299 resultaten.
Bomenlandschap
netgedicht
3.7 met 19 stemmen
518 de maan schijnt boven de rand
van een zwart bomenlandschap
aan het einde van de tuin
een ring van schijnbare nevel
draagt het weerkaatsend licht
tot aan flarden van pluizige wolken
de slaap wil niet vlotten
en zie in het hoge gewelf
een engel van vreugde dansen
ik lijk de vrijheid te vieren
aan geketende gedachten
en in mijn rieten…
Thuis
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
336 ik ben onder aan de berg
thuisgekomen na jaren van
omzwerven in belichte duis
ternis, helder zie ik de blauwe
lucht, nog verder dan tranen
die verdampen aan wimpers;
de rietvelden van de ziel in
het gevoel vastgeprikt als
spelden die glinsteren in het
aangezicht van mijn volle maan
nog eenmaal demp ik het vocht
en tel in mijn hart de som…
overweging
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
662 wit dekt wat grauw is,
dat moet te denken geven,
de wereld leeft door…
overwegend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
47 ik denk je na
en leef door alle dromen heen
geheel in lijn
met achterstallige toekomst
gaande over een afslag
in het landschap
doorverwezen vanaf
ons punt van vertrek
zien we onszelf verloren
geografische gezien
in denkbeeldig
nagekomen bestaan
als toestand van
voornachtelijke spiegeling
louter emblematisch
vooralsnog…
overweging
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
419 Geef die seriemoordenaar
toch geen oorkonde maar
immers
Voor een oorkonde moet men niet dralen
en toch zeker twintig moorden halen
En hij had er slechts tien
meer iets voor mijn tante Mien…
overwegingen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
531 omdat het onmogelijk is
de hemel te bestormen
met windbewogen wolken
vluchtig te worden
overwegen zij
blootsvoets af te dalen
naar zand en water of
ademloos te blijven
bij helmgras en vogels
dan wel eigenmachtig
in het midden
te vol-staan
waar alle schaduwen
tenslotte samensmelten
in een paringsdans…
Overweging
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
620 Toen ik dit begon te schrijven,
wist ik dat ik zelf weg zou gaan.
Doch deze woorden zouden blijven
en mij op paper deels doen voortbestaan.
levend in de wijze wetenschap
van mijn eigen eindigheid,
is het dat ik telkens woorden schrap
en niet lukraak maar wat inkt neer smijt.
Niemand echter zou ooit weten,
welke woorden zijn vervangen
en…
Overwegen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
416 Laat het er nooit van komen
Nooit gebeuren
Dat ik geen licht meer zie
Op mijn pad
Verdwaald ben in het duister
Zonder kleuren
Het zoeken meer dan zat
Mijn bed blijft kleven
Aan mijn rug
Dag in, dag uit
Hetzelfde blijkt
Een lijf dat hapert
Stram en stug
Mijn energie niet verder rijkt
Laat het niet komen
Niet gebeuren
Dat de toekomst…
Overweging
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
544 Het oude jaar heeft iedereen geraakt
voor groot en klein werd alles anders
en wereldwijd valt nog een traan.
Daarom de wens dat in het Nieuwe Jaar
Corona wordt verslagen.
Voor u heb ik een aantal letters toegevoegd
en schrijf daarmee naar hartenlust
uw wensen en uw dromen
ga met wat u zelf geschreven heeft,
voor 't mooiste wat het nieuwe…
Hoofdtransplantatie
snelsonnet
3.9 met 8 stemmen
453 Wanneer ik dan besluit van hoofd te ruilen
En men mij na de operatie ziet,
Ben ik dan nog Wim Overweg of niet,
Of is het resultaat ook om te huilen ?
Ik denk, dit overwegend: “Laat eerst maar,
Voorlopig staat mijn kop er ook niet naar.”…
(Geen) excuses
snelsonnet
3.8 met 6 stemmen
285 Zelfs voor niet één rijksovervalmethode,
Zoals die blauwe envelop in maart
(Een muisje met een hele dure staart)
Zijn Overweg excuses aangeboden.
Laat staan – wat al zijn klachten overkoepelt –
Dat er bij Overweg iets wordt versoepeld.…
Vermoedelijk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
477 Ze blijven altijd spreken
Soms ver terug in de tijd
Bevestigen het herbeginnen
Herhalen de leugen
Versterken de waarheid
Herinneringen
Nooit zullen ze sporen ontginnen
Vermoedens doen dat vermoedelijk wel…
Feest
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
2.046 Vandaag ontwaak ik met ontbijt op bed,
Want het is feest, exact één jaar geleden
Heeft Overweg zijn allereerste schreden
Schoorvoetend op dit dichterspad gezet.
Light verse is zo verslavend als een drug,
Maar Overweg neemt even gas terug.…
De leukheid van het leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
207 Ongebruikelijk,
overwegende zelfliefde
leidt tot gemeengoed.…
Formule 1
snelsonnet
3.0 met 1 stemmen
437 Wim Overweg zit nooit in zo’n benarde
En zwaar verkrampte houding aan het stuur.
