Alle inzendingen over poeet

Zo liefelijk als het stadje was Zo toegetakeld de poëet Van wie niet een de naam nog weet Van wie niet een de verzen las Versvoeten vol versplinterd glas Spoorden het dier aan dat hij reed De schrijftaal die hij openreet Vormde een incompleet karkas Het vakwerk dat het stadje sierde Kenmerkte hem nu niet bepaald Tot hij een kleine kerk…

moederland in de steek gelaten,waar in bekoring het leven hermetisch dicht valt er heerst diepe rust de verfraaide kerkjes zijn onbewogen in de late ochtend op de terrassen gonst het goede leven heildronk in strakke voetstappen vreugdevol gelach in het land waar de poëzie aan zijn lot word overgelaten zijn veel dichters die zichzelf poëet…

massaal zegt het vaderland zijn dichter vaarwel daar hij eervol is ontslagen zijn taak verstond hij boven wel als poëet een voorbeeld voor velen waaronder ik ook mezelf tel de bouwmeester van het voorgeschreven rijm en weloverwogen maat legt zijn oranje strik terzijde terwijl hij heden neerlands podium als een ware vorst…

Alle kleuren op ’t palet Zijn geworden een vuil grijs Grauw de winter en gekrijs Meeuwen in ontferm gebed Tevergeefs in gang gezet Want je bent al koud als ijs En het laatste eerbewijs Samen met een klein boeket Werd gebracht door een poëet Van wie ik de naam niet weet Schilder, dichter, kunstenaar Van de waanzin tekenaar Kerfde met…

Poëzie is het huis waar ik wil wonen Waar mooie gedichten zorgen voor 't dak eraf Aangename poëzie zorgt voor de fundamenten Nadenkpoëzie vormen dan de muren De humorpoëzie isoleert Elk gedicht over KUNST is vereerd Deze week vol fantasie, lees, lees, koop en lees ik Poëzie Schrijf ik vaak als amateur, soms als poëet Denk ik: 'Is dit…

Ik dank met blijde feestgezangen Mijn heugelijke levenslot Benauwdheid vloog mij naar de strot Ik viel in kuilen vol met slangen Ik was vervuld van doodsverlangen Ik stompte af, gedund, geknot Ik dank met blijde feestgezangen Mijn heugelijke levenslot Mij werden klanken afgevangen Mijn keel zat jarenlang op slot Een snik-poëet trok mij…

omgezet in zangzaad Raadselachtig geeft zij geen geheimen prijs Haar genetisch bepaalde schoonheden Zichtbaar voor mannelijk oog, mits niet bedekt Aangenaam dat wij een sauna pakken Haar lijnen in de mooiste vormen zijn mijn mooi welkom in haar Utopia Haar illusoire staat van geluk Die overigens de hemel kenschetst Daar zij weet: de waarheid van de poëet…

maar slaan je vastbinden aan een stoel desnoods doe ik je pijn als ik in godsnaam maar begrijp wat ik lees de meester in de poëzie laat me begaan hij glimlacht sereen als een oude wijze monnik geduld en liefde is genoeg hij neemt me bij de hand naar een donker huis ik zoek op de tast een lichtschakelaar hij laat me naar een poëet…

een poëet treurt niet hij zweet duizend druppels lief-ver-driet hij begeert niet hij beheert duizend driften bo-na-fiet hij overvraagt niet hij schenkt klare wijnen liefje-anders-niet hij lieft niet hij biedt duizend dames smar-te-lied hij zuipt niet hij nipt aan verdwaalde flessen a-qua-vit hij deugt niet hij maakt duizend…

duistere nacht verlaat mijn kamers en ik ontwaak wenkbrauwen vol rijm rillerig van bezwete dromen huiver voor de naakte dag het bevroren winterveld mijn thuis als onbeschreven blad zie de roerloze reiger zoekt vergeefs zijn prooi in dichtgeslibde vijvers onmachtig met lamgeslagen vleugels kijk ik verbaasd en leeg naar de vlucht van de poëet…

ineen Die metamorfoseerde in een heuvel Waar ooit een Muzenberg lag, iets te hoog En de Hippókrenè staat nog steeds droog Door overdaad aan wereldlijk gekeuvel Weet iemand nog de weg naar Helicon Naar Pegasus, de opgedroogde bron Parnassos en de god van kunst en licht Wie voert nog eens iets op in Odeon Iets fraais dat eerder geen poëet…

