Alle inzendingen over overboord

de schrijver staat aan het roer van zijn boek smeed woorden in een hevige hunkering van storm regels glanzen over de reling letters swingen op het dek het scheepsjournaal in mooie woorden het boek, het boegbeeld van het schip met luchtige verzen in de zon waarin zinnen kraken in zeekoorts adjectieven bungelend overboord…

en met een "Man en Muis overboord!" voegde kat de daad bij het woord wat een sukkel! dacht ie nog zeker teveel tekenfilms gekeken…

een gedicht waar vleugels en schaduwen elkaar verknijpen in poëtiek ik wil het niet maar ik hoor en zie ganzen in een lucht vol vleugelslag schaduwschuivend over het land meer dan ooit overboord het rotsvaste van zachte zandkorrels op geopende hand een wervelwind blaast en neemt ze mee zoals tijd het leven neemt of geeft aan…

Rederij bericht aan Amazon: megamammoet MSC ZOË naar Bremerhafen, vanuit Lissabon stuurt noodsignaal in storm op volle zee deint vervaarlijk, lading raakt ontbonden 282 overboord 222 teruggevonden waarvan er 22 op de Wadden gezonken lijkt de rest van wat ze hadden 60 - de stem van 't water niet gehoord...…

Ik zie de soldaten zonder leider, alle normen overboord, totale waanzin. Zonder enig pardon, ...wordt de man vermoord... Ik zie het pistool tegen zijn slaap, het emotieloos afvuren, geen film maar echt. Het vergeten hiervan, ...zal mijn leven lang duren...…

een onorthodox gedicht schrijven is een beroep doen op je fantasie alles wat oubollig is overboord gooien je te buiten gaan aan alles wat je voorheen zó vreemd leek mag er dan iets geks ontstaan dat jeukt en schrijnt dan kom je in de buurt raadpleeg bij twijfel een sentimentele gek één hij geeft je inspiratie of twee hij slaat…

Het verhaal gaat dat een man overboord vanaf de oever flarden van de omgeving opvangt. Wij waren met velen en zagen de vogels de dieren in het grasland, alles trillend alles overladen met leven.…

Geen stem wordt gehoord God gooit het allemaal overboord Hij luistert niet Alleen de wind kan het je zeggen Of de vogels In de lucht Ondoordringbaar God Kan niet kapot Blijft Zijn stem Overheersend Bindend Regerend In alles aanwezig Omdat men zoeken moet Anders stopt het met het stromen Van het bloed Alleen als de wetenschap hem kan…

Ik droom ervan als filmacteur te leven En heb al vaak aan castings meegedaan Maar steevast kreeg een concurrent de baan Ik kreeg de raad het filmen op te geven Maar nee, ik kan de camera niet missen Dus overweeg ik nu maar te gaan vissen…

altaar tussen psalm en preek door ringen wegen in mijn broekzak op de achterste rij rinkelt de bus aalmoezen voor 11.11.11 even zijn we het ontroerend eens je huivert onder het kruisgewelf ja en ja over en uit de herder doopt de kwast in wijwater besprenkelt het paar met een zegen je gooit het boeket in een regen van rijst blind overboord…

Het snelvuurkanon in de staart vliegt overboord Het pantser weegt en vreet brandstof Buiten bereik van het afweergeschut Valt Little Boy door het luik Zijn romp vol uraan geperst Neemt een steile, fatale duik De havenstad is in een wenk weggevaagd In een wijde straal daalt as en puin De helft ontsnapt, kruipt met buikloop, Verminkt door…

je kunt me blinken zien als een zeiljacht of een schip varend aan de zilte kim niet meer dan een verre stip mijn verhalen die zijn stil mijn tranen zijn onzichtbaar de straffe wind is met me mee mijn zeilen zijn onklaar mijn angsten zijn verborgen geen maan of leidend ster het anker overboord gegooid maar de bodem is te ver…

Zijn identiteit vernieuwt zich in het overboord gooien van dissonante resonanties. Zijn keelgat wurgt en galmt nog wat wanklanken en geeft zijn kater nog een stamp na.…

omgaan met angsten en verdriet stemmen in mijn hoofd controle overboord emoties worden afgevlakt een zelfbeeld dat niet meer de hoogte inschiet demonen komen in tienvoud op me af een leven in een eigen wereld gedachtekronkels van buitenaf mijn leven uitgedrukt in een troostend gevoel een doorbreken van een patroon niet weten wie…

En ik voel mijn tranen branden, nog voor het verlossende woord, zie de liefde van ons echt stranden, en slaat ons geluk hard overboord... Voel jij jouw liefde wegebben, en hadden we dit eerder kunnen weten? Weet dan, dat ik je nog héél lang zal liefhebben, nog láng, nadat je me zult zijn vergeten....…

