21351 resultaten.
Wit Licht.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 122 Beneden smachtend in grijze wolken onverbiddelijk
Nederige afwachtende houding uitnodigend tot misbruik
Kleverig angstzweet zout en verzuchtend
Bang maar ook schril gehuld in zwart, hard
Pijn verterend zoekend in labyrint
Taal niet begrepen, holle frasen net weer wel
Steeds verzonken in ledig - waarom -
Minnekozen onbestaande enge leegte
Gemis…
Tijd
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 572 Uren later, dagen
zet ik nu pas hier
weer
een pen op deze bladzij
papier
de tijd daartussen
was een stuk tijd
wat onopvallend is doorgelopen
een stukje verder
tussentijds
niets gebeurd
geen moed, zin
iets te laten gebeuren
ook geen dingen die
moeten gebeuren
niets
doodlopende tijd
traag
oneindig
langzaam
lijdzaam
wachtend
voorbijgaande…
DAN ZIJN ER MENSEN......
hartenkreet
3.8 met 10 stemmen 1.621 Je woorden beginnen te haperen
je pen valt even stil
toch blijf je verder schrijven
woorden lijken koud en kil.
Dan stromen tranen langs je wangen
het lijkt of je borst wordt ingedrukt
maar als je alles van je af hebt geschreven
dan weet je: het is je toch gelukt.…
De eenvoudigste dichter
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen 308 liefde
Of onnoemelijk verdriet
Het is het een of het ander
Daartussen niet
De eenvoudigste dichter
Beleeft alles intens
Vergroot of verkleind
Als door een lens
Hij kan het niet helpen
Is ook maar een mens
De eenvoudigste dichter
Houdt van veel kleine dingen
Haat soms de wereld
En kan toch weer zingen
Hij kan het verwoorden
Maar de pen…
Levensdichter
netgedicht
2.9 met 12 stemmen 1.021 Je schrijft nu je laatste verzen
er was nooit een mooier lied
dat zo snel moest afgeschreven
want de tijd die heb je niet
Jij maakt aan je letters krullen
en de zinnen geef je glans
van die laatste mooie woorden
maak je een ware levensdans
Het kost je moeite zo te schrijven
maar jij omklemt de pen met kracht
je wilt zo graag wat langer…
Exhibitionistisch genot
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 62 je handen
zijn eigenzinnig
vingers lang
vol speels talent
dat de kleine
kneepjes al
snel herkent
het lijkt je
allemaal vlot
af te gaan maar
jij als perfectionist
is het je eer te na
om zomaar wat
te broddelen
gelikt is je werk
wat jij met pen
en zinnen doet
raakt emoties van
de ziel verschuift
werkelijkheid naar
volmaakte…
Zoals je ziet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 465 gedachten die je onderkent
De redenatie waarmee je jezelf looft
Niemand is ooit van zijn eigen wereld beroofd
Een andere kijk is iets dat nooit went
De visie die je de wereld inzendt
Het geen dat de mens zichzelf belooft
Niemand weet wat de ander drijft
De vrije wil blijft van binnen altijd bewaard
Tenzij je de gedachten beschrijft
De pen…
schrijver
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 971 Langzaam buigt de man voorover,
bevoelt zijn pen en met die intense blik in
zijn ogen haalt hij uit naar papier.
Met zwierige halen vult
hij zijn blad met zijn
naam en plots
stopt hij.
En bij het naar achter duwen
van zijn bril worden
zijn rimpels
dieper.…
Hoe druk ik me
netgedicht
4.4 met 10 stemmen 329 mijn pen drupt inkt
laat zinnebeelden
vloeien op papier
soms ontaardt een vlek
in een sierlijke illustratie
een prettig perspectief
met een voelbaar reliëf
soms is de inspiratie
net abstracte kunst
blijft de vlek te vaag
hangen in mijn hoofd
geef ik slechts een vlaag
van wat ik werkelijk zie
ze zeggen wel eens
je bent zo goed
als…
Een schrijven...
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 316 De pen is ter ruste gelegd…
bedroefd, draai ik het papier tussen mijn handen.
Een rol ontstaat, gefixeerd met rood satijnen lint.
Zorgvuldig, gekoesterd in sierglas met kurkdop.
