Alle inzendingen over paleis

Een hoge paleiskoepel overhuift onverstoorbaar statig het gekrioel van mensen, die zich spoeden naar hun doel, als de trein met gedender binnenstuift. Men roept gehaast, snelt langs elkaar en wuift. Druk zoekende ogen en jachtig gevoel zijn in de spijszaal plots aangenaam koel, waar de blije drinker ogenschijnlijk fuift. Bedaagd marmer prijkt…

Mij zou je meevoeren naar je paleis en kronen. We zouden alle grenzen overschrijden, zei je. Maar zolang ik niet eigenhandig driehonderd vossen vang en naar de Filistijnen ga, werp ik me aan de voet van een kruis en weet dat ik pas.…

Ver achter de horizon naar het warme licht vol eeuwige vrede, waar geen verdriet of pijn is daar in het hemelse paleis. Als een ster in de nacht zal je warmte en liefde gaan stralen, zal je over ons waken, kracht sturen in de moeilijke dagen.…

Machthebbers folteren geen paleis- wacht meer om voor hun lusten een tuin te roven uit het buitenland nee, tegenwoordig is geld genoeg het magnetische grote geld dat altijd knechten vindt Kijk goed naar dit schilderij de kleuren zijn donkerder, en oud is de verfhuid, eeuwig meesterlijk zijn de penseelstreken maar toch is deze materie…

De dames onder hun kappen Zitten er adem te happen Met hun hoofden bedolven Na het wassen en watergolven Nu komen de tongen los Je ziet het aan de rode blos Hier ben je in vergeten tijd Van warmte en intimiteit In het paleis van kort geluk Met de weggevallen druk Zie je warme stranden En koesterende mannenhanden Nog een lotion mevrouw…

De hete zomer kleedt de meisjes uit, zo mooi -- al die giraffes.…

pracht en praal ik wil niet op een hoog voetstuk staan geen licht dat speciaal op mij is gericht ik hoef geen kern te zijn van jouw verhaal Ik verwacht geen halsbrekende toeren geen zee van bloemen voor mijn deur geen serenades vlak onder mijn raam je hoeft geen toneelstuk op te voeren Ik wil niets horen over de toekomstdromen geen beloofd paleis…

maar mama ik heb geen zin om te gaan die friezen zijn zo lelijk en ik kan ze niet verstaan kunnen we niet in het paleis blijven en gewoon een keertje overslaan denk aan die toestanden die kinderen met kleverige handen de stomme spelletjes met sjoelschijven klompvoet, ringsteken en bootje drijven mama laten wij net als toen verstoppertje…

Gedachtenloos slof ik steeds verder ga mee met wind en geuren opeens sta ik voor een paleis waarin heel druk wordt gewerkt ontelbare bedienden snellen door de gangen en zalen willen hun onzichtbare vorstin verwennen en vreugde geven O, om zelf naar binnen te gaan en meedoen aan die daagse bezigheid vol zegen en goede eenvoud...…

o ja, zij liep over het ruwe zij proefde het bittere kruid de aarde sprak geen woord van welkom een relatie was een branden niet van verlangen maar dat van het vuur der ontrouw de aarde sprak geen woord zonnekind, je zoekt op plaatsen waar geen liefde is, geen paleis jouw noden zijn van kristal pure liefde, het hogere al richt je liefdespijlen…

Schuin tegenover het bisschoppelijk paleis kocht ik mijn eerste plaat van King Oliver met Jazz, met Blues en de High Society Rag. Het gebeurde later meer dan eens dat ik daar stond mee te trappen met Basie of Johnny Hodges terwijl de bisschop in zijn hoge Renault uitreed op een golf van roomse blijdschap.…

En niet te vergeten de politiek, het paleis en het kabinet als op de eerste maadag van elke nieuwe maand de sirenes loeien !!…

In mijn paleis, voor 't hoogste raam, lees ik steeds weer die ronde naam: Eva Cohen. ------------------------------------------------------------------------ uit: 'Moet worden gevreesd dat het nooit bestond', 1990.…

Onder lagen steen tussen Domplein En Vismarkt heeft Paleis Lofer gelegen Hier lag de macht van Magna Frisia Land van de Westerschelde tot de Weser Verdwenen is het nu onder de grond De zetel waar getekend werd het recht Dat bisschop Godebald dwong om Traiectum rechten te verlenen van keizerswege Een stempel op de tweede…

Dan waarderen we wel weer ons paleis…

bloeit een Lelietje van dalen tussen ruïnes in Betlehem en de wind vertelt verhalen aan de wereld over hem Dus als het waait, weet dat ik luister misschien vertelt de wind me wel dat er Licht breekt door het duister uit een nieuwe kleine ster Of hij vertelt me van de Koning die in de nachtelijke kou werd geboren zonder woning waar je 'n paleis…