Muffe , grijze dagen en verkoudheid: overboord. Niet enkel liefde, ook hoop is een werkwoord. Nog even geduld en ook die warme sokken Dan komt dat zalig zonlicht ons allen verlokken! Merk ik een glimlach, fijn zo.…

Ik droom een droom, gooi de nachtmerrie overboord wens voor iedereen, een vredige Kerst, wetend dat de nachtmerrie elke droom inhaalt!…

Wrok, haat, jaloezie, ergernis, hebzucht, hartzeer en egoïsme, als ballast gaan ze overboord. Geleid door het licht, heilig licht , ontdoe ik me van mijn boeien. Leven in het moment, waarin Hij naast mij staat. Mij Zijn levensgeest schenkt, Hoe meer ik met Hem verbonden ben, hoe krachtiger ik word. Geen orkaan, kan hier tegen op.…

Maar wat me toch een beetje heeft gestoord: dat ‘ongehoorzaamheid’, naar ‘k heb vernomen daarvoor ook als een reden wordt genomen; dat gooit toch wel wat normen overboord.…

Ga met me mee Naar die verre woestijn We begraven je verdriet Als we daar zijn Ga met me mee Met je zorgen voor later We gaan naar een meer En smijten ze in ‘t water Ga met me mee naar dat verre oord Pak al je angsten We gooien ze daar overboord Ga met me mee We reizen almaar door Naar het begin van je wereld Waar je de paniek…

de vrouw zeilt haar reis over een zee van rouw gooit haar schoenen overboord wie vaart haar tegemoet? vragen is zoveel hoger dan weten wie leeft een buigzaam leven?…

Losse letters smekend om een woord meegenomen door de woeste zinnen onder invloed van de vreemdste dromen dagelijkse beslommeringen overboord woordbloesem tussen het frisse groen een uitbarsting van nieuwe liefde mag ik jou vragen om een zoen?…

Het waait onder haar vliesdun kleed; ze vangt, verkleumd, een nieuw gezicht en spreekt ertegen: lief is klein en klein is overboord voorgoed verloren. Wat ze heeft dat mag ze houden: mager haar en wit gezicht van louter wind; een vuist zo rond of daar een angst begint.…

Bootje van papier zeilend over troebel water geen man overboord. Lokroep van vogels van krielkip tot de voorste haan zet de muziek maar in. Ik tel de stilte in lengte van dagen maan in het water. Goud heerst in stilte zilver laat steken vallen brons wacht op een vonk.…

Muzadmiraal op wilde wateren Een zevensterren duivelstoetsenist Bevoer mainstream het mississippi zuidland Waar in het havenzicht proud mary lag De bakermat van jazz en mardigras Aemilius werd Adversarius Zijn mainstream driemaster op maiden voyage Werd puur ritmiek: bass drums and all that jazz De brainwaves sloegen bijkans overboord…

De zon komt met grote tegenzin traag op over de koperen zee dreigend drijft er een bijl mee strandwaarts, op een flauwe deining Slapende cipressen langs het strand het vroege kind op het ontwakend zand Bij een passerend scheepje ver van wal gaat slordig een morgen overboord of het ooit middag worden zal ?…

het onwelgekomen inzicht wentelt zich telkens een nieuw beeld zich aandient met het genot van een knorrend varken in het eigen kleine slijkgelijk overboord, die oude gedachten dat was maar 'Spielerei' naar de gaskamers ermee hier is 'die neue Armee' de rest, weg ermee, away want is hij niet meertalig?…

Verhagen die popelt de PVV te verdragen Hoewel meningen in 't CDA verschillen, is zijn regeringshonger niet te stillen, werpt hij menig principe overboord om te komen tot regeer- en gedoogakkoord De ogen zijn nu gevestigd op die twee, de fractieleden Koppejan en Ferrier, hopelijk weigeren zij met een duidelijk "nee" het duivelse pact met…

Ik zie nog steeds de beelden van onze grote hartstocht, de romantiek en intensiteit, maar jij gooit dat alles zomaar overboord! Heb je mij dan niet echt bemind? Was het maar een pose voor jou, een invulling? Ben ik erin getrapt? Voor het lapje gehouden?…

Gooi je angsten overboord ze kunnen je werkelijk niets beloven het enige dat jij moet leren is in je eigen kracht en liefde te geloven Pak mijn hand en kijk mij aan laat je liefde aan mij staven voel dat mijn liefde slechts een reflectie is van je eigen prachtige gaven...…