Wat ramp, wat ongeluk plaagt nog mijn grijze haren! Wat schande moet mij nog, eilacy! wedervaren! Wat droefheid, wat verdriet, wat leed komt mij nog aan, In dees mijn wintertijd, die haast zou zijn gedaan! Wanneer ik overdenk èn ’tgeen ik was vóór dezen, En wat ik, tot mijn smaad, moet tegenwoordig wezen; Wanneer ik mij bezie in dees mijn hoogste…

eeuwen nog moeten ademen in toekomst onbegrensd als zeewind waait zijn poëzie doorheen zijn brandend bloed tussen duinen en het dwalen, druppels en rozen, geknield in een keel vol tranen waar hij de liefde verheft in schoonheid tot in de plooien van donkerte zeelucht of wat er morgen komt en waar ik hem slechts kan bewonderen, de poëet…

vogels nog niet fluiten Is de poëzie niet meer te stuiten Is het dat bewustzijn woorden vangt Als er mist boven de Ourthe hangt Gaat de dichter zich aan taal te buiten Samen met de Muze komt het uiten Altijd weer het tijdloze mi lanct Uit een lekke kayak steekt een hand Die wil per se op het vasteland Wachten op een algeheel herstel De poëet…

Wat is het heerlijk als poëet te weten dat ergens iemand je gedichten leest een je gedachten sympathieke geest vooral als die je dat ook nog laat weten Je geeft je ziel bloot, opent je geweten al ben je in je hart ietwat bevreesd wat er gebeurt met 't kind dat je verweest -of 't, eenmaal vrij, nog iets van je wil weten- Het is door jou op…

De dichter knikt, bepaald niet in mineur Zijn leven is in Genua een feest Behoorlijk lange haren zijn het meest Opvallend aan de Hollandse seigneur Daarnaast is hij een aangenaam causeur Die niet veel op heeft met de hokjesgeest Tussen de werkelijkheid en fantasie Stelt de poëet, is soms de grens fluïde En rookt achter elkaar halfzware…

diep in de dichter is het altijd wenen de regen valt onophoudelijk in vlagen al komt er soms licht het blijft alle dagen zwaar bewolkt met sop tot onder in de tenen de Friesche poëet François Haverschmidt hield het niet bij buitjes uit zijn vergiet terwijl hij met wrange tranen bedauwen wou kwam Piet Paaltjens kleddernat uit tuitjes Slauerhoff…

Zelf vindt de poëet zijn gammel dichtsel mooi; De niet-lezer zou er best niet aan beginnen Want krakend voegen zich de regels binnen Dit sonnet tot rijm van ondermaats allooi Voor de gevolgen van die dichterlijke brand In ziel en brein van hen die dit toch lezen Stelt deze dichter zich dus niet garant.…

de bezie en de zoete zonde Hij, goed bekend met psalm, kansel en preek Hij, lang en blond en wild, ziekelijk bleek Ging al na tweeëntwintig jaar ten gronde Zij, met hem spelend rond de pastorie Niet wetend van de dichters in hun wezen Werd veel te weinig om haar werk geprezen In haar van vaders kant melancholie Augusta, domineeskind en poëet…

