Alle inzendingen over paarden

in de marge de afstand was in velerlei opzichten onoverbrugbaar of zomaar te ver om het kompas op te richten niet dat ik maar een letter verstond vermoeid legde zij wat woorden in haar mond die op slapen duidden; het was opnieuw de nacht inluiden de dag aansluitend heb ik maar in de residentie doorgebracht en zag kunst-koningen te paard…

was ze vertrokken maar in het portiek waar ze altijd afspraken stond een schoenendoos met zijn naam erop gevuld met kleurrijke kaarsen weliswaar half opgebrand maar elk met standaard ook een stapeltje nostalgische ansichtkaarten met dorpstaferelen zoals een paard-en-wagen op een bijna verlaten kruispunt en een ruiter langs een kanaal…

Laocoön ried hem, zag het gevaar: Er zit vast bronzen manvolk in het paard Vertrouw die Grieken niet, noch hun geschenken!…

"de één is niet de ander", weerlegde de ruiter, "en de ander",  brieste het paard, "zeker niet de één!". en ik dan? opperde het ik. geen woord hield het bijeen.…

." De mol die dus wel eens wilde weten wie hem 's ochtends op zijn kop had gescheten, ontmoette in de wei een paard. Hij vroeg de knol kalm en bedaard: "Is dit jouw werk?", maar 't paard legde zwijgend een hele taart van paardenvijgen.…

met een lach op haar meest ontspannen gezicht wat nauwelijks te vangen is in foto of film maar in werkelijkheid je alleen maar vrolijk maakt; ook de mannen op de bok schaterden wat af terwijl zij de paarden mengden en Giulia en mij: haar papa staande op de reling een rondje Diemen reden!…

En altijd weer van voren Af aan trok hij de voren Tot in de verte van licht, Met de beide willige paarden Door de rulle wolkige aarde Naar het zilverig vergezicht.…

De raaf in de vlier houdt het langer vol dan ik om elkaars ziel te ervaren zonder te knipperen Wat is het nieuws dat ze bij mij komt halen wat is het dat ze mij brengt? Ik herinner mij de Koningin Moeder, de glimlach om haar vriendelijke woorden dat tronen wankelen door hun eigen groei er komen treden bij om met oudere knieën af te…

Het bos wordt, wild en boos, getekend door schrik; geen rust die hen wil laten, tot er ééntje van hen is dat de kudde op de vlucht slaat, en hen geen overwinning laten … ’t zijn paarden, pijlsnel, en de wolven zijn hun hindernis.…

kinderen blij willen maken met een handgebaar en een vriendelijke knik en het geloof dat u rijdt over daken goh, wat zou ik graag zoveel knechten willen hebben pietermannen, allemaal zo lenig als een artiest die de cadeaus voor die kleintjes overal brengen en niet een die op het dak zijn evenwicht verliest goh, wat zou ik graag eens op uw paard…

begluurt In een vergeten straat Als ooit zo iemand Met een dasspeld In een wolk van after shave Jou naar de drek loodst Bel me dan op kantoor of thuis Of onderweg naar nergens Dan zend ik een premiejager Bestel een vergulde kogel Delf zijn graf in een patattenveld Langs een dreef met een slijkspoor Waar de reutel van een tractor (200 paarden…

Sta op, mijn lief, de zon schijnt door de bomen, De vogels vliegen al om voedsel uit, De visser achter 't huis sleept in de schuit Zijn net, gevuld met vissen, uit de stroom en De stalknecht legt op 't voorplein reeds de tomen Zijn paarden aan, - sta op, mijn lief, mijn bruid, De aarde is voor ons ook nieuw en schoon en luid, Sta op, mijn…

Op het vochtige land strijken zij neer waar zij op paarden en op honden schelden en zij voorspellen vorst en winterweer. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- eerste couplet van het 9 strofes tellende gedicht Novemberland (clandestien in 1943 verschenen…

Een paard staat stil bij 't hek en spitst de oren en vlak daarbij, vreemd dat ik het nog weet, een schichtig bewegen bij verscholen vosseholen.…

Eens ging de ondergang met paard en kar de wereld rond; dat hebben we gehad Nu blijf ik vlak bij huis, en noem je schat. Dit is het. Naar bielzen draait het pad licht omhoog. Daar blijft de zon wat langer voor hij ondergaat. Ik heb je lief, zo lief.…

Ze ging varen en sprong overboord en ze heeft 'm d'r liefde verwoord in de zee, toen ze dook en daar paarden ze ook, maar ze zetten het naspel niet voort, want in ademnood vloog ze meteen weer omhoog. In de kiem was hun liefde gesmoord. Gedwongen hiertoe te beslissen volhardt ze d'r liefje te missen.…

