Alle inzendingen over regenboogkleuren

hoe woorden kunnen warmen dansen gedachten tijdloos vlamt mijn ziel naar buiten en geef mijn hart de ruimte -het is zo anders- waar paden elkaar kruisen verdwijnt soms de kou door warme zonnengloed het kan wel eens regenen maar wat kan ons dat schelen want die regenboog geeft kleur aan ons leven...…

Duizenden sterretjes twinkelen in het gras de zon spiegelt regenboogkleuren het groen in de morgen als de hemel bij nacht het licht van Gods goedheid dauwt schitterpracht!…

Samen lopen wij voorbij de wolken Kom, ik neem je bij de hand Langs al jouw mooie regenboogkleuren Op zoek naar jouw verborgen dromenland…

als tranen vloeien over jouw wangen zie ik parels van verlangen langzaam in je ogen groeien behoedzaam zal ik ze polijsten laten glanzen in het licht als regenboogkleuren ze zullen je verzachtend sieren dan zal ik je bewieroken met bevrijdende geuren…

nachtelijke nevels omhels dit hart is mijn tocht door tranen aan het einde zacht breek regenboogkleuren in het gelaat van de zon laat grijs overheersend in hoop overgaan als ik vervaag in het dwalen als schim van mijzelf op zoek naar een lach door nevels heen…

jij bewoog tussen warm en koud danste op woest kolkende turbulentie verstilde in ochtendvroeg rijpende vorst ontwaakte in regenboogkleur van brekend licht zag het gezicht van de komende zon voelde warmte en wist dat het leven begon…

Maar in de tranen aan het snoer weerkaatsen regenboogkleuren! Ergens zomaar...…

de nacht belooft haar tranen het ontwaken van de dag waar duisternis moet wijken in de zoektocht naar een lach haar droom raakt de sterren voor even breekt de pijn het huilen van een kind kon haar toekomst zijn waar wensen verhult verborgen vragen haar leven in hoop engelen raakt en regenboogkleuren haar traan weerspiegelt geschilderd…

in eindeloos verlangen verover ik jouw hart leg liefde in je handen koester het heel zacht jouw liefde is leven een roos in de zon regenboogkleuren een ster in de nacht gevoel van zweven zalig leven vogels die zingen een lied zonder eind dit alles ben jij mijn leven en droom jij bent dit alles jij bent jij…

ijl trillend glasachtig onzichtbaar haast zweven elfen fluorescerend in regenboogkleuren boven De Gaast Westerwolde is hen vergeten van Munnekemoer tot De Lethe sidderend in dunne stemmetjes hun misbaar overal waar vuile wolken uitlaatgassen een stroef laagje op hun vleugels maken moeten ze wassen zweven niet meer landen met hun…

tussen regenboogkleuren en biergeneugten wachten ze op antwoorden, als poppen aan een draadje, ritmisch op en neer buiten zijn ze los van de nacht en heersen met hun hakgeklik. de jongens van het lamme tonggebral op hun knieën in de goot avances zijn het licht van hun verstofte ogen. ze draaien in het dansen om.…

wij zijn in de wolken geweest hebben daar een grandioos feest beleefd in feeërieke regenboogkleuren schikten godinnen hun verleidelijkste geuren goden bedienden in puur naturel het wel en wee van hun waardige gasten het orkest deed zijn hemelse best iedereen te fêteren met zijn geliefde muziek als onverwachte apotheose begon…

in verhoopte dromen hervond ik mijn hart jouw lach mij gegeven ik koester hem zacht als een parel geborgen de laatste roos diepheldere sterren geboren vannacht als drijvende wolken eindeloos regenboogkleuren door tranen heen is verlangen gegroeid oneindig groot hoor ik jouw lach in de echo geboren ontwaakt de dag…

Strelend gaat mijn rechterhand over de intens koude steen regenboogkleuren laten lachend gouden letters stralen in ijzige kou gedachteloos speel ik met mijn wijsvinger boter kaas en eieren in het zand trek lijntjes om de hoeken met elkaar te verbinden ik zie je grijns, gewonnen mijn linkerhand gebruik ik niet, verstijfd…

