Alle inzendingen over relatie aarde liefde

Laat heel de aarde voor God juichen En Hem dienen met grote blijheid Want Hij is goed tot in eeuwigheid Dat iedereen voor Hem moge buigen. Kom tot Hem en zing een loflied Weet dat de Heer de enige God is Wij zijn gemaakt naar Zijn beeltenis Hij is Koning over heel het gebied.…

Wij en zij, de machtigen der aarde begrijpen. Wat we dringend moeten laten. Wat we liefdevol kunnen doen.…

een laatste stap tot het onbewuste wezen, het kunstlicht van zon begeert , als ondeelbaar avontuur de toebedeelde tijd te vrezen, slechts een gezicht in de massa te herkennen als individu op ware aard te worden afgewogen, misschien multi-bipolair, toch vol mededogen.…

Tussen Hemel en Aarde Zit nu dat hemelsbreed verschil Het zijn de sterren waar ik naar staarde Van de afstand wordt ik een beetje stil In de Hemel zit mijn geliefde Voor het oog dichtbij maar toch zo ver Vannacht verlangde ik naar zijn liefde Ik zoek naar die ene vallende ster Ik weet dat ik daar niet moet zoeken Want hij zit gewoon in…

De aarde loopt met rasse schreden schudt ontzet het hoofd veegt haar voeten af aan de hemel niet meer zo wit niet meer zo blauw dan duikt ze als een kind zo blij aan mijn voeten ze is van mij…

Eerst keek ik nog even naar beneden en zag een andere planeet met ontelbare kleine mensen, de planeet die aarde heet. Ik zag de mensen oorlog voeren ruzie maken overal. En zo vanaf de maan bekeken leek dit allemaal zo mal. Ik wilde graag gaan helpen en kreeg toen het idee als ik nu naar beneden ga, dan breng ik allen vree.…

Tedere lichtstraal doorschijnt het broze vaatwerk dat mijn lichaam vormt.…

We zingen samen "Stille Nacht" luisteren naar "Vrede op Aarde" maar intussen worden elders mensen als beesten afgeslacht, helaas heeft vrede weinig waarde voor op macht belustte kwellers.…

Zou de rijkste man op aarde net zo gelukkig zijn als wij, Of gaat het in grote vaart telkens weer aan hem voorbij? Staan we er wel eens bij stil hoe gelukkig we eigenlijk zijn, of doen we vaak alsof en is het uiterlijke schijn?…

Geopende handen verwelkomen al het groen en gevleugelde der aarde lichtvoetige lijven bewegen zich soms traag, soms iets versnellend naar een thuis in haar beginsel begint hun bestaan Iedere ademtocht begeleidt ons door het wonder van de natuur geschonken eeuwen geleden gaf zij al kleurrijk haar schoonheid aan ons, puur en ongerept zonder…

En dan te bedenken dat die gevangenen, zowel als die functionaris thuishoren op dezelfde 'Moeder aard'?…

Dansend loop je tussen hemel en aarde Met de sneeuwwitte wolken onder je Waar zul je heen gaan? Naar beneden naar land en zee Of zet je je voet op de eerste tree Van de trap die naar boven leidt Naar de post van de hemel? Twijfelend zoals je nu staat Besluit je dat je dansend de hemel in gaat…

zij gleed door de vluchtige spleet die haar met hoeks zonlicht eerbiedig omfloerste naderde in voorzichtig ontsluiten dat drempelloos doorgang gaf van binnen naar buiten zij behingen haar met stukjes zeldzame aarde die nog iets van het fossiele tijdperk in herinnering naar boven haalden…

Ik glimlach soms om eigen dwaze streken maar ook om die van anderen wel ooit; ja daarom zijn wij mensen hier gegooid om toch maar weer elkander aan te spreken. En zij we bot of scherp, heel dicht of open we moeten saam op deze aardbol lopen.…

