Alle inzendingen over oudjaar

Geproost op het afscheid Afscheid van een oud jaar De laatste noten verdwijnen langzaam in stilte Stilte die opnieuw gevuld moet worden Nu lijkt 2008 nog kil en leeg Leeg maar nieuwe mogelijkheden staan alweer in een rij Een rij van gebeurtenissen Die ons snel leiden naar het einde Een einde maar het begin van het nieuwe jaar…

hij beent schimmig op zijn laatst weet zich weldra knallend opgebaard in muizenissen verlost van vrome nageboorte te hoop lopen tafels vol als door biecht verschoond leggen groots geloften af bij tijd getaande tempels ontknoopt knallen kurken los vrij van ooit gefleste geesten roepen heil en zegen af over koppige nevelvelden terwijl…

't Nieuwjaar! Och! 't is altijd 't oude: zitten beven van de koude; dan, deur slijk en moze gaan; later, in de zonne braên; als het zwijn zit in de kuipe, 't keerske brandt al in de puipe; en, van zo de winter fluit, 't keerske is dood, en 't jaar is uit! 1885 --------------------------------- moze: modder puipe: open nis in…

Tegen het einde van het oude jaar, voel ik aandrang om terug te kijken. Vlak voordat het nieuwe jaar begint, heb ik zin om vooruit te willen zien. Als niet-roker rook ik graag een sigaartje, om het leven beter waar te kunnen nemen. Dan wordt het weer tintelfris in onze kop. Wanneer we niets doen en aandachtig kijken, lossen ook problemen vaak…

Wat een illusie, het meten van de tijd. De mens peilt met zijn knallen, opgetogen, de omvang van zijn eigen onvermogen om te ontsnappen aan vergankelijkheid. In tijd of eeuwigheid, straks klink ik even op alles wat dit jaar mij heeft gegeven.…

jij hebt net met liefde het oudjaar schilderij met blanke matte lak afgedekt nog wat klein herstel in vorm en kleur voor de fine fleur van het gebeuren leven is nooit zwart wit maar waaiert mee in een situatief bewegen dat schilderen maakt je deel van een bestaan waarvan nooit alle deuren open gaan er is nogal wat grijs…

Tijd volgepropt met zinnige En vooral onzinnige dingen - Veel geratel over van alles En vooral over helemaal niets - Mens, waar bazel je over? Als je niks beters te melden hebt Hou dan gewoon je mond! Geen tijd meer over om van te leven, Druk met alles, druk met niks, Geef mij die lege tijd dan maar Waar ik mateloos naar verlang…

traag rookt het vreugdevuur zijn grijze chaos in de rode zee van de chinese rol het dauwt en waar je stapt plakt het restant van kleuren en illusie aan je schoenen vast de honden trekken in hun angst om weg te komen van deze voor mensen toch wat bizarre restanten uit hun dromen donker heeft oudjaar een barmhartig ogend gezicht…

Wees sterker dan de trekkracht van de tijd: het jaar loopt af, laat niet de zonnewende je zelfbeklag versterken tot ellende en stop op tijd je cyclische verwijt dat je het niet ziet zitten, 't is te zwaar; je weet precies hoe 't oude lied gaat klinken straks spoelt je zelfrespect door rook en drinken weer naar het zelfgemaakte spook: oudjaar…

vinden ze, Sowieso al te lang mee gewacht - Als het aan hen gelegen had Was ik er al lang uitgestapt, Niet beseffend dat de horde Om morgen toch weer naar school Te gaan elke nieuwe dag Nog onneembaarder wordt Opgedragen aan Fleur Bloemen Inspiratie: 'Nooit Meer', gedicht van Jean Pierre Rawie geschreven voor Fleur, t.g.v. oudjaar…

Gisteren vierden ze nog maar oudjaar, eergisteren zaten ze nog aan de unief, wat eerder in de kleuterklas. De knietjes die ze stukvielen op de speelplaats zijn amper hersteld of ze moeten al vrezen voor hun heupen.…

oudjaar vier ik alleen alleen met mezelf mijn pc en de tv god kijkt op me neer terwijl ik lig te kijken eenzaam en alleen vanavond,niemand om te praten te dansen of te zingen of iets wat mij gelukkig maakt geen programma' s meer de tv die zet ik uit met mijn pc in slaapstand ga ik naar de keuken ik rook een laatste sigaret terwijl…

Buiten strijkt men over zwavel, binnen geurt het naar oudjaar, Remco sprak in dichterswoorden op tv, het voelt zo waar, zoals hij zijn vak beschrijft, ach, wat kennen wij elkaar, maar zo dicht, ja dichter nog raakt hij mijn verdiepte snaar alsof hij leest hoe in mijn hart elk nieuw gedicht ontspringt, hoe herkenning 't hart ontregelt,…

jij hield niet zo van het onverwachte plotselinge geluiden en krachten die tevoorschijn kwamen op een niet bekend moment vaak vooraf gegaan door flitsend licht in alle kleuren glinsterend en sierlijk dansend op de wind in de ogen van ieder kind in versnellend tempo op naar de finale die met een grote klap alle schoonheden…