Wim Overweg rijdt nooit in nog geen uur
Een splinternieuwe autoband aan flarden.
Als Wim rijdt is er nooit een centje pijn,
Hij zou voor elk een voorbeeld kunnen zijn…
It sil heve
snelsonnet
4.2 met 4 stemmen
570 In Friesland wil men wegens doodsgevaar
De overweg die onbewaakt is sluiten.
Straks kunt u naar mijn snelsonnetten fluiten,
Maakt u daartegen s.v.p. bezwaar.
Dat alle Friezen roepen: “It sil heve,
Wim Overweg moet hier wel blijven leven!”…
Nachtmerrie
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen
380 ’t Is vrijdagmorgen...nog geen snelsonnet
Wim Overweg staat daar nog fraai te pronken
Te laat...verzaakt...wat ben ik diep gezonken
Uit schaamte kruip ik maar weer in m’n bed
Ik droom...een onbewaakte overweg doemt op
Te lang...daar komt Hans Mooi met in zijn hand een strop…
Hervorming
snelsonnet
2.3 met 7 stemmen
1.014 Wij ergeren ons dikwijls geel en groen
Aan al die grote waterige bollen
Die her en der door onze ijskast rollen,
Doch nu is er de vierkante meloen.
Toen ik dit las, dacht ik meteen: Waarom -
Waarom zijn de bananen nog steeds krom?…
Grijze golf
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
333 overdenken, zelfs het overwegen…
Lintjesregen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
276 Wim Overweg behoorde niet bij de gedecoreerden.
Er zijn de wereld lintjes weggegeven,
Maar voor het zeventigste jaar op rij
Was hij er - jammer, maar helaas - niet bij,
Wat heeft Wim Overweg wel niet misdreven?
Hij vindt die lintjes allemaal maar nep:
"Wat hep Mien Dobbelsteen wat ik niet hep?"…
Ons kent ons
netgedicht
3.5 met 103 stemmen
12.394 Ik kan met mijn mollig lijf
vast stukken beter overweg
als ik maar gedichten schrijf
en gewicht in woorden leg.…
Dichter uit Nuenen
hartenkreet
4.7 met 9 stemmen
607 Een beginnend dichter uit Nuenen
Die kon nog niet zo goed rijmen
Toen dacht de slimmerik
Ik maak een limerick
Maar met het ritme kon hij ook niet zo goed overweg…
Ik...
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen
1.077 De wereld draait al miljoenen jaren
in steeds dezelfde richting rond
maar ik moet daarentegen bij elke stap
mijn richting overwegen.…
Rampstadrail
netgedicht
2.2 met 15 stemmen
1.606 werken aan
hoogte laagte
verschillen
doet lange files
ontstaan daar
de overweg
geblokkeerd is
groeit ergernis gestaag
de zon brandt…
een onverwachte wending
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
288 (bij het passeren van een overweg)
een meisje
pakweg
7 jaar
juist
als ik denk
dat ze gaat'
zwaaien
steekt ze haar
middelvinger
in de lucht...
-ontgoocheling
in vogelvlucht-…
middernachtsdroom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
227 nog niet van werkelijkheid
ontdaan klonk onvervalst
een nagelaten refrein
voordat alles bestond
koortsachtig en nachtelijk
met ontwaken als overweging
gewoon, omdat dit zo liep
in ivoren ochtendstond…
Duurzaam
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen
443 Noem mij dan ook geen ozonlaagontwrichter -
Maar Overweg, de groene ecodichter.…
Omdat daar toch niemand zat
gedicht
3.2 met 70 stemmen
25.374 Omdat daar toch niemand zat,
en omdat het niet dicht zit,
is het weer tijd voor een wandeling
langs de oevers van het strand, daar
waar het woud zich plotseling inhield,
of zich gaandeweg heeft verwijderd.
Dit denkt iemand die niet weet
dat hij in deze tekst zit
en er nooit meer uitkomt,
hoe hij ook morrelt aan zinnen
en met betekenissen…
Buitenaardse overwegingen
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
780 Er komt een dag dat wij niet meer bestaan
Dat anderen de plaats van ons innemen
Want niemand kan onsterfelijkheid claimen
We zullen als die tijd komt, moeten gaan
Hoe zal het zijn als wij er niet meer zijn?
Gaat dan de mensheid toch nog eeuwen voort
Of wordt ze spoedig door een gek vermoord
Of door de vinding van een superbrein?
En waar…
De pijn van contact
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
215 ik kende
de bruggen
met hun
snelstromend
flitsend water
waar hun
schaduw met
diepzwarte
woorden riep
om te duiken
mee te gaan
in de fuiken
der verlokking
van het niet
meer bestaan
nog restte
de kou en een
twijfelachtige
afzet bang voor
de pijn van contact
in de klap
die het water
echt brak
en de brug
verdween…