Een schrijven over niet vergaande liefde…
beschermd, afgesloten voor kwade invloeden
van buitenaf.…
Corona is opgetuigd
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 58 traag schuurt
papier woorden
die vloeien uit
de pen die ooit
gevuld werd met
potentie uit de
bron vol inspiratie
maar het
parelmoer wil
niet gaan blinken
tussen puin uit
de woordenschat
en de fundamentele
fouten in de syntaxis
overals hebben de
knaapjes opgehangen
ieder zit gevangen in
het vaardigheden kot
zelfs de ambitie om…
Schrijf
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen 357 Ooit een dag of wat terug
in de tijd
viel een pen in mijn hand
op een stuk papier
vol met spelfouten
zo zou de mens zeggen
als een junk die zoekt naar een shot
voelt mijn ziel zo gewoon
zonder letters in dit kasteel
zonder letters in de goot
zonder letters net zo goed
dood
vraag af
vraag maar raak
raak en kraak
observeer
vermijd het…
Onze liefde
hartenkreet
3.1 met 19 stemmen 1.756 Hoe diepgeworteld onze liefde is
is met geen pen te beschrijven
vaak te zweven op een roze wolk
waar ik uren kan verblijven
Maar met beide benen op de grond
is het nog net als op die wolk
liefde die niet te beschrijven is
maar die ik telkens weer vertolk
Mijn lief, mijn man, mijn alles
de vader van onze drie kinderen
als ik over jou en…
BRANDEND VEL
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 163 Ik wring en wrijf en lig te woelen,
vlij mijn verlangen aan jouw zachte borst,
kom weer open, golf van voelen
en krijg verschrikkelijke dorst
naar nieuwe woorden, vrije lijnen,
verse vellen voor mijn oercontouren,
een pen die een punt zet achter oude pijnen
en haakjes opent voor wat mij mag beroeren.…
Zielschrijver
hartenkreet
4.2 met 4 stemmen 502 het moet ergens zijn begonnen
langs oeroude paden van zinnen
in bronnen van rood gloeiende geboren woorden
in de krotten der koninkrijk der lege landen
staan wij op de afgrond van watertanden
van een verhaal dat werkelijk gaat staat te gebeuren
wij proberen ze te sturen
de kleuren naar de ziel
zielreflectie in de pen
wij weten het
wij zijn…
De onvoldoendes
netgedicht
3.7 met 26 stemmen 1.088 of heer
bepaalde gedichten in snel tempo screende
en vond dat ze geen voldoende verdienden
dus afwisselend met een vier of vijf
ging deze persoon mijn werkjes te lijf
Lachend haal ik mijn schouders op
denk maar niet dat ik daarom stop
dat ik ophoud met gedichten maken
en me door wat simpele cijfers laat raken
Dus juf of meester met de rode pen…
verlangend naar stilte
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 153 verlangend naar stilte
in tinten te vangen
dient zij zich aan
in groteske amorfie
geen heimwee naar verre
verlokkingen
en ik - begerig - koester
haar totdat de lokroep
van de wereld haar laat
ontsnappen vanonder mijn
pen
krachteloos tussen vinger
en duim
spinselen van hersenen en
gedachten voeren oorlog
in mijn borst
moorden…
Gebroken Wit
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 126 De pen is vol, maar wacht
dat die ter hand genomen wordt om
het maagdelijk wit te ontroeren met
zijn zwarte inkt-sappen.
Wat er nog ontbreekt, zijn woorden.
Ze zijn nog zonder betekenis en niet
talrijk, van een volgorde ontbreekt
nog elk spoor.…
Mijn schat
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 542 De klank van je stenen of getik van mijn pen.
Jouw omhelzing schittert in het duister.
Elk metaforisch beeld brengt mij in het Zen.
Iedere golf wat uitstrekt over mij heen.
Het geruis van de deining tegen de kust.
Deze schat is een ervaring van het heelal.
Waar ik lichamelijk en mentaal van uitrust.
Mijn schat!…
De zee geeft, de zee neemt
gedicht
4.2 met 4 stemmen 3.756 ik struikel over dichters op het strand
ze zijn in drommen naar de zee gekomen
hun adoratie doet het water stomen
de blik naar boven, pen reeds in de hand
ze schrijven over sporen in het zand
die weer verdwijnen bij het overstromen
ik hoor ze over wolkenluchten bomen
hun Lourdes is de zilte waterkant
dan wordt het Nereus eindelijk…
Van wind en rag
gedicht
4.4 met 5 stemmen 1.684 Men pen zal ik Oostindisch dopen, ik zal
van zinnen een zilvergazen webje spinnen,
mijn adem langs je ogen blazen, je smaak
verlengen met gezoete room.
