discoleven
tussen regenboogkleuren en biergeneugten
wachten ze op antwoorden,
als poppen aan een draadje, ritmisch op en neer
buiten zijn ze los
van de nacht en heersen met hun hakgeklik.
de jongens van het lamme tonggebral
op hun knieën in de goot
avances zijn het licht van hun verstofte ogen.
ze draaien in het dansen om.
kinderen uit het hart verdrongen
vluchten naar de avondstond
ze kruipen het liefst nog in de zandbak,
alsof het zand de wereld is
en je vragen kan onderscheppen
Zie ook: https://www.goodreads.com/souza_sevichny
Schrijver: Sevichny, 25 november 2021
Geplaatst in de categorie: maatschappij
Het verklaart ook de frustratie van velen, vooral jongeren, die zich klem voelen zitten tussen wal en schip. Alsof het zand hun vragen kan onderscheppen...
moet ik zó lezen, toch?
Wellicht mis ik hier en daar een interpunctie: 'Ze draaien in het dansen om' verwijst naar hoe mensen zich kunnen wentelen / opgaan in iets om iets anders te vergeten, dus dansen (en drinken) om je zorgen te vergeten. 'Kinderen uit het hart verdrongen vluchten naar de avondstond.' slaat op jongeren die zich thuis niet welkom, of vervreemd voelen, en daarom het uitgaansleven in vluchten.
Hopelijk verheldert dit e.e.a. Ik vind het prima als gedichten multi-interpretabel zijn; bovenstaande is wat ik ermee bedoel.
Wie zijn bv. die "zij"? Ze draaien in (tijdens of bij?) het dansen om kinderen uit het hart verdrongen...?
Ik probeer het voor me te zien. Maar wat zijn dat dan voor kinderen Sevichny, zijn ze verwaarloosd, zijn het randfiguren, nachtvlinders, of slachtoffers van mensenhandel wellicht?
Je stelt ons voor raadsels...of is dat de bedoeling?