Alle inzendingen over raadsel OR attractie OR grabbelton

een wankel evenwicht tussen traag omhoog en vrije val in vergezicht hangt nog herinnering voordat de film versmalt het duikmoment is slechts zwart wit waarna de beelden strepen pas later komt het zweten kleurt chaos weer realiteit ik weet niet waar mijn geest en lichaam zijn gebleven ben seconden kwijt de tuimeling gaf…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik pleit dus in het algemeen belang Voor ouderwets vertier, ook voor de groten Met touwtje trekken, koekhappen en loten En vraag speciaal aan Criens en Van den Born En aan Van Pamelen, De Wijs en Torn En Polzer (hij die hiermee ooit begon) Te zorgen voor een leuke grabbelton!…

je glimlach raadselt mij ogen zien ontwijkend neer huid blankt op een gelaat flarden haren zwarten git een schoot doet handen zwijgen als je hoofdgedoekt buswachtend zit je glimlach raadselt mij…

Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau Lichtzinnige gedichten; Nu, met een plankje op mijn knie, Een lijvige roman. Ben ik vooruitgegaan? Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Vandaag geef ik aan u het raadsel op Van Arjen Robben en onze premier: Wat is de overeenkomst bij die twee? Het antwoord weet vast elke knappe kop: Ze kunnen lelijk vallen, naar het schijnt, Maar komen toch snel heelhuids overeind.…

Hier volgt een raadsel, dat u vast bekoort. Bedenk een vierentwintigletterwoord.…

Het schip vaart weg als de dood in de nacht. Is daar soms iemand die op mij wacht, gaat het verder, blijf ik bestaan of is het voorgoed met mij gedaan.…

Wat was er eerder? "De kip of het ei"? U zegt dan: "Vraagt U dat aan mij? Ik was er immers ook niet bij". Dan zeg ik: "Welnu, 't is geen van bei. Het zal U hogelijk versteld doen staan! 't Is namelijk: "Meneer de Haan".…

Tijden om terug te kijken. Tijden om vooruit te denken. Hoe verder je naar achteren kunt kijken, hoe verder je naar voren zult zien. Tegenslagen, als een val in het diepe. Uitdagingen, als de hoogste berg beklimmen. Geven alsof je de rijkste op aarde bent. Ontvangen alsof je erop gewacht hebt. Vergeven als God doet. Haten als…

als het is zoals jij zei leef ik dan in een leugen van schaamte en een vleugje spijt want niets lijkt mijn ruimte te doen vullen de schreeuw van stilte verlangen verdoezelt mijn denken gelijk aan de schijnbeweging van de wind de hoge bomen doet buigen maar amper met de grond gelijk en dan de stenen welke ik voorheen over het zachte water…

Je raakt de mensen en de dingen kwijt, tot je het leven langzaam voelt verglijden en deel wordt van het raadsel van de tijd. --------------------------------------------------------- uit: 'De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag', 2012.…

Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau Lichtzinnige gedichten; Nu, met een plankje op mijn knie, Een lijvige roman. Ben ik vooruitgegaan? Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Met ons beide zijn wij zeven, Met ons tienen zeventien. En gij moogt ontelbre keren Ons verdubblen of vermeeren, Altijd zult ge ons zeven zien. Londen, 1796. Willem Bilderdijk (geboren 07 09 1756)…

luister naar de woorden die in je opkomen wat ergens een raadsel is je denkt dat je tijdloos dicht maar zelfs het eeuwig melancholieke 'altijd november' is dertiger jaren evengoed is het noodzakelijk om iets te zeggen alsof het nooit zo was inderdaad het was die tijd, die dag die middeleeuwen die we later zullen zijn nauwelijks nog…

Mijn vrouw en ook de tuin krijgen wat zij verdienen mijn dagelijkse luim. Als regen valt voorkom ik overmaat bij warmte breng ik koelte les hun dorst, verzorg hun zonnepijn. Beiden doen graag iets liefs terug wat dat behelst, is nog geheim misschien vertrouw ik het u toe, maar doe het, vele strofen later... U leest en denkt, zie ik…

'dat mens' is altijd een vrouw asjemenou! wat dan is een man?…

Er is een heel klein diertje, het helpt je tegen pijn. Welk diertje zou dat kunnen zijn? Want je verslindt hem wel met huid en haar. Ja, griezel maar een beetje, maar het is toch echt wel waar. Nee... het is heus geen lolletje. Het is een paraceta... molletje.…

komen meestal na mijn dromen passioneel, met lichte regenvlagen ik stel mezelf wel duizend vragen waarom moet mij dat overkomen er speelt een film in mijn hoofd die wordt steevast weer herhaald door de losse stukjes onvertaald worden hartverlangens uitgedoofd zijn zo'n dromen dan bedrog of komt de waarheid aan het licht twijfels en raadsels…

De reden is er één van raadsels, die iets verhult van de ware aard. Nimmer zal die volledig de waarheid spreken. Een mensenhand onthult bijna altijd slechts de halve kaart. Relaties worden vaak impulsief gesloten. Niet altijd doorzien zij de raadsels van die andere geest.…

Mensen zijn raadsels, zelfs wanneer ze vrienden zijn – is dat niet zeker.…

vlucht By airmail naar het felle licht van verre tropenoorden Zo tastbaar, de ontvanger kreeg een langverwacht bericht Van Theo, Henri Paul Gauguin of Vincent's jonge nicht Een groet of levensteken aan de wand door ijle lucht Liet jou zo nooit met lege handen op hun verre tocht * Obsessie van de meester werd toeristische attractie…

Op de jaarmarkt in Zuidlaren maakten wij kennis met een attractie die kinderen met afgrijzen liet staren naar een als boer verklede man die met het scheerapparaat van vader onwillige schapen de vacht ontnam er viel natuurlijk niet aan te ontkomen ’s avonds voor het slapen gaan moest ik nog even bovenkomen en heb ik het scheren nagedaan…

(Prikkeldraad III, tevens slot) Het leven doorspekt met raadsels Gelardeerd met vleug surrealisme Tijd gaat ons leren of de waarheid voorgoed boven water komt of dat het mysterie zich con- tinueert in een staat van eeuwig zijn De toekomst zal ons leren of 't raadsel zich toch....…

Wat gekregen is Als ongevraagd Geschenk, Voor velen Een raadsel Om mee te moeten Leven, van geboorte Tot dood een Tijdsspanne waarin Ieder mens een Poging doet Het raadsel dat Hij bij zijn Wording meekreeg Te ontraadselen - En hij bij zijn Afscheid al blij Mag zijn een klein Stukje te hebben Ontrafeld, met Uitzicht…

in stille lakens lag het treurvolle raadsel van een vroege dood…

Papier, karton, de wereld is een grabbelton een knaagfabriek, een graafmachine die de aarde laat dansen uit gewoonte. Massagepiepjes kennen geen afscheid de avond is een deken, laten we eronder kruipen en elkaar warm houden.…

Gedurende de stortregen Bij het beklimmen van de rots Kwam ik een zeldzaam bord tegen ‘Breng een bezoek aan Coco’s grot Hij presenteert u met genot Voor weinig geld zijn negertrots’ Bovenstaand versje is een z.g. notlebbarg (een omgedraaide grabbelton; een versvorm bedacht door Drs.P).…