts voor even, daar kan je echt toch niet van leven. Slechts liefde blijft, dwarsdoor gevaren.…

Ordenen geeft mij gevoel van lekker bezig aan het paradijs. Bijna gelukkig met verliefde geliefde van het ogenblik. Even de droom van de totale vervulling boven de natuur. Het echte samen met de geliefde ander, het pure weten. Mijn god, waarom laat je mij in wanhoop van wanorde?…

Een ding jong nog uit De Kraats Is maagd af door een beurt buitengaats Op een vlonder Met ijzers onder Werd ze gekluund voor de scheve schaats Door een maratheunner uit Kneup Met heul het peuloton in zijn greup Toch heug in neud Zijn speut wier nie greut Tot zij ging streulen en hij opkreup…

In de keuken van mijn ziel huist soms een vreemde gast als ik wil slapen, breekt zij in; forceert een hersenraam en wast alle slaap uit mijn ogen. Zij steekt dan het fornuis aan met onbeantwoorde vragen, en ‘n pondje zorgen.…

Voor L. Mijn zilverharige vriendin en ik zijn als twee grote appelbomen steviger en heerlijker dan ooit in bloei, voor de bongerd gerooid wordt. Wanneer wij elkaar spreken, bijvoorbeeld over het best-bewaarde damesgeheim aller tijden, of over hoe wij ons voegen naar de wet van de wereld, almaar, en waarom, zegt zij mij: wij zijn bang…

Afwas die in Geen maanden Gedaan is, Vuil verspreid Over alles dat Keuken heet En wat op het Aanrecht staat Bedekt met Vet en vuil - Hier is uitbundig Geleefd, en Werden grenzen Overschreden - Maar Jij kijkt Toe, in vrede, In liefde, omarmt De mens die in Zijn eigen huis De weg is Kwijt geraakt…

Wat tot tranen toe fijngesneden, met wat jus de huig verheugt, heet...? Juist. Zonder koker wordt je nooit voorgeschoteld. Niet waar, ovaal feit? Als je 'con brio' zijn kookkunst laat afkoelen, proef je hoe HIJ heet...…

De afvoerputjes brullen. Ik juich: de vaat is weer voorbij. Het tafelzilver schittert me tegen. Alleen de vloer gromt verongelijkt. Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd. Een opkomend stormpje. Het dreef naar mijn domein. De Gastheer sprak: 'Later vieren wij dit zaliger!' Boven mijn borden begon het te regenen. Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…

In de keuken ligt vaders groene leren tas -- gevuld met dromen.…

Kun je pas als echte dichter boeien Als gevoelens uit heideknoppen bloeien Als emoties pas oplaaien bij paarse kleur Wat moet je als je doof bent voor geur Behoren gevoelens tot gebrandschilderde ramen Of aan klokken van een zonnige witte kerktoren Ontstaan gevoelens en emoties slechts in relaties Of kunnen ze ook alleen in mij zich laten horen…

De Here had deze keer weer eens genomen en met grote droefenis hadden wij kennis gegeven en vertrokken wij om 2 uur van het sterfhuis. In de eerste volgauto's zwijgend de mannen: iets van aartsvaders hadden ze - hoewel de meesten toch maar gewoon kantoorbediende waren. Daarna onder troosteloze hoeden de vrouwen, in het volle ornaat van de…

hij zegt: jij. hoe. gewapend staan, gehoorzaam. tucht. zichtbaar. versteende leegte grijs en ijzer. tucht. ---------------------- uit: 'Tucht', 1980.…

Er is geen poëzie in een te helder leven. Op het behang is altijd een plek die wacht op het vocht. Een vuile bek zoekt in de laden naar onzegbaarheden. Alles wat toonbaar is moet overschreven, ieder gedicht gewassen in inkt die blind van de moerassen zingt, waarvan men ziende niets kan weten. Er is geen poëzie in een te helder leven,…

thuis in eigen huis gigantisch veel bagage je rugzakte wat draagbaar is de rest al in de was koffers vol emotie ook zij waren er even uit zo dicht op eigen huid maar eigen ordening is weer een nieuw begin na samen veel ervaring delen ja je bloemen bloeien nog je balkonnetje is tof na het beantwoorden van alle post…

Nu is ze uit de keuken gekomen en in de deuropening gaan staan; één hand in de zij, en ze probeert boos te kijken, maar tegelijk heeft ze een half lachje om één mondhoek: Hé wat? O, doe maar gebakken, zeg ik. Ze verdwijnt de keuken weer in. Ze weet het, ze kan alles van me krijgen. En ik van haar.…

Nu is ze uit de keuken gekomen en in de deuropening gaan staan; één hand in de zij, en ze probeert boos te kijken, maar tegelijk heeft ze een half lachje om één mondhoek: Hé wat? O, doe maar gebakken, zeg ik. Ze verdwijnt de keuken weer in. Ze weet het, ze kan alles van me krijgen. En ik van haar.…

Het ruikt in mijn keuken, zoals in de kamer van hem.   Hij ziet mij kauwen op crackers, die hij achterliet, die hij kocht bij de Aldi.   Al die dingen ziet hij me doen, zittend op zijn stoel in die tuin, onder zijn pet.   Op vakantie was hij een keer dichtbij in de bergen.   Hij wilde er vast even uit, weg uit die keuken.  …

we zitten aan tafel tegenover elkaar de stilte in de kamer onderdrukt het straatrumoer onze ogen scheren rakelings vertrouwde verten in we lijken te wachten op iets of iemand in de keuken springt de kat op het aanrecht zijn staart zwiept een wijnglas om brekend glas bevrijdt ons je loopt naar de keuken ik hoor je mopperen op de…

Je roept vanuit de keuken ze komen er aan en dan zie ik ze netjes in een rijtje liggen als ze op de tafel staan…

Zalig die zijn die ze zijn in huis, in tuin en keuken.…

er is nog geen ontwaken maar ik ben klaar met vreemde handen die mij raken die zich bruut alles eigen maken wat ik ooit heb liefgehad de dagen zijn verdwenen in een samen wachten op ik ben hier niet alleen maar wel verdwaald tussen emoties die ik niet begrijp in een langzaam ordenen sluit zich de chaos die mij onverhoeds is overkomen…