Gij preekt: 'de tijd vliegt snel; het vluchtig leven slijt!' Och, wees gij zelf nu ook wat zuinig met de tijd. ----------------------------------------- uit: Gemengde Gedichten (1881)…

zij draalt op de hoek van de straat voordat zij rechtsaf en voorlopig uit zicht gaat een zwaaiende arm en een wuivende hand de haren een chaos nog net voor de spiegel tot orde gekamd een afscheid zoals van het oude jaar haar terugkomst vol blijdschap in een weer stralend nieuwjaar haar bagage is niet vergeten het was…

Het oude jaar gaf veel te snel de geest: Wij knipperden maar even met de ogen En reeds zijn alle dagen omgevlogen. Nee, het is echt een jaar van niks geweest. Wie weet toont men in later tijden aan: Het jaar tweeduizend heeft niet eens bestaan.…

Alle kwaad zou ‘k vergeten, Kon ‘k omzien naar ’t jaar Met zijn dagen zo droef, en zijn nachten zwaar, Met zijn uitzicht op bitterheidsbeten; Enkel noodde ik bedroefden En weldoeners uit Tot een stille bijeenkomst en jaarsbesluit, Aan de haard, waar ze menigmaal toefden. En met broederslag komen Ze in ’t geesten-uur aan: De nóg droeven…

Het oude jaar kreeg een verlengd besluit: De klok werd één seconde teruggezet. Maar daar hebt u misschien niet op gelet, Want wat maakt nou één zo'n seconde uit? Alleen Olympisch kampioen Van Velde Weet heel goed hoe zwaar één seconde telde.…

Vuurpijlen Vuurpijlen en lawinepijlen Kleuren vol licht in de lucht Alweer een jaar afgesloten Een traan een lach een zucht Kanonslagen en donderbussen Straten gehuld in dikke mist Champagne sterretjes oliebollen Zo wordt dit jaar weer weggewist Om twaalf uur zoenen en bellen De beste wensen gaan over en weer Een nieuw jaar een nieuwe…

't Is een vast gebruik dat iemand altijd zegt Koop geen vuurwerk, maar volg je gevoel Geef dat geld toch aan het goede doel Wie zoiets doet, die straalt en siert pas echt Maar als het is om boze geesten te verjagen Is dat ook een doel om wat aan bij te dragen…

reizen in vertraagde tijd is reizen door een leeggewaaid landschap waar bomen dwarsliggen en men de dichter heeft bestolen van zijn woord in dromen dromen wij van geluk en vinden iets van onszelf terug als in de spiegel aan de wand waarin het kijken is vergaan tot ogenschijnlijk lijden waarbij pijn wordt tot een glimlach die op de lippen…

Jaar, wat zijt ge een vreemd oud-jaar: Heet dát gaan sterven? Met bruine kransen in uw haar, Als een jong man, voor een feestmaal klaar, Zorg'loos, zie ik u zwerven... O vreemd oud -jaar! Hoé gaat gij dood, oud-jaar? Zult gij gaan zitten op een hoop Blaren, wel bruin, maar warm van zon, Midden in het licht en in een doop Van stralen…

Er was eens een giller uit Leiden, die ging het jaar huilend uit rijden. Hij bleek een piraat, tot alles in staat. Een knal deed hem flitsend verscheiden.…

teller op toeren millenium drie verwacht nu tweeduizendenacht…

er is geen balans op te maken niets houdt elkaar in evenwicht de enige activa die ik bezit ben jij met je stralende gezicht uit de prilheid van lente groende jij zomer en bloeide beeldschoon kleurrijk oogde herfst in rijpende oogst voor koude dagen die om feesten vragen ik heb ooit je hand gepakt toen ik onomkeerbare liefde zag het…

In rook vervlogen - op het kruispunt speelt de wind met rood papier…

Ik, de al oude verzenvinder, die, op rijm van hier en ginder, menig reke, rijpe en rond, lijk gevonden vruchten vond, wense u vrij, nu dat het jaar is op nen nieuwen inventaris vij'-zes posten voortgetreên veel geluks en zaligheên!…

ik bied je vannacht mijn vuurwerk aan door bij je te zijn in een magnifiek gebeuren zullen stralen en bogen de hemel doen kleuren maar ook met de pijn en onzekerheden waaraan wij samen hebben geleden in vuurspuwers en draaiers dansen licht en beweging hun eeuwig komisch spel alles ging snel in een jaar vol hectiek over bergen door…

ik ben het jaar begonnen op wit linnen de pigmenten mengen gebeurde diep van binnen het pastel van lente kwam al snel in sprankelende groei tot bloei op het doek een maand met koude kleuren ontsierde de zomer die toch tot diep in de herfst zijn warme teugels liet vieren met een donkerrode oogst die overrijp boog voor de eerste vlokken…