Alle inzendingen over plas ijs jeugd kind

Die schaatsers zijn verrekte eigenwijs, Dat volk begeeft zich constant op glad ijs.…

Heel veel regen Heel veel 'Plas'…

De lieve jeugd Tracht naar de vreugd, De bloemen en de spelen. De goede God Laat ze in 't genot Van al wat zoet is, delen. De traan misstaat Aan haar gelaat; Zij kent geen zorg, of smarte. De jeugd is vrij, De deugd is blij: Ze is adem van ons harte.…

Weet je nog die ene vakantie je was nog maar amper uit de straat de kinderen al ruzie en je vrouw al kwaad en jij op de grens van je tolerantie geschreeuw over ijs, chips en patat zeg, ken je dat?…

Er spelen wat kinderen uit je klas. Je wou dat je weer voetballen kon. Dit is wat je jeugd was. De kerktoren kijkt je aan. Je wou dat het beieren begon en je terug in je tijd kon gaan.…

wat is leven precies Wat brengt ons leven Dat is ook een schitterend gegeven nu deze tijden blijf ik glijden op de gedachten van mijn jeugd wat had ik het als kind toch mooi precies die plooi dat komt nooit meer terug daarom ....dit gedicht Nu vlug…

er is een stukje horizon langzaam verdwenen dat deel uitmaakte van mijn jeugd en leven nog zijn er muren dak en schuren buren waren al gegaan welig onkruid bleef hoog op de paden staan het familiehuis van meerdere generaties bewoond met werk en deugd het spelen van de kinderen in een toch zorgeloze jeugd die horizon van vele…

O alles zingt van volle vreugd; Natuur, herboren in haar jeugd, Der bomen strelend ruisgeluid, Der voog’len zangerig gefluit.…

1 Mijn lief zat voor het open raam, een zon, die langzaam viel, omlijstte met verzachte schijn, in een bleekgouden, tere lijn, haar hoogvoornaam profiel. Toen schoof mijn lief de blinden dicht, verveeld, een beetje boos, maar binnen drong één scherpe straal en op haar mooie mond, brutaal, danste het licht een poos. Als eens mijn lief…

2 ‘k Sta aan mijn venster. Het is laat. Ik kijk neer op de stille straat. In duisternis, waar niemand gaat. Van nergens komt meer één geluid. ‘k Sta met mijn hoofd tegen een ruit. Wanneer gaat die lantaren uit? Eén lichtkring op wat vunzigheid. Die gloor is met dat goor in strijd. Daar gaat zelfs geen verloren meid. In mij is net zo…

Die huizen zijn wel 't meeste schoon waar Kristuskoppen op de muren gladharig naar de zoldring turen, de meid draagt er een doornenkroon.…

er dwarrelt bloesem in je ogen voorbij het blauw en groen in rood en wit buigen de takken door de rijpe oogst van toen in vlagen wind proef ik de kersen en wil het kind wel uit je persen laat het toch vrij in zonnestralen, ze kan nog steeds haar jeugd inhalen een generatiefeest maakt blij want zie ze eens ravotten jouw kind…

Het ijs is wit. De stal is wit. Het kind is wit. Het lijf is wit. Het hart is zwart.…

Het zijn niet sneeuw en ijs waardoor het einde van het jaar mij dichterbij schijnt Het zijn niet die lichtjes of ballen in de bomen, ook niet de mooiverpakte cadeautjes Het zijn niet de beelden op tv, over rampen, armoede, oorlog of hongerige kinderen Het is niets van dat alles, alleen wintermoeheid, en koude voeten in mijn bed…

Zoek de zonkant kind, speel daar waar het licht je raken kan. Je werd verwacht en word geliefd, gedragen in de warmte van je jeugd. Zoek de maankant kind, en laten we samen dansen in de fonkeling, daar die nooit ophoudt te bestaan.…

voeten in het water een Geul zo vol van toen ogen die braken een kind dat liefhad toen een kind dat liefhad toen maar geen weg wist te vertellen aan die die weten moest die weten moest te weten onwaarheid gekerfd in blad angst rondom het hart angst rondom het hart dat afscheid nemen moest voor immer koud als ijs ijsvogel aan de…

mutsen, sjaals en tassen kleuren het fonkelend grijs Dokkum viert, Dokkum zwiert, een paradijs op ijs!…

herinneringen uit mijn jeugd jouw vorst hangt in de koelkast de dorst van blikken bier er is geen lente tussen ons ontdooi eens in gezamenlijk plezier…

Mijn moeder die je verder met geen stok het ijs op kreeg kookte in het schaatsseizoen enorme pannen erwtensoep en deelde deze uit vanaf de steiger voor ons zomerhuisje de soep genoot een faam tot ver achter de dijken men reed er graag een plas voor om of kluunde zich de bramen een enkeling trotseerde een nat pak onder de brug slechts éénmaal…

Hij vindt haar, boven een plas, ijs op het gezicht. ---------------------------- uit: 'Zwijghout', 2000.…

deel de lucht met me mijn kind en de wolken en de toppen van de bomen want gisteren zomaar door een paar woorden liet je mij de zomer zien je weet dat ik voor jou zou willen sterven mijn kind jij, die de zon voor me reikt door de hoge vensters van je jeugd gaf mij met je wondermooie ogen jouw wereld jij, mijn kind zei :…

Als ik je daar zie liggen gaat mijn hart als een gek tekeer. Je smelt als ik je aanraak, mijn tong streelt je telkens weer. Je smaakt zo heerlijk zoet, zo om in te bijten. Zodra de ijscoman komt weet ik wat ik als eerste doe. Dan ga ik je halen, jouw koelte op mijn hete lijf. Mijn mond je zachtjes omvatten totdat het stokje overblijft…

ze kijkt hem van onder haar brilletje minzaam aan terwijl ze met haar lepel kieskeurig haar eenkleurig vanilleijsje voorzichtig proeft beide tachtig jaar grijs en krom maar naast elkaar misschien heel wijs ze kijkt hem zo nauwkeurig aan niet op zand gebouwd maar op het ijs.…

Hoe bijna ingetogen het licht boven dichtgevroren meanders neigt zich aan al wat uit het ijs steekt te bezeren…

Een lust voor het oog en voor de mond haar lach uitnodigend haar verlangen uitstrekkend voorbij bergtoppen en gletsjers. Haar lippen ongeblust totdat zij de ware kust: een ijsje voor het slapen gaan om ’s morgens fris weer op te staan.…

Lila grijs hier is het bewijs water dat bevriest noemen ze ijs.…

als ijspegels ontdooiden we met messcherpe kantjes nog lang niet de warmte maar al wel dicht bij elkaar…

een eskimo draagt in zijn iglo graag een eskimono…

Het ABP laat de pensioenen dalen Afghanen vechten voor de Taliban Men sleutelt aan een kernbom in Iran De leraar moet zijn staking in gaan halen Maar wat ons toch de meeste zorgen baart Is of er ijs ligt op de Bonkevaart.…

M'n kraag hoog De jas dicht Geen betoog Alles ligt Open en bloot Lezend verlicht Alleen het rood Van de kou op je gezicht Er valt geen sneeuw meer Alleen nog hoop Keer op keer Geen koek noch zoop Zo meanderende de winter En het geluid ervan Richting wat verbeelding En nog zo wat dan…