Hebben je duivels nog niet afgedaan,
ik ben een engeltje, ik ben van wind en
rag, een zomerdag, hoe het begint, ik
ben het maar.…
AFSCHEID
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 520 De dichter laat hierbij zijn lezers weten
Dat hij zijn pen voorgoed heeft neergelegd
Er komt niet veel van schrijven meer terecht
Hij wordt te ziek, gaat beven, trillen, zweten
U zult hem op den duur wellicht vergeten
Wat rest heeft hij in verzen u gezegd
Hij laat wat doeken na, ze zijn niet slecht
Ook Jezus werd door hem breed uitgemeten…
Visionair
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 207 Wie werpt zijn lans, zijn pen, zijn geest, voorbij de
zelfgenoegzaamheid van de kortzichtige tijden?…
Verlost van spijt?
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 30 Moet ik ook zo worden,
verwelking welaan in-
uitstaande stramme man,
cumulatie van gedichten
mij bij de neus en hand namen
bloemlezing van de geschreven
tijd op de beider lippen
knutselend verwoord waaraan
mijn pen moest tippen
met verder wat onvoltooide stippen
vervuild door vol gespat papier
aan de onpeilbare horizon
om die in…
Dichter op de Vismarkt
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 261 Je ziet me op het bankje,
Op jóuw bankje, met papier en pen
In de weer, vraagt wat ik aan het doen ben,
Op jóuw vaste woon- en verblijfplaats,
Ik zeg dat ik de stad, jóuw stad,
In woorden vangen wil, in regels,
In zinnen, in een vers -
Je ontbloot je half vergane
Tanden, en zegt, terwijl je kegel
Mij omverblaast: Zoek niet verder,
Je…
Bonaparte
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 198 Die boon, ma chère,
dat was toch die lowietje,
die jonge wildebras van Corsica,
vrouwversierder en spaghettivreter,
ja eigenlijk een halve Italiaan
Of heette hij nou Nappie, die lowietje,
die gemankeerde Don Juan met pens
was zonder vrouw maar eigenlijk half mens
maar trok als keizer nieuwe kleren aan
Op Elba weer een eilandminnares…
Rede-, rade- reddeloos
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 32 O Tsead, zie toch ton pauvre peuple
geen vaderland maar roversnest
geef ons een stem advies of raad
doe voor die plicht je dichter's best
Het zou je sieren als het kiesvee
rede-, reddeloos verloren
tussen Rijnland's lorelei
en Noordzee waar ze olie boren
een stem advies kompas of raad
niet vanuit ivoren toren,
maar als treffend…
het arboretum
netgedicht
3.7 met 19 stemmen 673 u tot de berk
wilt u dolen tussen linden
na het afscheid van beminden
speelt u met een stil
verlangen aan een boomtak
te gaan hangen ga niet met
gedachten spelen aan de
takken van abelen en
zelfs dwalende sirenen die
verwoed hun loklied zingen
achter bloeiende seringen
kunt u beter maar passeren
hoedt u voor de coniferen
zelfs de wilgen…
Was het goddelijke 't lieve leven leven en de lieve dood
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 179 Deze morgen was heel rein van vorst
Niet vermoeid van leed van leven
En ziet 't maagdelijke buiten
't Kwam onze ogen bij de wilgen weer tegen.
Met een stem van lichte sneeuw
Ontsnapte zelf een geeuw.
Die het moment van nog even nadromen drijft
Een gedachte in de juiste baan beschrijft.…
aabb (fietsen 4) (poëtica 8)
netgedicht
3.2 met 10 stemmen 3.853 De wilgen zijn geknot.
’t Is zondag. In de kerk klinkt God,
maar in de Dorpsstraat, zo vertrouwd,
is er geen zonde die benauwt.
Bergen van goud, kasteel van lucht,
is er dan niets waar ik om zucht?
Een tochtje troost, een rondje rust,
een stukje vroege lentelust,
het rijmt: cc, dd, ee:
wie rijmt een eindje met me mee?…