Alle inzendingen over overzij

Een bloed-en tranenzee Bruist golvend mij voorbij; Maar 'k zie ook de overzij, Hare eeuwig groene kust, Hare ongestoorde rust, Haar eindeloos verschiet, Dat niets dan weelde biedt, --- Dáár juicht mijn hart tot God. Ik draag gerust mijn lot. Zijn engel brengt ook mij Eerlang aan de overzij!…

Vanuit lege ruïne klinkt het toonloos zonder gestalte naar overzij waar volle huizen luxe riante villa’s geen antwoord bieden stromen woorden door wind gedreven die in oude tijden harten warmden en nu in koude vlagen slechts tonen het verval.…

Zetten als vanouds ook letters, mijden wit papier op een beeldscherm, woord en beeld verbonden dát bereikt een overzij. Hopend dat weldra ook een antwoord wordt verzonden.…

Wij zien van de overzij Het voegschrift in haar muren, Haar koele kleurglazuren, Haar verte en haar nabij. Hoe overtreft haar glans Haar spiegelschijn in 't water! - Straalt zo de Godsstad later Tot schijn mijn stad van thans?"…

ik besta in een mengeling van gedachten vlucht uit het evenwicht, balanceer aan de rand daar ik niet wil weten of de overzij mijn biechten had begrepen nietsdoende en afkerig streel ik de glad gestreken wind vraag me af of de dood ook de regen kent, een snuifje sneeuw of de naam van het gemorste kind het is slechts gissen wat…

De ober dekt een tafel voor twee aan het raam met uitzicht op zee Een oudere heer schuift stilletjes bij legt een witte roos op het bord aan de overzij Hij heft het glas alsof hij wil klinken en leegt zijn hoofd door dubbel te drinken Telkens weer reikt zijn getaande hand naar de witte roos aan de overkant…

De Zuidervaart vliet aan m’n oog voorbij met aan haar overzij het jonge vee dat uitgelaten dartelt in de wei. Waar reigers roezemoezen tussen riet een kievit waakzaam op zijn eega wacht daar kweelt de karekiet een liefdeslied.…

Ieder figuur aanschouwt zijn overzij zonder zich door de stof te laten hind'ren. En vage sluiers nemen omtrek aan. Een omgekeerde orde is op handen. Ik zie uw ogen in de regen branden. Om mijn gelaat liggen uw natte handen. Ga niet meer heen. Of laat mij medegaan. ---------------------- uit: Euridyce (1944)…

de vaart vliet aan mijn oog voorbij met aan de overzij het vee uitgelaten in een bonte wei en tussen hier en daar d’oude stee hoge bomen schuiven in een rij langs het dravend boerenpaard dat ’t voorjaar ruikt in natte klei en merries van de binnenwaard waar reigers scharrelen in ’t riet houden kieviten de wacht zingt de karekiet zijn…

ten leven op zou staan En al zijn je lieve ogen niet meer stralende verlicht Ik wil dat jij mij stil hier ziet met uitgedoofd gezicht En ook al spreekt de stem die mij zo dierbaar was geen woord Toch heb ik van de overzij jouw smekende roep gehoord…

Een aarzlend reiken Naar de overzij, Een angst, een wijken, Een: neen niet míj, Nog één gedachte, Een snelle droom, Over het zachte Van bloem en boom, Een laatst verlangen Naar akkerland, Hoe de appels hangen, Het najaar brandt; Dan…

Hier staat men eenzaam op de brug in 't holst van deze morgen, om op het eb te zien weerspiegeld de Soda dreunend aan de overzij. Hier komt een fietser koud voorbij. Hier heerst een stille regen ------------------------------------ uit: 'Hollands Maandbad', 6 1965.…

daar is geen droog, peilloos lichaam sommigen spartelen, als landmensen of kleven de kanten aan ze zijn hiervoor het onderhouden om aan kleding ruimte te meten en ontwateren al aan de overzij hun onderhuid een opzwelling vormt hun afweer, men lijkt niet voorbij te willen gaan anderen hernemen hun natuurlijke ademhaling met kracht de…

een winters decor met water, riet en een molen huiverend sta je op een brug naar onbekende overzij bekoorlijk gekleed in een jas die ik nooit zag je haren wapperend in de gure wind gewikkeld om je hand de riem van de vrolijke hond die nog steeds niet snapt waarheen ik nu toch ben weemoedig lijk je naar de fotograaf te kijken een vage…

