Netgedichten

netgedicht (nr. 78.764):

Gretig jong

je ogen
lachen bloemen
uit het verre veld
als ik je kus en
veranderen hun
kleuren verder

naar fel en lijkt
zwart-omrand
de berm te zijn
waarin licht blauw
zich warm
koestert in wit

je huid proeft
gretig jong in
de smaken brutaal
zacht en meeslepend
waarbij ik kies
voor de dubbele

regenboogkleuren
met hun aller subtielste
geuren uit het grootste
natuurlijke assortiment
van de lente zomer en
een schitterende winteroogst

nog weet ik niet
waar jouw zacht warme
lichaam is gebleven
in deze euforie van
ultiem samen waarvan alleen
de honing is blijven kleven