14186 resultaten.
Eemland
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 190 Zeker weten, zijn natuur ligt in het Eemland van zijn jeugd.…
in verloren tijd
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 405 het kind in mij
draagt me
door avonturen heen
terug naar veilig thuis
waar jij nieuwsgierig
naar tweede jeugd
mij in verloren tijd
binnenhaalt…
Ondeugend
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 394 Toen het ijs brak
was de voet koud nat en doorweekt.
Hoe dom van me!
Maar een fractie van dat moment
was ik weer even een
kinderlijk ondeugend.
Dat voelde goed!
Niemand die het zag.…
anders
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.083 misschien wel 10.000 kinderen
zijn net zo alleen als jij:
rapen schriften uit de plas,
want ze horen er niet bij.…
Anders
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 694 misschien wel 10.000 kinderen
zijn net zo alleen als jij:
rapen schriften uit de plas,
want ze horen er niet bij…
RAAMLEERPLAN
snelsonnet
3.0 met 22 stemmen 1.498 Als leraar, zeer met kinderen begaan,
ben ik degeen die voor de jeugd doorlopend
een venster naar de wereld voor ze opent
waarin zo’n kind z’n vleugels uit kan slaan.
Ach, soms moet je wel streng zijn of wat vitten,
je wil gewoon niet dat ze blijven zitten.…
DE WINTER
poëzie
3.0 met 18 stemmen 3.955 Als 't ijs de trage plas houdt staan,
Ontsluit hem de Eer haar spoor:
Hij zweeft kunstkleurig op de baan
De schaatsenrijders voor;
Of schuift een Meisje in de slee,
En zwiert er als een veder mee:
Het lacht, en tart tot sneller vaart,
Haar speelnoot achter 't rinklend paard.…
De Winter
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.782 Als 't ijs de trage plas houdt staan,
Ontsluit hem de Eer haar spoor:
Hij zweeft kunstkleurig op de baan
De schaatsenrijders voor;
Of schuift een meisje in de slee,
En zwiert er als een veder mee:
Het lacht, en tart tot sneller vaart,
Haar speelnoot achter 't rinklend paard.…
Haar rode laarsjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 359 langzaam keert
het blad de zomer
zacht haar rug weer toe
druppels zijn
nu nat en koud spatten
in een grote plas
kringen in weerspannigheid
en tegenwind omdat hun
stroom geen afvoer vindt
maar in haar rode laarsjes
danst mijn kind lacht naar alle
kleuren die zij in herfst bemint…
Een kind hoort niet op ijs
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 484 Praat me niet van chromosomen
aangeboren afwijking
of zelfs het is beter zo
het nachtlampje
verdoezelt geen blauwe plekken
de marteling die jij moest ondergaan
je warme bedje koud gemaakt
op twee handen gedragen
is je witte kist te klein voor woorden
een kind hoort niet op ijs…
Drager van herinneringen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 2.028 Als je niet wordt als het kind
staand op de brug in de wind
en je vergeet hoe het leven toen was
eens aan de rand van de plas
als je niet wordt als dat kind
dat je ooit was, teerbemind,
mis je het beste wat je ooit bezat
weet je niet meer wat je had
als je niet wordt als een kind
dat zoekt en wonderen vindt
zingend en dansend het leven ontdekt…
Nieuwe Maan
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 118 Onder een nieuwe maan
Wandelen we
Naar een nieuwe toekomst
Jij kwispelt de weg
Langs struik en heg
Snuffelt aan bloemen
En plukjes gras
Mijn nieuwe kompas
Mijn nieuwe lantaarn
In een diepblauwe nacht
Een Nieuwe Maan
Verlicht mijn bestaan
Luna is haar naam
Samen
Dansen we
De vier seizoenen
Van het leven…
Dag vol hemelwater
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 119 Snelle auto's
grote plas
vele druppels
op regenjas
paraplu's vliegen
in de wind
flinke plassen
stampend kind
donkere wolken
volle maan
vroege avond
lichten aan
kachel hoger
winter pret
en vanavond
vroeg naar bed…
Kijkgaatjes
gedicht
2.0 met 35 stemmen 13.722 En aan
de glazen ogen van een wildvreemd kind
dat de winter liever heeft om door te kijken.