Een zeilboot door kleine hand van de oever geduwd, reikhalst naar de overzij van oceanen. Luwte is dood. En spelen kinderen op een zomeravond nabij het omheinde bos en komen zij daar waar het groen van de bomen donkerder is en een smalle weg zich voortslingert naar het onbekende, dan beleven zij de angstige bekoring van het verafgelegene.…

terwijl ik lurkte aan de hete koffie mijn kaken malend aan vette speculaas gevuld met amandelspijs nestelde mijn blik zich op tafel in de keuken parallel op de etage over straat aan mijn overzij voor een potje neuken waar ik mijn lamswollen petje uit diep respect voor afnam waarbij mijn gedachten naar de zus gingen van die zonneklopper…

In de verte slaat een toren acht slagen de zon zakt westelijk naar de horizon kleurt de kim met rood zoals de dag begon in schone licht van voorjaarstint gedragen zachte bries die ’t water licht doet rimpelen strijkt over de wuivende halmen van ’t riet en wiegt zacht het nestje van een karekiet aan overzij zie ik lammeren dartelen uren zit…

Want in het weiland aan de overzij daar graasden wel zo’n stuk of veertig koeien maar hij stond in z’n uppie in de wei en dat deed hem door eenzaamheid hard loeien. En bovendien, hij kwam er toch niet bij; het hek -hij kon het dagelijks verfoeien- hield hem gevangen in zijn eigen wei waar hij uit eenzaamheid hard stond te loeien.…

Goede reis naar de overzij! Vóór de wind en gunstig tij! Steek, mijn kindje! steek in zee, Dobber zacht naar gindse ree, Rol uw wimpeltje uit de kreuken, Laat geen storm uw scheepje beuken. Dobber zoet en zachtjes voort: Welkom en geluk aan boord!…

met ons toebehoren, bereikten wij vermoeid als op, de oever van de zee die vredig glad door zilver maanlicht werd beschenen en wenkte, dat vanavond lopen over water ons werd toegestaan zó uitgenodigd verbleven wij een volle tijd en hielden ons voldoende staande met vissen die in ons gespannen net verdwaalden, tot een roepstem van de overzij…

Hij heeft misschien een jaar, hij heeft misschien iets meer om door remote control ‘t laatste shot, de ultieme vlucht naar de overzij te wagen.…

Iets van melancholie verlegt de afstand in een formule die wij ontrafelen wanneer we aanmeren aan de nog maan-zijde gelegen oever waar het gele riet zich vereerd voelt met de zon die aan de overzij het licht smeed op het aambeeld van het heden Dit alles kent geen gelijke in een wereld die tragisch gelegen is aan de rand van een altruïstisch…

Voorgoed bij helder weer Van droefnis teer Aan overzij van zeeëruisend klagen, Ligt nu verklaard doods donkre schijn Als eng ravijn Van zomernacht doorzichtig tussen zomerdagen.…

Maar is zij deze ijlte doorgestraald, voert zij geen zielen mede blijde en lichter, dan knielt aan de overzij beschaamd vóór hare voet Gods droeve tovenaar de dichter.…

Scheve neus aan de overzij. Mie, de meid, houdt veel van mij; Wat van tafel overschiet.... In de keuken mag ik niet. Rolblok, emmer, hakmes, bijl... Eerste stukje van der Pijl. Oef, zo'n moeielijke som! Hoe ik door de deling kom? Dansles, naaiwerk, draadje stuk, Moeder helpen, wat geluk!…