Mijn taal vertraagt in de versnelde tijd Die mij ten den deel valt nu dat ik ga sterven In zomerhitte zijn mijn aderen nerven De zon speelt klokje van gehoorzaamheid Ik ben nog jong, poëet en filosoof Mijn pen voelt zich verwaarloosd en verlaten Ik zoek naar troost, ontdek, krijg in de gaten Dat mijn interesse uitgaat naar geloof De dingen…

leg ik wat woorden vast in een gedicht als poging om de onlust te verklaren maar leven in een vers stuit op bezwaren vandaar dat ik mij anderszins verplicht en mee zal trekken met het wijkend licht tot in de eeuw die dichters mocht ervaren een eeuw waarin blank marmer boud zou stoeien met de bronzen gloed van de Romantiek en rechters een poëet…

poëtisch spel waarin ik was beland Ik zoog de virtuoze draagkracht van je woorden tot in het diepste van mijn eigen dichtersziel Ervoer je pijn, intensiteit die me zo bekoorde of was het je wondere klankenspel waarvoor ik viel Je bespeelde oeverloos dit hart met je klaterende zinnen vingervlug toetste je cadans mijn voelen keer op keer De poëet…

levenskracht die van de strofen mocht druipen, zeker en immer voor eeuwig in het licht In 't slot van jouw leven de afronding reeds waar nabij was jij overtuigd steeds minder aan het wikken en het wegen Gewaardeerde poems in samenspel met literaire juweeltjes en gebundeld tot een zeer aansprekend oeuvre eeuwig vastgelegd Alweer een poëet…

. _______________________________ PEGASUS Voor een poëet is 't niet te hoog gegrepen Die mix van humor en van 's werelds leed In dertig jamben dicht aaneengesmeed Een doldriest avontuur van lettergrepen Ook schrijver dezes houdt van Pegasus Mits vorm en inhoud kloppen als een bus!…

held Verdeeldheid bleek die dag dus uitgedund Werd terugbetaald en met gelijke munt En ik bleef door één gast niet onvermeld Terwijl een baldakijn de stoet beschutte Schreed een toekomstig koningskoppel voort Waarbij ik luid en duidelijk ben gehoord Hoe feestelijk bijzonder, dat men putte Uit het verleden, wat deed mij het goed Dat een poëet…

want de geest van een dichter is de jeugd die altijd blijft poëzie is de adem van de schrijvershand, het typt het zwart van inkt met gele stippen in de ruimte, offert zijn gedachten aan de wind die ons luistert poëzie is de honing in de melk het zoet van het verhaal van de gedichten strofes aan elkaar gelijmd met het verdriet als een poëet…

mag ik nog een stukje zekerheid waar kracht en lach al jarenlang façade zijn in toenemende pijn fragiel balanceer ik op dat evenwicht kijk in de verte naar het perspectief dat ik ooit droomde en nu zo mis met cape en baret heb ik mij waardig neergezet kleur woorden op het blanco doek maar het is niet genoeg om als poëet mensen…

Het zal je maar overkomen geen toestemming en geen intake toch permanent opgenomen in de Koninklijke Bibliotheek Zonder gerechtelijk bevel of Ministerieel Ambtsbericht werd poëet Pom Wolff eruit gelicht misschien wel te tuk op een rel Ik dacht zo'n inbreuk op de wet maakt die dichter breed voor volksverzet draagbaar ook voor niet al te…

Toch drong zijn droom tot haar verweez'lijking: Toen hij geen vreemde wonderlanden ging Veroveren met een machtige armade, Wrocht hij in kille grottenschemering - Gedoemd poëet, zwerver en banneling - De zware strofen van de Lusiade.…

Ach, kwam ik uit de Pruikentijd of eerder nog, de Gouden Eeuw en was ik dan een man geweest met pijp en trotse pakken, mijn hand en hoofd gedreven door een ganzenveer Was ik erkend als Hogere Poëet, mijn fraaie schrijfsels - zwaar van diepzinnige gedachten - door dikke boeken opgezogen, de omslag goud op snee, scholieren zouden…