Te delen nu je oog en blik in en uit het moederwerk en jouw leven alle regenboogkleuren op tijd trakteert.…

in de verte zag ik je al komen op lange benen die altijd dansten in mijn stoutste dromen je liep langs zonnestralen deelde gratis warmte ademde frisse schaduw van de zonlicht contrasten in regenboogkleur de laatste stappen kwamen niet vooruit alsof wij blokkeerden we waren bijna huid op huid en nog verdwaalde verklaarde liefde…

Verbonden in wat leeft en lijdt terugwinnen wat collectief was aan het ik en mij voorbij scheppen is scheiding maken in een wereld die hemel en aarde tegelijk is spel van licht en duisternis denken in regenboogkleuren in plaats van concepten geuren beleven voelbaar maken en weet hebben van het onnoembare mysterie nieuw land ontdekken…

Een kleine engelenziel omarmde liefde met twee werelden lijk in eeuwigheid straalt de lichte dag vulde geest het huis met kinderlach sprookjesachtige mooiste regenboogkleuren ruiken naar bloemen wolken wenen weldoordacht vullen dimensionen eeuwigheid er komt nooit een eind aan het verdict wegglijden in een andere mooiere wereld…

snaren van onze blauwe wind we dansen dan totdat jij je in het ronde tollen bevindt en ik touw laat vieren of laten wij dollen in een genoeglijk rijmende ritmiek die jij van nature zo bemint draai, draai toch terwijl je haar, in vlechten geknoopt, zwiert langs de duinen van mijn verlangen waar mijn handen zich strekken tot regenboogkleurige…

Haar roep wekt mij ik kan niet anders dan gehoor geven en opstaan ook al duurt het even voordat ik begrijp wie of wat het is Zij is vol en krachtig ik sta in haar aangezicht een halo in regenboogkleuren alsook helder blauw licht omgeven haar perfecte ronding Haar stralen strelen mijn huid weerkaatsen op de kamervloer terwijl ik daar…

je ogen lachen bloemen uit het verre veld als ik je kus en veranderen hun kleuren verder naar fel en lijkt zwart-omrand de berm te zijn waarin licht blauw zich warm koestert in wit je huid proeft gretig jong in de smaken brutaal zacht en meeslepend waarbij ik kies voor de dubbele regenboogkleuren met hun aller subtielste…

de parel, ver van je weg, los alleen, met magenta en smaragd het eens vinden van de ene die het ganse palet laat zingen, de handen gevouwen tot vlammend gebed, voorbij emoties vrij om oranje te stromen, terug in de eerste en eeuwige kracht als niemand me drijft behalve de vlam die vreugde belooft in ongezien versmelten van frisse regenboogkleuren…

Ze keek met regenboogkleuren, trof de held, de moed waarmee ik zei: ‘Er was eens’ Er was slechts de plastic roos die ik naar de nimf droeg. Duister en dicht streelden haar dijen langs mijn vezels, de hartslag van een kuiken wekte mij en ik de weg kwijt. De rijpe reutel galmt door mij, koorts komt op. Vreugde wil ons uitzaaien.…

dergelijk landschap zien we zelden ik voel me een kind, zo volledig herboren de zon hangt nu laag boven de akker haar warmte streelt het zachte ijs het ijs wordt nu stilletjes aan wakker en dit wil ik niet missen in dit winterparadijs want de ijskristallen openen alle deuren voor een kat en muisspel met het zonlicht wat zorgt voor magische regenboogkleuren…

laten geschieden zonder enig verraad slechts ik ben daar in bescheidenheid toe in staat het is aan de geringe echt genade gegeven van het alom omvangrijke niets een geheel te vormen waar ook nog de schrale mens mag leven en ruimte is voor kruipende wormen uit mijn door liefde verzadigd hart ontspruit zich een in regenboogkleuren…

verlammends, anders zo sleurigs, zo treurigs De-elke-dag-Sint, totdat ook dàt de wind weer verwaait en verdraait We hebben nog tijd nu om iedere dag met een lach te verbazen de wind horen razen, bedenken ons buiten tal Sinterklazen die hemels rijden op schimmels, schuine daken die glibberen die zonder te bibberen geholpen door iemand met regenboogkleuren…

laten geschieden zonder enig verraad slechts ik ben daar in bescheidenheid toe in staat het is aan de geringe echt genade gegeven van het alom omvangrijke niets een geheel te vormen waar ook nog de schrale mens mag leven en ruimte is voor kruipende wormen uit mijn door liefde verzadigd hart ontspruit zich een in regenboogkleuren…