Vrede op aarde, gék he maar ik voel er weinig van…

Een dievegge steelt Alléén in huis; donk're dag Gewetenswroeging Kent zij blijkbaar niet Stelen net als raven doen Gitzwart en brutaal De natuur in huis Een opgezette eekhoorn Van de boswachter Kattenhaat en Cyp Naar Cyprus, daar zovele Leven met elkaar Zeer bruut vergiftigd Onverdiend, met kwade aard Dader geen knip voor De…

Heb nog even geduld ontaarde Zo komt U niet in geweide aarde Hij rent door 't pand Schopt hem over de rand En redt hem zo van het kwade.…

Verdriet dat wij veroorzaken door niet in Hem te geloven wij gaan zo op in aardse zaken dat wij ons van het geloof beroven. Luister naar het gezang van de wind dan weet je dat er een God bestaat waar men zich op deze aarde bevind het is voor het geloof nooit te laat.…

Als we zelfkennis hebben doen we werk wat ons ligt dan wonen we in onze ziel Zijn we geheel ons zelf Als we mens en ding die levensvreugd brengen om ons heen verzamelen Maken we 'n eigen wereld Geheel ons zelf in zelf ontworpen wereld zijn we 'n gelukkig mens Bestaat de hemel toch nog…

Here God, die hebt geschapen levinge ons, in de aarde, ‘n laat niet, wanneer de zaaiers slapen, over nacht, des vijands knapen deren ‘t ingezaaide zaad!…

je handen vol blauwe bloemen straks moet ik je laten gaan verdwijn je weer in moeder aarde vlinder verlost van je loden lijf fladder nu ongehinderd van kelk naar honing hoor ze zingen herinneringen vandaag gaat over jou ik zie je in gedachten grijnzen ik laat je los en zwaai je uit wat ons scheidt een druppel eeuwigheid "je prends…

Toch is er een sterk contrast Tussen de boodschap van Vrede op aarde en de onvrede Die er op zoveel plekken op deze Wereld heerst en die vrede Is hard en boterzacht tegelijk.…

er daalt een mantel van sneeuwhermelijn zachtjes over de aarde…

stadsgezicht uit de tijd van de redeloze dieren, spottend nagebootst door de wind die langs het oppervlak der aarde waait, ligt op een schaaltje onder glas.…

Pure science fiction maar dan van de betere soort want verinnerlijkt zonder elektra Jij overal op deze dierbare aarde waarop ik jou tegenkom plaatsbepaling van een plek om in beweging te blijven…

jij zaaide het zaad in de omgewoelde grond met vlakke handen dekte ik behoedzaam de wond water en licht baarden leven onzichtbaar onder het zand de spruit liet zich bewegen in het bezwangerde land het jonge groen zou ontluiken uit de bevallige schoot wij mochten haar vrucht gebruiken van aardse wortels ontbloot het recht op bestaan…

Welke plek op deze boze aard is me een paar zere voeten waard? Waar is er een bedevaartsoord voor mensen zoals ik, mijn soort?…

nopens mij valt veel te zeggen nog meer zwijgen is wellicht een raad wanneer ik de zucht omvadem naar het aardse als de buiken en knopen van van een trillende snaar driftige honger doet mij zweven tussen de schimmen door soms veredeld en gemengd met eisen van de geest of zal het zo zijn dat het wezen daartoe van nature buigt…

ik stam uit deze bedaarde aarde mama laat mij met rust teruggetrokken heb je mij voorheen jouw vrucht nu richt ik op spreid en bloei een eigen ruimte in het licht ik ga niet meer dicht…

zwoel de nacht mist in de vroege morgen voetstappen op het pad een glimlach verborgen in donkere kijkers eigen weg volgend af en toe struikelend boomwortels zorgen voor oneffenheid langzaam krult de zon door wolkenflarden laat zien wat werd verborgen in betovering van al wat moeder aarde schenkt aan schoonheid elke vroege morgen…