-Ik heb verdomme net een nieuw dak op m’n paleis. Ik dacht dat jij in tenten sliep? -Alleen op TV Barack, alleen op TV. -Het is je zeker om de olie te doen? Nee, ik bescherm jouw eigen onderdanen. -Wat blijft er over van jouw goede voornemens? Die heb ik nog steeds. -Maar je handelt er niet naar! Alleen op TV Muammar, alleen op TV.…

trots was je op jouw groene vingers als de camelia weer in de knop stond, die niet kon wachten om te ontluiken trots was je op jouw kinderen ieder op jouw eigen manier op jouw oogappeltje ‘kleinzoon’ helemaal trots was je op jouw paleis, die je aan het eind moest verruilen voor een kamer waar jouw hart niet voor klopte trots ben…

Zijn zweet is omhoog gemengd met de modder en het stof en zijn griploze handen klommen achter de trekhaak van de ogen de grijze rotstanden grijnsden reeds vele krijgsgevangenen van de strijd met zijn huid bloot ook de winden lachten neerwaarts en met schmink van geld toverend gemaakte ogen lachten vanuit een glazen paleis met…

Ingehouden adem, een windstilte wakkert de rijzende dreiging aan zonder beroeren trilt een snaar een doffe fles vangt een eerste traan druppels in de oceaan van kilte Gestadig groeit het grauwe grijs over het afkalvend ijzig blauw als bliksemschichten zoeken scheuren wegen naar een versteende vrouw verwarde keizers zinderen in hun paleis…

Ik woon niet in een groot paleis en ook niet in een mooi kasteel 'k zit heel gewoon in een rijtjeshuis en huur betaal ik ook niet veel. Ik heb een tuintje voor en achter en uitzicht op een nieuwe wijk mijn eten is meestal Hollandse pot 'k ben ook niet getrouwd met een oliesjeik.…

straatstenen geteld Als of dat belangrijk was Waar er toch andere problemen waren Verborgen pijn van alles Alles van gisteren en vandaag Het went nooit Daarom tel ik maar Maar als je me morgen ziet Vraag me niet naar de weg die ik heb afgelegd Want die is altijd te lang geweest Om nergens thuis te komen Ook al blinkt het als een paleis…

In dit paleis loop ik verwonderd rond, want leerde ik al heel snel in mijn klas dat alles stroomde en zeker eindig was, nu zie ik ontkenning: een morgenstond gaat over in avondrood. Pas voor pas lopen mensen in een eeuwig verbond op een trap, waarbij niemand boven komt, oneindige ganzen op een stropdas.…

het huis waarin ik wilde wonen was klein zo klein als het in een sprookje kan zijn van binnen oogde het nog groter dan een paleis ik hoefde er niets te verzinnen, alsof alles, ieder laagje een onderdeel van me was, rechts- of linksgewonden vage dagen of een tragisch hopen sliepen in vrede en liefhebben hechtte zich aan eenheid, het hart…

Je lichaam is een prachtig paleis De marmeren vloer je aderen Het plafond schildert je cholesterol Als smeermiddel voor je bewegingen De Korinthische zuilen je skelet Door het oog van God je geest De balzaal je maag-darmkanaal Het toilet met goud je keel De tuinen met vijvers je handen Kneden bezoekers met fonteinen Verscholen bomen…

blijven leeg de Koning stemde direct toe is het gezeik over zijn stoelen ook meer dan modder-flodder zat het uitschakelen van de democratie versnelt tenminste ook de verbouwing van het binnen en buitenhof Rutte en Willem zijn goede vrienden al sinds Beatrix, de vorige majesteit samen staan ze sterker als lands-duo in de werkkamer op Paleis…

Een schuldige hand wordt weer schoon door het wassen -- van andermans hand.…

O nacht, blaas een klacht langs de straten van Parijs een requiem in een donker, laag register: hoe het paleis puin wordt wanneer teneinde loopt dynastie Brel, vorstin Piaf, prinses Gréco. O Olympia, nectar en ambrozijn en goden en het verlopen van kalenderdagen.…

In uw wit paleis hebt ge mij doen slapen,- Zwak, zonder wapen, Leek ik de geringste van al uw knapen. In uw eigen bed hebt ge mij gekozen,- In nieuw-teer blozen Zoeken uw lelies, mijn jonge rozen.…

Misschien kom ik dan in een mooi paleis waar niemand ooit de zwartwerkers wil tergen, of van de rijken wat fairplay gaat vergen, want wie niet graait, die is er niet goed wijs.…