Alle inzendingen over oude talen

Maar het gaat om de essentie, het spelen met de taal. Met taal als kanaal, kan men zijn spinsels kwijt. Maar moet er dan zo nodig een beste zijn door strijd? ------------------------------------------------------------ note:In dit mini-sonnet uit ik mijn mening over de zogenaamde dichtwedstrijden, ook wel poetryslams genoemd.…

in de open haard knetteren zacht vlammende verhalen zie vele emoties opvliegen in tal van vreemde talen nog speelt jong hout de hoofdrol in het vuur zij laaien heftig op spatten vonkenregens uit hun jeugdig blok verteren snel naar smeulend gloeien in nawoorden die boeien geschiedenis is in rook opgegaan maar hun memoires…

Je vroeg mij of ik klaar was met de Goden, lieve schat waarom denk je dat ik je woordloos bemin en altijd zwijgend doorga in zuiverheid der liefde achter blauwe schemerlampen hoor ik zachte droeve stemmen van andere lijfzuchtige schimmen die voelen waarom denken aan taal taal schenken aan het denken is en in verbeelding vertrouw ik…

De talen, die wij allen samen spreken. De goede gedachten, die alle mensen samen delen. Het goede, dat ook kwade mensen doen. Stoffen, talen en goedheid vormen het wonderweefsel dat alle mensen samenbindt. Vormen het liefdesweefsel dat G-d in stilte voor ons vlecht.…

buurvrouw op links doet het van achter naar voren in een voor mij onbegrijpelijke taal mijn vroegere geheimschrift is er niets bij Lady Love…

spreek beleefde taal dat wordt het beste verstaan en voorkomt woorden [senryu] foto: Martien Montanus…

ik kom bij je aan het geluid van mijn gevoel spreekt een eigen taal in deze uitnodiging open jij slechts mijn deuren…

zwarte taal spreekt over kogelgaten in de ziel van de zon neem het maar zoals het is vervreemden van feiten is altijd nog mogelijk…

een oude villa de naam overwoekerd door 't weer een oude villa verbouwd tot uitgeverij van het stadscentrum een oude villa opgevreten door vooruitgang onkruid overal een oude villa het gezin wordt kaartenhuis met russische thee – een oude villa en jonge kinderen vervuld van dromen…

* [Volgens Simon Stevin, anno 1587: is Nederlands een ideale taal tevens binnen de wetenschap en valt af te leiden uit het grote aantal eenlettergrepige grondwoorden waardoor volgens Stevin onze taal oorspronkelijker is dan en van het Latijn afgeleide taal als het Frans.…

verwarring als een donkere gloed dat ik zachtjes inadem en wat langzaam mijn ogen vult verwarring wat mijn mond instroomd mijn tong laat spreken zonder taal taal die vol leegte is verwarring als een benauwde warmte wat lichamen laat zweten dat dorst laat drinken drinken zonder verkoeling verwarring als een dichte mist waarin te…

Men zegt dat de bladeren - voor ze die verloren - in vele talen spraken. Men hoorde ze fluisteren: I am a tree, don't talk, just love me. Het belooft een nieuwe lente, als we naar elkaar toegroeien in alle talen, alle daden. --------------------------------------------- uit: 'De verleden tijd van vrede', 2005…

zij voelde in stenen haar eigen genen uit een eerder bestaan zag landschappen in het terloopse gaan onder vluchten vol kleurrijke luchten in de warmte van thuis was er het ceremonieel groeten in eindeloos ontmoeten waarin samen ervaren waarheen de stroom van de tijd ons toen heeft geleid in tal van talen verstond babel al onze…

Onder al jou woorden is een taal, die jij voor een deel bent kwijt geraakt. Onder alle woorden heb ik van de taal een sluis gemaakt. Ga je dieper naar beneden dan kom je in je hart. In je hart daar stroomt het water, waait de wind soms hard en dan weer zacht. Schijnt de zon die jou verlicht, valt de regen als een zegen.…

Het gebeurde dus daar, bij de oude toren -- Hoe oud is die dan?…

klokken kleppen door heuvels van heimwee en wind van verlangen vangt hemels parfum spraakloze taal strooit stilte naar binnen spreekt luider dan orgel of daver van drum zou ik vergeten, bergen van Sion hoe vrede in brede almen zijn weiden uitspreidt op Salem 's flanken waar banken staan in het licht waar kabbel van kreken tot drinken…

meaux ik zag mijn overleden vader op de terugweg vanuit zuid-frankrijk in meaux, rue de la république in een rolstoel voor de etalage van een fotozaak met zijn drieën reden we richting senlis onze wegen keerden zich naar binnen deden de steden weemoed en melancholie het atlantis van voorbije tijden aan waar taal haar tekort manifesteerde…

Oude eiken en beuken vertellen zacht waaiend van het ruwe boerenleven, dat in vervlogen eeuwen mocht streven naar gezondheid voor adellijke zalen. Woudreuzen vol klimopranken stralen strenge zorg uit, willen beschutting geven aan tere bloempjes, die elkaar weven tot één grondtapijt, met zoemende talen.…

Geeft vreugde in het oud gemoed, brengt mij de lente heel nabij. Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel.…

Gewoon een zandbak waar twee kinderen spelen van net acht jaar oud, en toch alsof ze al jaren lief en leed delen zij geeft eventjes die plastic schep hij geeft eventjes dat emmertje zand en allebei hopen ze stiekem op eventjes een aanraking van elkaars hand maar hun kansen op een aanraking is als zand tussen hun vingers door gegleden het…

We trekken oude jassen uit, lange tijd leken die ongeschonden de nieuwste zijn nog niet uitgevonden.…

is boertig en obscuur en zij wil land verkavelt liefde in de oude schuur en weet dat jij in staan al hangt jouw maat en erfenis want landen grenzen komt haar nu van pas zij laat de polderjongen driftig herenboeren op de ruft van biogas wil melker 05/10/2006…

wij spraken nooit dezelfde taal al peuterde de kleuter die ik was letters uit zijn mond ik kraaide nimmer zijn GEMAK noch zijn ONVERMOGEN wel eigen wisselwoorden die hij niet verstond stappen, fietsen, autorijden vreemde talen die hij sprak of liever: schreeuwde tot het kristallen lexicon van mijn kinderliefde brak deelden wij geen idioom…

verschoond door de eeuwige zee van licht in de taal van mijn hart……

foto van een lege plek in de directiekamer daar waar wij samen zaten hangt nog een vleugje van wat was met soms de stoelen naast elkaar gebogen over taal en wat ideeën en wat er verder was maar ook gegrepen door de dag met aan de muur wat nu niet zichtbaar is maar ook geschreven was in de taal van je vader van wat wij samen…

--------------------------------------------- uit: Vluchtstroken van de taal, 1988…

Of de taal, Die ons vertelt, Wat we missen?…

vergeten zijn de woorden de zinnen het verhaal vergeten zijn de tekens het beeld de taal vergeten zijn de mensen de massa het moraal…

Als taal zwijgt waar liefde bindt leven letters zonder klanken twee tandenborstels zeggen al genoeg…

toon van taal giftiger en bozer tegenspraak van mond in vuur van vreugde geslonken wereld van geluk versmald…