Er voeren Indianen door de grachten En op de kade hield chief Witte Wolk Zijn paard in toom, ondanks het lage volk Dat joelend adoreerde en verachtte De squaws hadden een kleine rol; hun kleedjes Wonnen van die van menig burgeres Vlugzout stroomde steeds sneller uit de fles Door toename van flauwvallen en kreetjes Voor dertig cent gaf het…

Prachtig in het nachtreliëf Elk woord slaat als een paard op hol Beslagen en voldaan voortaan Grazen zij als zinnen vol Zich rustig hier vandaan spontaan…

probeerde weer onderliggend te begrijpen wat woord in geest en hart deed rijpen jouw innerlijk lachende door het leven deed toch eenvoudig uit de doeken wat mens en dier aan God kan geven ik dank je voor die voel minuten meer zeggend dan die instituten die alsmaar om de ziel heen draaien de maatschappij op papier verfraaien maar man en paard…

eeuwige dooien is begonnen de wind brengt al lente rond het houten huis komen er weer konijnen tevoorschijn als uit een toverhoed, met allerlei kleuren wild, grijs en zwart en sommige wit een vertrouwde melodie zingt rond de schoorsteen de lange winter komt voorzichtig tot een einde hier en daar begint er al wat groen te botten de paarden…

Ik droom dat ik ‘n eeuw geleden over oude gladde stenen loop een meisje huppelt voor mij uit schijnbaar uit het niets komen paard en wagen plotseling opdagen Een stem schreeuwt in m’n hoofd Grietje is dood, ze is overreden mannen en vrouwen in het zwart die in de donkere aarde staren beelden vervagen bij m’n ontwaken Een eeuw later…

In jonge wijk van de oude stad gekomen Waar eind'loos straat aan nieuwe straat zich reit, En langs de banen steenloos geplaveid, De nieuwe wagens zonder paarden stromen, Gevalt mij vaak een vreemde droom te dromen Door een verwisseling van tijd en tijd, Dat zij, die 'k ging door 't lange leven kwijt, Mij konden hier, weer levend, tegen komen…

Nu ben ik om en ga ik mijn gedachtenkrachten gebruiken om onze jongens te steunen, want ik gun het die vrolijke boys veel meer dan die zwartgeklede zwartkijkers, die over het paard getilde robotachtige arroganten. De bal kwam recht op hem af, een flinke kopstoot en hup in de linkse hoek van het Duitse, eh, Uruguayse doel!…

Op melkwit paard, met telkens wuifgewiek Van d' open kelk der rose rokjes, rijdt Een tenger meisje, als vleugelen gespreid De ranke lelie-armen, bij muziek Brutaal van koper-schetter-jool, bereid Tot vogelzweven, voor verwend publiek, Door linte'-omwoelden ring die, star-comiek, Een clown hoog óphoudt, dat zij 't blank doorrijt'.…

Het bos dat me roept Ontvangst met open armen Wanneer ik het tapijt betreed Nog nooit zoveel kleuren groen De Flexa kleurenwaaier Ik snuif de energie Ik proef haar aroma Kijk het moois naar binnen En voel de kracht Na iedere bocht een verrassing Een saluut van geknotte wilgen Het riet zwaait me toe Mijn hart dat naar me lacht Paarden…

De wilde paarden komen mij beschermen, ze rennen als woeste krijgers rond mijn ineengestorte lichaam. De gieren pikken al van mijn dijen, maar jij schreeuwt luid hun valse gestalten weg, je wurgt de jakhalzen en je omhelst me alsof ik je vader ben.…

zich schrap om van hun plaats te komen en over de velden te schakeren om voor de winnaar te gaan strijden totdat alle stukken zijn gevallen of ingenomen Pionnen bewegen slechts vooruit en laten zich verschalken als afleiding voor het echte spel Schuinmarcherende lopers bewegen zich amechtig zijwaarts naar een overkant van niets Beste paarden…

Voor haar waren 't heerlijke nachten, waarin ze naar hartenlust paarde, waardoor ze een baby verwachtte en 'n wolk van een jongetje baarde. Met moederschap tussen d'r oren was 't leven voor haar als een sprookje. D'r geesteskind was nu geboren! Gelukkig was zij met d'r spookje. - En Jan zei: 'Ik vind het ontroerend.…

Dat Sint, gemijterd, in scharlaken pak, Met paard en knecht hoog over daken rijdt, Geloven alle kindren; zij zijn blijd' En zoet als hij maar diep tast in de zak. Maar dat nog 'n oudre dan de Bisschop schrijdt Over ons hoofd heen, rustloos, nimmer zwak, Geregeld tredend als 't gerikketak Van 'n pendule, is voor groten 'n zekerheid.…

En 'k zie het Leven als door koele glazen: Een blauwe stroom, een zonbeglansde wei, Waar 't bruine paard en blanke koeien grazen, En een wit zeil drijft, achter 't groen, voorbij.…