Zo zakelijk, zo onverschillig mogelijk de blik
gericht op het keren van de kou. Omdat ergens
toch het vriespunt liggen moet. Ergens moet
water ijs, ijs water kunnen houden.…
Kindertijd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 92 Het zwiepende geluid
van het draaiende touw
in spin de bocht gaat in
uit spuit de bocht gaat uit
Kinderen aan de kant
mogen niet meespelen
worden nooit uitgekozen
worden uitgelachen
Kwetsbare kinderen
gepest en genegeerd
Bagage uit de jeugd
in een rugzak
jaren meegedragen…
Wildernis
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 118 niet langer grenzen kent
in zijn hebzucht om te blijven
wat is er over van het kind
die mijn volwassen geest voorvoelde
misschien een boodschap in de wind
een ansichtkaart van vroeger
waar ik herinneringen terugvind
wat is er over van de wildernis
die in mijn jeugd zo ontroerde
vrijheid die zo voelbaar was.…
Huilend hart
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 690 Huilend hart
vervuld van smart
uiteen gescheurd
verdrietig verscheurd
Verloren gaande jeugd
uitgevlogen vreugd
weggevlogen kind zijn
mijn hart doet pijn…
Breekbaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 210 De zon
staat laag
schaduw lang
als een pierlala
Het ijs
is broos en
breekbaar
't kind ziet
geen enkel gevaar
loopt roekeloos
de dunne ijsvloer
...........op
Wie geeft 'n teken
roept ho of stop
kijk uit
niet verder?
Breekbaar...'t kind.…
Belofte
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.364 Mijn kind, nu het nog wintert,
’t IJs aan uw voet versplintert,
Stijgt zichtbaar in de lucht
Het wolkje van uw zucht;
Maar als het zomer is,
En ’t hart u vromer is,
Draagt, zonder vorm of smet,
Uw adem het gebed.…
Winter Sprookje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 98 Wordt het nog winter
Of ligt een witte kerstboom
Slechts onder kunstsneeuw
Weten we straks nog
Verhalen te vertellen
Van elf steden ijs
Of lezen we dat
Aan kleine kinderen voor
Als mooie sprookjes…
I'm singing in the rain
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 424 I’m singing in the rain, ‘k stap van de stoeprand af,
midden in een plas, en alsof dat nog niet genoeg water was,
rijdt een auto met een rotvaart, een andere plas door
die me natter maakt, dan de douche ooit doen kan.…
ouder worden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 418 je hebt er niet om gevraagd
maar je wordt het wel
je bevrucht een eitje,
geen probleem
maar je bent zelf nog kind
je voedt en je voedt op
de jeugd zit nog in je kop
en toch ben je nu ouder
ik was het antwoord schuldig
toen mijn dochter vroeg 'waarom'…
Tijdloze horizon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 175 medaillon,
waarin gedachten zijn geborgen
als onkruid van de zee, draag
ik om mijn nek gehangen,
als doolhof met me mee,
slaap op stenen veren, drink
uit schelpen de hartslag van
hun zoute leven, gedolven
uit het schuim op de lippen
van de golven, zoek toegang
tot nieuwe dromen, waar de
maan z’n witte hand oplegt,
stromen wolken in een plas…
Zomerbui (haiku)
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 182 Ze dansen om ‘t hardst
pijpenstelen en voetjes
vrolijk in de plas…
Oude jeugd
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.358 Mama, de jaren hebben je gekust
maar je glimlach; mij zo vertrouwd
vertelt dat je jeugd niet is geblust…
Jeugdherinneringen!
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 901 als ik wandel door de straten
van mijn jeugd
komen de herinneringen terug
helder als water
ik ben weer een kind tussen
de grote mensen
onbevangen vrij en blij
loop en spring ik door
het gras dat groener lijkt
dan het ooit was
mijn gedachten worden wreed
verstoord door het geluid
van teveel verkeer
ik loop door de straten
van mijn jeugd…
Kinderen ons grootste goed!?
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.650 Kinderen ons grootste goed
kinderen die door overmoed
denken dat de meeste lol
zit in de verboden alcohol
zich ziek drinken richting een coma.
Kinderen ons grootste goed
kleuterleeftijd is al zo verknald
dat het de jeugd van anderen mee
vergalt
door seksuele spelletjes.…
Kinderen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.699 kinderen ons grootste goed
kleuterleeftijd is al zo verknald
dat het de jeugd van anderen mee
vergald door seksuele spelletjes,
kinderen ons grootste goed
en ik weet, dit ligt niet aan mij
evenmin gaan dit zomaar voorbij
maar ons grootste goed
nee, dat gaat niet goed
is er iemand die er wat aan doet?…
gezegd en gezwegen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 509 tot recht in m’n hart
laten woorden
de achteruitgang van
loslaten zien
mijn kind
je vlindert in je jeugd
jouw ogen in de mijne zien de wereld
nog
je stem beroert mijn ziel
en verder..…
Koud Kunstje
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.081 ooit was gedaan
maar hij stond elke dag weer klaar
om koude kunstjes uit te delen
net zo lang tot heel de meute
weer het lachen was vergaan
Hij keek ze aan - zou zich vermannen
met een smoeltje uitgestreken
boog voorover - met een glimlach
en vroeg elk kind zijn naam
en welk ijsje het dan wilde
waarna heel de boel weer gilde
ijs - ijs…